Stefaan Tanghe vs zoon Jules in Wevelgem – WS Lauwe

Zondag is er in eerste provinciale de derby tussen SV Wevelgem City en WS Lauwe. Voor de 18-jarige Wevelgemspeler Jules Tanghe wordt het iets speciaals. Hij moet het niet alleen opnemen tegen zijn ex-ploeg, maar ook tegen zijn vader Stefaan Tanghe, die bij WS Lauwe als sportief verantwoordelijke aan het werk is. “Nog een geluk dat ik de ganse week op kot zat in Gent. Dan kon mijn pa mij niet op stang jagen met zijn plaagstoten”, lacht Jules Tanghe.

Jules Tanghe zal wellicht nooit de sporen van zijn vader kunnen drukken. “Daarvoor zal ik nog veel boterhammen moeten eten”, kijkt de 18-jarige Lauwenaar met respect naar het voetbalparcours dat zijn pa aflegde. “Terwijl mijn vader als een échte nummer tien meer aanvallend ingesteld was, zijn mijn kwaliteiten als een nummer zes meer verdedigend. Het voetbal werd me met de paplepel ingegeven. Hoe kon het ook anders met opa Willy (Dooms, red.), die nauw verbonden is met White Star en een van de architecten was van het kleine Anderlecht, en mijn pa, die zijn hoogtepunten beleefde in de Nederlandse Eredivisie. Voetbal was en is bij ons nog steeds de voertaal.”

Jules Tanghe studeert in Gent voor kinesist, verblijft er tijdens de week op kot. Desondanks is hij op dinsdag en donderdag steevast aanwezig op de training. “Het zijn vaak lange en zware dagen, maar je moet wat over hebben voor hetgeen je graag doet“, maalt hij er niet om. “Of ik ambitie heb om op termijn hoger te mikken? Wellicht, zoals iedereen, hoop ik het maximum uit mijn mogelijkheden te halen. Hoe hoog dat zal zijn, zal de toekomst moeten uitwijzen. Momenteel voel ik me goed bij Wevelgem. Vorig jaar mocht ik een titel vieren, dit seizoen zijn we wat aarzelend uit de startblokken geschoten, maar afgelopen zondag behaalden we in Boezinge onze eerste zege. Natuurlijk willen we nu ook de scalp van White Star. Ik mag dan de geel-zwarte kleuren nog altijd in mijn hart dragen, zondag is het elk voor zijn schelle.”

Rode Duivels

Stefaan Tanghe versleet zijn eerste voetbalschoenen bij KV Kortrijk, dat toen in tweede klasse acteerde. Hij werkte er meer dan 100 wedstrijden in de eerste ploeg af, verhuisde later naar Moeskroen, speelde daarna zes seizoenen bij FC Utrecht, stapte over naar Heracles, kwam terug naar België bij SV Roeselare om zijn actieve carrière te eindigen bij BS Poperinge. Hij werd ook 18 keer geselecteerd voor de Rode Duivels, waarvoor hij 14 keer in actie kwam. “Wellicht had ik meer caps gehaald als ik langer Georges Leekens als trainer had gehad“, voegt de 47-jarige Lauwenaar eraan toe. “Daarna kwam Robert Waseige en die had het meer voor de Franstalige spelers.”

Ondanks zijn verbondenheid met WS Lauwe, mede door zijn huwelijk met de dochter van Willy Dooms, liet Stefaan Tanghe zoonlief Jules de Leiebrug oversteken richting SV Wevelgem. “Het was in de periode dat White Star heel diep zat”, vertelt de Lauwse sportief verantwoordelijke.

Jules heeft de goede mentaliteit, ik moet hem nooit motiveren om te gaan trainen

“Op een bepaald ogenblik bleven er nog dertien jeugdspelers over. Vandaar onze keuze voor Wevelgem. Ondertussen heb ik veel sympathie gekregen voor de Vlassers. Het bestuur werkt er hard, kan pronken met een goede jeugdwerking. Ook bij Lauwe hebben we de laatste jaren een inhaalbeweging gemaakt. Momenteel tellen we ongeveer 200 jeugdspelers en beschikken we over vijftien jeugdploegen. Het is de bedoeling om op termijn daaruit te kunnen putten voor onze eerste ploeg.”

Goede mentaliteit

“Hoe ik Jules zou omschrijven?”, moet Stefaan Tanghe even nadenken. “Hij heeft de goede mentaliteit te pakken. Nooit moet ik hem motiveren om te gaan trainen en hij verzorgt zich zoals het hoort.”

WS Lauwe won zondag met 2-0 van FC Poperinge. De geel-zwarten walsten onlangs over het ambitieuze Dadizele met 4-0. Maar vorige week verloor het met 3-1 op Zedelgem. “We brengen goed voetbal, maar worden er niet altijd voor beloond. Dit seizoen hebben we het geraamte van de kern behouden, in onze zoektocht naar versterking hebben we gekozen voor kwaliteit. En die jongens die er bijkwamen, zijn een meerwaarde. Vooral Sven De Rechter is belangrijk voor de ploeg. Jammer dat hij blessuregevoelig is, maar dat wisten we op voorhand.”