Lorenzo Staelens: “Voorlopig nog crisismanager, maar ik wil ook eens voetbalmanager zijn”

Als assistent van Glen De Boeck is Lorenzo Staelens aan zijn derde passage bij KV Kortrijk toe. Zondag mag De Lorre op bezoek bij RSC Anderlecht, een van zijn ex-clubs. Maar veel emotie komt daar voor de Menenaar niet bij kijken. “Ik ben nu bij KV Kortrijk aan de slag en wil hier iets mooi opbouwen.”

Na bijna een jaar is Lorenzo Staelens opnieuw als trainer actief. Hij werd, samen met Glen De Boeck, in december 2016 aan de kant geschoven bij Moeskroen. “De situatie bij KV Kortrijk kan je niet vergelijken met die bij Moeskroen toen”, opent Lorenzo Staelens, kersvers assistent-trainer bij KVK. “Hier is wel voldoende kwaliteit aanwezig. In Moeskroen kwamen Glen en ik trouwens maar in januari aan en hadden we al vier punten achterstand op de voorlaatste. Nu staan we er al bij al een stuk positiever voor dan toen.”

Lorenzo Staelens (53) doorzwom in zijn carrière al meerdere voetbalwatertjes. Samen met Glen De Boeck streek de ex-Lauwenaar begin november opnieuw neer in het Guldensporenstadion. Eind de jaren tachtig was Staelens al bij Kortrijk twee seizoenen actief als speler en nam hij in 2006 een jaar de rol van technisch directeur op zich, toen nog in tweede klasse.

Lorenzo, Glen De Boeck en jij konden tijdens de interlandbreak kennis maken met de kern en de club. Hoe verliepen die eerste dagen?

“Ik denk dat zowel Glen als ikzelf vol goesting aan dit verhaal begonnen zijn. We kennen natuurlijk de situatie waarin we zitten. Het komt er vooral op aan zo snel mogelijk de nodige punten te pakken. In die optiek is de zege vorige zaterdag tegen Sint-Truiden een opsteker, want zeker die thuismatchen zullen voor ons heel cruciaal zijn de komende weken. Er zijn wel nog een aantal belangrijke spelers langdurig geblesseerd, maar daar kunnen we nu niet omheen.”

“We willen met KVK meteen een goed blok zetten en focussen op de mentaliteit. Niet iedereen kwam hier tot voor kort met hetzelfde idee op het veld. Daar hameren we nu wel op: de ploeg moet één geheel vormen. Velen zeggen dat Kortrijk een defensief probleem heeft, maar we mogen niet alleen de verdedigers viseren. Daar zijn we nu keihard op aan het werken. Met resultaat.”

Bikkelen tegen de degradatie is vrij nieuw voor KV Kortrijk. Jullie hebben die ervaring enigszins wel en kennen de Belgische competitie goed. Is dat een voordeel?

“Mocht er een trainer aangesteld zijn die geen voeling heeft met de Belgische eerste klasse, zou het voor KVK wel een moeilijker verhaal geweest zijn. Maar nu zijn zowel Glen, ikzelf als ook Wouter (Vrancken, T3, red.) en Karsten (Vandendriessche, fysiektrainer, red.) met onze competitie begaan. We kennen de tegenstanders, we hebben de scouting… Het komt er nu vooral op aan die zwakke punten bij de concurrentie te ontleden én onze eigen sterktes te benadrukken.”

Als echte crisismanagers?

“Dat klopt in zekere zin, maar wij zouden graag ook eens écht voetbalmanager zijn. Een volledige voorbereiding meemaken in een club waar de ideeën van het bestuur en de technische staf elkaar aanvullen. Dat was in Moeskroen bijvoorbeeld absoluut niet het geval.”

Zijn er al beloftes gemaakt mochten jullie de club in eerste klasse houden?

“Neen. En die moeten er volgens mij ook niet zijn. Wij moeten eerst het behoud afdwingen, pas nadien kunnen we spreken over een gezamenlijke toekomst. Maar dat neemt niet weg dat zowel Glen als ik ambitieus zijn. Uiteraard hopen wij dat we aan dit project een verlengstuk kunnen breien.”

“Glen ik lagen in onze Anderlechtperiode samen op de kamer en praatten toen al vaak over tactiek”

Komend weekend ga je op bezoek bij jouw ex-club Anderlecht. Welke plaats neemt paars-wit nog in jouw hart in?

“Ik ben nu trainer bij KV Kortrijk en dat is op dit moment de enige club die telt. Al is er toch een vleugje nostalgie, dat kan ik niet ontkennen. Ik, en Glen ook, hebben er heel wat mooie momenten meegemaakt. Maar ik voel vandaag niet meer respect voor Anderlecht dan voor welke andere club ook. We willen nu met Kortrijk gewoon iets moois opbouwen.”

Je vormde samen met Glen De Boeck ooit het centrale verdedigersduo bij Anderlecht. Is daar de basis voor jullie latere samenwerking op trainersvlak gelegd?

“Ik denk dat dat inderdaad een grote rol heeft gespeeld. Wij lagen ook samen op de kamer en praatten toen al heel veel over voetbal en over tactiek. Toen al bleek dat we dezelfde ideeën hadden. Dat we een verleden als centrale verdediger hebben, speelt volgens mij ook een rol. We hebben altijd gezegd dat we zouden blijven samenwerken, maar uiteindelijk moet het aanbod er ook zijn. Stel dat een club De Boeck als trainer wil, maar van Staelens niks moet weten, dan is het Glen die beslist.”

Hebben jullie naast het veld ook nauw contact?

“Het kan gebeuren dat we wel eens samen golfen, maar het is niet zo dat we dagelijks bij elkaar over de vloer komen of dat onze families erg close zijn. Ook op het golfterrein komt het voetbal trouwens meestal heel snel ter sprake.”

“Dat er al zoveel trainerswissels zijn geweest, betekent dat clubs hun huiswerk niet goed hebben gemaakt”

Dit is de derde keer dat jij onder De Boeck als assistent aan de slag gaat. Hoe vullen jullie elkaar aan: Glen die slaat, Lorre die zalft?

“Ik denk dat wij ergens wel complementair zijn, maar uiteindelijk is en blijft Glen de baas. Ik mag suggesties doen, ideeën formuleren of bepaalde accenten leggen, maar finaal is het Glen die beslist. Wij hoeven ook niet altijd overeen te komen. Eens de beslissing genomen is, staan we er ook voor de volle 100 procent achter. De individuele gesprekken met spelers neem ik meestal voor mijn rekening. De hoofdcoach heeft honderd-en-één zaken aan zijn hoofd, dan vind ik het logisch dat ik sommige jongens eens apart pak om hen op bepaalde zaken te wijzen.”

De voorbije weken en maanden kregen trainers het in 1A en 1B zwaar te verduren: 13 van de 24 profclubs hebben ondertussen al van coach gewisseld. Ook jullie zaten natuurlijk midden in die trainerscarrousel.

“Ik denk dat het ingrijpen van al die clubs aantoont dat velen onder hen hun huiswerk niet echt goed gemaakt hadden. Maar de Belgische competitie verloopt dit jaar toch wel vrij eigenaardig. Er staan een aantal ploegen bovenin die niemand daar verwacht had. Een beetje de omgekeerde wereld. Teams die je eerder onderin verwacht, tellen nu al of 21 punten en meer. Met nog een tiental punten erbij zijn die zo goed als gered. Wij moeten er nog minstens 16 behalen. Het wordt een zware strijd, maar het vertrouwen is er wel. Anders hadden we het niet gedaan.”

Glen De Boeck: “Ons niet ingraven op Anderlecht”

Tegen Sint-Truiden boekte KV Kortrijk een, zeker op basis van de eerste helft, verdiende 3-2-zege. Tijdens het bezoek aan ‘zijn’ Anderlecht komende zondag wil Glen De Boeck daar graag een vervolg aan breien. “Ik heb hier een groep die leeft, die er vol wil voor gaan”, klinkt het vastberaden.

Hoofdtrainer Glen De Boeck leeft ontspannen toe naar de wedstrijd op het veld van landskampioen Anderlecht. “Ik heb in de partij tegen Sint-Truiden meteen een aantal elementen van op training teruggezien. Dat betekent dat de jongens hongerig zijn, de zaken goed oppikken en dat ze begrijpen waar we naartoe willen. Tegen Sint-Truiden vond ik ons vooral tijdens de eerste helft vrij goed. Ons blok stond van bij de aftrap goed op poten. Na de pauze kwamen we misschien te slap uit de kleedkamer en leek die vreemde beslissing van de scheidsrechter (waarbij hij penalty en rood gaf aan Lucas Rougeaux, red.) nog wat roet in het eten te gooien. Gelukkig scoren we meteen daarna op de counter. De druk in het slot konden we al bij al goed weerstaan”, legt de T1 van KV Kortrijk uit.

Thuiskomen

Meteen een eerste zege dus voor de nieuwe trainer. “Ik geef toe: toen ik achteraf de beelden bekeek, merkte ik pas hoe goed de sfeer opnieuw in het stadion zat. Tijdens de wedstrijd ben ik heel geconcentreerd en voel ik dat veel minder. We zullen de supporters de komende weken en maanden nog keihard nodig hebben. Ik voel wel dat mijn spelersgroep leeft. Ik heb hier een groep die er opnieuw vol voor wil gaan. Match per match wil ik hier stappen vooruit zetten. Dat is voor dit Kortrijk het belangrijkste.”

Te beginnen met de confrontatie tegen ‘zijn’ club dus. “Op Anderlecht gaan spelen is voor mij altijd een beetje thuiskomen. Uiteindelijk heb ik daar toch 13 jaar gespendeerd (De Boeck was er speler van 1995 tot 2005 en drie jaar assistent onder Frank Vercauteren, red.), bijna een derde van mijn leven. Ik zou liegen mocht ik zeggen dat het me niets doet“, zegt hij. “Maar zondag zit ik in de dug-out van de tegenstander en ligt de focus volledig op KVK. Wij willen er uiteraard een zo goed mogelijk resultaat neerzetten. We zijn alleszins niet van plan om ons in te graven.”

Gelijkaardige visie

Over zijn assistent Lorenzo Staelens heeft De Boeck niets dan lovende woorden. “Het kan dat we de basis voor onze huidige samenwerking in onze Anderlecht-periode gelegd hebben. Als je vaak op afzondering zit, leer je elkaar goed kennen. Lorenzo en ik hebben een heel gelijkaardige visie op hoe voetbal gespeeld moet worden. Ik vind het uiterst belangrijk om me te omringen met verschillende types mensen waarbij ik me goed voel, mensen met kwaliteiten. We weten ondertussen perfect wat we aan elkaar hebben.”