Zaterdag OHL: KV Kortrijk staat alweer voor een uiterst cruciaal degradatieduel. Er is opnieuw strijdlust en de wijze waarop de nieuwe coach Freyr Alexandersson debuteerde op Standard, maakte indruk. De derde al die KVK dit seizoen in eerste moet houden, is een IJslander die níét houdt van sneeuw maar intussen wel van Belgisch bier. En is vooral een Man met een Plan. Kennismaking met De Verlosser (?) van de afgelopen jaren zo geplaagde Kerels.
Dat weten we intussen al: Freyr Alexandersson is pas 41 jaar, was eerder hoofdcoach van de vrouwenploeg van IJsland en was tussen juni 2021 en januari 2024 succesvol als T1 bij het Deense Lyngby: promotie naar de hoogste klasse, een héél straffe redding en in januari achtergelaten op een comfortabele zevende plaats. En nu KV Kortrijk dus, na 20 matchen nauwelijks tien punten en een vogel voor de kat, leek het. Maar Alexandersson maakte meteen indruk, zowel op (communicatief, dynamisch, duidelijk, oog voor elk detail, peoplemanager…) als naast (charmante man) het veld. KVK begon al meteen met een spraakmakende zege op Standard (0-1). Dan toch geen Mission Impossible? De derde van dit seizoen wordt een succescoach?
Terwijl het in Kortrijk voor het eerst in drie jaar sneeuwt, verrast de IJslander op de persconferentie: de man uit Reykjavik blijkt niet van sneeuw te houden.
Freyr Alexandersson: (lacht) “Echt niet. I don’t like snow. Als kind vond ik sneeuw wel leuk, maar later niet meer. Voetbal en sneeuw gaan niet samen, hé. Gelukkig is die sneeuw hier nu weer weg. Wat ik wel mis van IJsland zijn de lokale zwembaden buiten. Heerlijk, met vrienden. En dan de sauna in.”
En je mist ook wel vrouw en kinderen, mag ik veronderstellen?
“Ja, natuurlijk. We facetimen elke dag. Maar we waren hierop voorbereid. Onze twee dochters – 15 en 13 jaar – doen het uitstekend op school. Tieners kunnen wel enige tijd zonder hun vader. (lacht) Maar er is ook nog een zoontje van vijf, die mist zijn papa natuurlijk wel.”
Je zei al in de eerste week dat je uitkeek om te werken met Belgen, “toch andere persoonlijkheden dan Scandinaviërs…” Wat heeft jouw eerste maand daarover intussen al geleerd?
“Dat elk land zijn eigen cultuur heeft, leerde ik al in Denemarken. Denen zijn anders dan IJslanders. En dan Zweden. Zo stelde ik hier meteen de diversiteit vast. Veel verschillende culturen en nationaliteiten. En dan vooral in de spelersgroep. Dat was nieuw voor mij: in het begin speelden bij Lyngby alleen maar Denen, pas later kwamen daar een IJslander, een paar Schotten, een Spanjaard en een Ghanees bij. In Qatar (waar hij in 2020-2021 assistent was bij Al-Arabi, red.) waren er zeven nationaliteiten, hier heb ik er negen. Voor iedereen geldt altijd hetzelfde frame, maar je legt die principes anders uit aan bijvoorbeeld Avenatti (Uruguayaan) dan aan El Idrissy (Fransman met Marokkaanse roots). Dat is een leerproces voor mij.”
Wat me is bijgebleven van jouw voorstelling: ‘Zij die mij ‘crazy’ noemen, begrijp ik wel. Maar ze weten niet hoe ik werk.’ Dan denk ik: een man met een bijzonder plan!
“Hebben niet alle coaches een plan?”
Edward Still en Glen De Boeck zeiden ongeveer hetzelfde, hoor: ‘ik sta voor structuur, teamgeest en de wil om elke match te winnen! En liefst met aanvallend voetbal.’ Zoiets.
“Ik ken Edward en Glen niet. Je moet als coach vooral in jezelf geloven. Overal waar ik werkte, wilde ik de omstandigheden creëren om spelers beter te laten worden, als persoonlijkheid en als voetballer, en dat is aardig gelukt. Ik blijk daar de kwaliteiten voor te hebben. En daarin is duidelijkheid en structuur overbrengen voor mij heel belangrijk. Daarvoor is dan weer de juiste chemie nodig tussen de spelers en staf.”
“Overal waar ik werkte, wilde ik de omstandigheden creëren om spelers beter te laten worden, als persoonlijkheid en als voetballer”
Zowat elke coach noemt peoplemanagement het belangrijkste aspect van de job. Deila spreekt zelfs over 80%.
“Dan heb ik dezelfde mening als Ronny. Om tot de tactische aspecten te komen die je wil, heb je teamgeest nodig. Ik moet daarin nog groeien, besef ik. Het is geen toeval dat de beste coaches ter wereld minstens 50 jaar zijn.”
Man met een plan: wordt het copy-pasten van wat je klaarspeelde met Lyngby? In de reguliere competitie 16 op 66 maar toch via de play-downs gered? Je begon hier met 10 op 60, dat is vergelijkbaar.
“Er zijn wel gelijkenissen, maar copy-pasten kan het niet worden. Omdat de spelersgroepen niet te vergelijken zijn – andere persoonlijkheden, andere voetbalkwaliteiten. En bij Lyngby was al bijna twee jaar gewerkt aan een beste spirit, hier moet ik die nog creëren. Al moet ik zeggen dat ik hier meteen een ploeg vond die goed samenhangt, geen dood vogeltje zonder vertrouwen. Spelers die wilden terugvechten, die wilden leren ook.”
Je werd aangekondigd als een coach die uitgaat van 4-4-2, maar op Standard zette je plots een 3-5-2 neer?
“Dat klopt. Omdat ik vond dat deze ploeg meer gebaat is met wingbacks, we hebben geen specifieke linksachter. Dat is Dion De Neve ook niet. We hebben nu wel met de komst van de twee Japanners (Tsunoda en Fujii, red.) centraal achterin meer mogelijkheden, er zijn nog opties.”
Dit seizoen speelde KVK nog geen enkele keer twee matchen na elkaar met dezelfde 11. Heb jij wél een basiself voor ogen?
“Ik heb in elk geval geen enkele behoefte om met mijn tactiek of mijn selecties indruk te maken als coach. Waar het mij om gaat, is verbinding tussen alle spelers – en dan heb ik het over 18 en niet 11 – te creëren, wie waar ook speelt.”
Krijg jij Avenatti, meteen basisspeler en de winning goal op Standard, wakker? De Boeck noemde hem onverbeterlijk slaperig.
“Toen ik hier kwam, heb ik meteen iedereen – ook mijn staf – uitgelegd dat ik niet te veel hoefde te horen over het verleden. Iedereen zal wel zijn opinie hebben, ik wilde gewoon alle spelers een nieuwe start gunnen. Ik kan alleen zeggen dat Felipe in de laatste zege van Kortrijk tegen Club Brugge 90 minuten had gespeeld. En dat ik ook op training snel inzag dat hij een type is dat misschien niet de meeste kilometers zal lopen of de meeste high intensity runs zal halen maar dat hij wel een type met andere kwaliteiten is, een type dat opstaat op de grote momenten. Het is aan mij om zijn beste rol voor het team te creëren.”
“Avenatti is een type dat opstaat op grote momenten”
Ben je als prille veertiger een laptop-coach?
“Een wat?”
Een coach die zich heel veel baseert op alle mogelijke cijfertjes en data.
“Oh dat! Ik kan er voldoende mee werken en er zijn wel enkele parameters waarop ik mij focus. Maar cijfers zijn niet altijd het belangrijkste.”
Misschien wel die van het klassement. Nog steeds 8 punten achter op de veilige twaalfde plaats, rechtstreekse redding zal wel niet meer lukken, zeker? Maar wat vind je van mijn theorie: ‘indien de kloof met de nummer 14 tegen de play-downs niet groter is dan vijf punten, kunnen jullie het op zes matchen redden’.
“Ik ga helemaal akkoord met jouw theorie! Met vijf punten achter heb je weer je lot in eigen handen, hé. (fijntjes) Met Lyngby stonden we 16 punten achter!”
Is het zaterdag al cruciaal?
“Voor die play-downs starten, moeten we inderdaad stappen vooruit zetten. Eerst van die laatste plaats komen, dan hoger kijken… Dat wil zeggen: elke week beter proberen te worden. Dat zijn mijn parameters, we gaan niet zeggen: na OHL, na Club, na Charleroi, na STVV… móéten we zoveel punten hebben. Die punten komen dan wel. En we moeten rustig blijven, ook de fans, de pers en de journalisten.”
Na één overwinning stond al in een krant: De Tien Geboden van Alexandersson. De Verlosser!
“Wow! Dat bedoel ik dus! (lacht) Gelukkig lees en versta ik de kranten niet. Maar ik geloof wel in mezelf!”
En je deelde jouw enthousiasme op Sclessin meteen nadrukkelijk met de fans.
“Dat is een verbintenis, ja. Toen ik hier zag over welke trouwe en laaiende fans KVK nog steeds beschikt, na zoveel miserie, wist ik meteen: daar kan ik wat mee doen, we gaan het samen doen.”
“We moeten rustig blijven, ook de fans, de pers en de journalisten”
Afgezien van die zo deugddoende overwinning: hoeveel punten geef je je team voor zijn eerste wedstrijdprestatie?
“Voor de mentaliteit en fysieke inzet bijna 10 op 10. Tactisch defensief 8 op 10. Inzake de juiste oplossingen was het minder. Laten we zeggen: alles samen 7 op 10?”
En volstaan de versterkingen Afolabi en de Japanners of zou je in de laatste dagen van de transfermarkt nog meer willen?
“Ik werk met de spelers die ik krijg. Op korte termijn dan. Want overal waar ik werkte, bleef ik lang. Dat is hier ook de bedoeling, daarom tekende ik een contract van 2,5 jaar. Daarom denk ik dat er strategischer moet worden gedacht: we hebben twee spelers die we huren, verschillende spelers zijn einde contract… : we moeten ook op langere termijn denken.”
Bij KV Kortrijk nog steeds als eersteklasser volgend seizoen dus?
“Precies! Luister, als de bestuurders de plannen die ze mij voorlegden ook kunnen uitvoeren, dan kunnen we er samen in twee jaar tijd een stabiele eersteklasser van maken.”
En hoe ambitieus ben je zelf? Als je KVK uit dit moeras redt, heb je meteen naam gemaakt, hoor.
“Ik stond al eerder op een paar lijstjes in Centraal-Europa (ondermeer van Standard, red.), men kent mijn werk wel. Maar ik heb een duidelijke keuze gemaakt. Samen met mijn gezin. Ze komen trouwens donderdag voor het eerst op bezoek in Kortrijk. We móéten dus wel winnen tegen OHL! (lacht). Míjn kennismaking met België is alvast heel goed meegevallen. It’s a good country! Ik heb mijn vrouw trouwens al verwittigd dat ze hier lekkere bieren hebben. En goede restaurants!”
En er wordt voor de komende twee jaar geen sneeuw meer voorspeld. Succes, coach!
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
