Hij is een van de Antwerp Legends, maar hij speelde begin de jaren negentig één seizoen voor KV Kortrijk. En Patrick Goots deed ook bij de Kerels zijn status van doelpuntenmaker alle eer aan. Hij scoorde vijftien keer en had daarmee meer dan een ruim aandeel in de redding van KV Kortrijk op het hoogste niveau.
Patrick Goots, al ruim vijf seizoenen coach van de Antwerpse tweedeprovincialer Retie, keert nog regelmatig terug naar West-Vlaanderen. Als vertegenwoordiger bij Sterkstokers, een Belgische stokerij die op ambachtelijke wijze gins en andere sterke dranken maakt en ontwerpt, is hij geregeld in de regio. En als hij in de buurt van Kortrijk is, springt hij altijd binnen in het Popcenter in de Sint-Jansstraat, nabij het winkelcentrum K in Kortrijk.
“Ik heb de uitbater, Jacques Merlevede, leren kennen toen ik bij KV Kortrijk voetbalde. Als we niet trainden, was ik in zijn winkel terug te vinden: cd’s beluisteren, nieuwe liedjes leren kennen… Altijd hard rock of metal natuurlijk. Jacques was supporter van KV Kortrijk en zo heb ik hem leren kennen. Hij was een godsgeschenk. Ik kwam hier als prille twintiger toe, in een heel vreemde omgeving. Kortrijk lag op 160 km van waar ik woonde (in Dessel, red.) en dat was toen een hele afstand. Ik heb het geluk gehad dat Jacques zich over mij heeft ontfermd.”
Hoe blik je terug op dat ene seizoen KV Kortrijk?
“Dat doe ik eigenlijk met een heel goed gevoel. Na een mager seizoen bij Beerschot was ik blij dat KV Kortrijk een vangnet bood. KVK had eigenlijk het geld niet om mij vrij te kopen, maar deed daarvoor een beroep op een firma, die de transferrechten kocht. Ik heb mij goed geamuseerd in Kortrijk. Ik scoorde er vijftien keer en ik ben ervan overtuigd dat ik topschutter had kunnen worden, mocht Hendrie Krüzen geen drie maanden geblesseerd geweest zijn. Want Hendrie en ik: dat klikte.”
“Ik heb Didier Debaveye op Facebook als vriend. Voor de rest heb ik geen contact meer met ex-ploegmaats bij KVK”
Je scoorde vijftien keer, maar puur sportief was het een slap seizoen, waarin Kortrijk zich pas op de slotspeeldag kon redden in eerste klasse.
“Inderdaad, we hebben hard voor het behoud moeten knokken. Ik herinner me nog goed dat ik in de laatste matchen van het seizoen nog zeven goals maakte, die telkens punten opleverden. Achteraf zijn dat de punten van de redding gebleken. We waren met 4 op 6 nochtans goed aan het seizoen begonnen, maar dan zijn de problemen begonnen. We hadden veel geblesseerde spelers, er waren communicatieproblemen tussen de Walen en de Nederlanders in de kern… We hadden niet echt een homogene groep.”
“Dat er weinig financiële armslag was, speelde ook mee. Geld voor een stage was er niet. Als vorm van teambuilding gingen we een voetbaltornooi in Frankrijk spelen. Daar overnachtten we in kleine kamertjes. En als de resultaten dan tegenvallen…”
Dan betaalt de coach het gelag. Zo werd René Desaeyere, die jou er absoluut in Kortrijk bij wilde, snel ontslagen.
“Dat hoort erbij. Maar Bo Braem heeft ons nadien wel gereanimeerd. De financiële problemen zijn in Kortrijk nooit ver weg geweest, wij gingen bijvoorbeeld ‘s middags een dagschotel eten in een taverne op de Grote Markt in plaats van op de club. Maar dat is het verhaal van veel voetbalclubs. Bij Antwerp was dat ook zo. Nu kan er plots alles, maar vroeger was het ook daar op dat vlak overleven.”
“De fans willen dat Antwerp dominanter gaat voetballen. Daar liggen mogelijkheden voor KV Kortrijk”
Heb je nog contact met spelers uit jouw KVK-periode?
“Ik ben Pietje Timmerman nog eens tegen het lijf gelopen, net als Pierre Drouguet. Op Facebook ben ik bevriend met Didier Debaveye. Maar voor het overige heb ik geen contact meer met mijn ex-ploegmaats. Dat is ergens wel jammer. In Antwerp bijvoorbeeld hebben ze de Royal Antwerp Legends Club opgericht, een club die ex-spelers eert en die af en toe eens samenkomt. Dat is leuk. Of elke clubs zoiets zou moeten doen, laat ik in het midden. Ik ben zelf, uitgezonderd toen ik er met Turnhout en Antwerp kwam voetballen, ook nooit meer in het Guldensporenstadion geweest. Ook bij andere ex-clubs ging ik niet meer langs. Zulke zaken verwateren.”
Vrijdagavond staat met Antwerp – KV Kortrijk een duel tussen twee ex-clubs op het programma. Volg je het eersteklassevoetbal nog op de voet?
“Absoluut. Rood-wit tegen rood-wit, dat wordt een speciale wedstrijd. (lacht) Het wordt ook een duel tussen twee clubs die toch al in positieve zin hebben verrast. Kortrijk heeft zijn start niet gemist en Antwerp heeft, het moeilijke competitiebegin indachtig, al heel veel bonuspunten gescoord. Het enige wat spijtig is voor zowel Antwerp als KV Kortrijk is dat er al te veel zogenaamd kleinere clubs veel punten hebben. Zeker voor Antwerp komen de weken van de waarheid er nu aan. De supporters zijn voorlopig tevreden, maar ze willen toch dat de club met het stamnummer 1 stilaan wat dominanter gaat voetballen. En daar liggen er misschien wel mogelijkheden voor KV Kortrijk.”
KVK-manager verhinderde Goots’ overstap naar Club Brugge
“Ik was eigenlijk rond met Club Brugge en kon daar een erg lucratief contract tekenen. Maar op vraag van mijn manager (Paul Stefani, red.) wachtte ik nog om te tekenen tot KV Kortrijk, dat in volle degradatiestrijd zat, gered was. Mijn manager verklaarde dat dat goed zou zijn voor mijn imago. Toen we daarna van de parking van een hotel in Brugge, waar het rendez-vous met Antoine Vanhove plaatsvond, wegreden, werden we opgemerkt door KVK-manager Frank Kerkhof. Hij heeft mij nadien bij de mensen van Club Brugge zwartgemaakt, waarop de deal is afgesprongen.”
“Mijn zogezegd slechte reputatie werd weer opgerakeld, waarbij onder meer verkondigd werd dat mijn appartement in Kortrijk, dat door de club ter beschikking werd gesteld, nooit bewoond was. En dat klopt, maar niet omdat ik tot een gat in de nacht uitging. Ik zat ofwel in de muziekwinkel van mijn vriend Jacques Merlevede of ik was bij mijn familie in Dessel.”
“Dat het bestuur van Kortrijk een vuil spel heeft gespeeld? Ik begrijp hen wel. Ze wilden mij houden, maar daarvoor moesten ze 15 miljoen Belgische frank betalen aan de firma die mij van Beerschot had gekocht. Dat geld was er niet en ze wachtten daarom op het geld van de transfer van Dean Mostahinic om mij aan boord te kunnen houden. Maar uiteindelijk was RC Genk hen voor en tekende ik daar een contract.” (CDW)
Eerste klasse A
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier