Thibault Vlietinck: “Ik begrijp niet waarom ik bij Club naar de B-kern vloog”

Tussen de Europa Leaguewedstrijden tegen Dynamo Kiev door ontvangt Club Brugge maandag het Oud-Heverlee Leuven van Thibault Vlietinck (23). Dit seizoen was er voor de snelle flankspeler geen plaats meer in de Brugse A-kern. Maar in het shirt van OHL laat de op de Jan Breydelsite opgeleide Knokkenaar weer zien waarom hij 2,5 jaar geleden in de Champions Leaguewedstrijd tegen Dortmund een applausvervanging kreeg.

Het was oktober 2016 toen Thibault Vlietinck in Charleroi op zijn 19de debuteerde in het eerste elftal van Club Brugge. Michel Preud’homme prees hem toen als een talent van de toekomst, omdat hij na enkele maanden bij de A-kern liet zien dat hij heel snel opneemt wat er van hem verwacht wordt én omdat hij bij zijn debuut meteen heel aanwezig was op zijn flank en met voorzetten voor doelgevaar zorgde. Onder Ivan Leko mocht hij bijna twee jaar later starten in de Champions Leaguewedstrijd tegen Dortmund. Hij werd voor zijn prima prestatie beloond met een applausvervanging en lof van publiek en media. Maar vorig seizoen keerden zijn kansen en intussen is hij verhuurd aan OHL. Daar doet hij het nu uitstekend. Zo werd hij zowel tegen Moeskroen als tegen Anderlecht door de supporters verkozen tot man van de match.

Niet twijfelen

“De aanpassing in Leuven is heel goed verlopen”, zegt hij. “In het begin kende ik wel de pech dat een blessuurtje wat bleef aanslepen. Daardoor was ik niet 100 procent, viel ik enkele keren naast de ploeg en verloor ik aan vertrouwen. Ook omdat ik vorig seizoen door omstandigheden een moeilijk seizoen kende. Maar hier bleef ik wel van iedereen horen: je traint heel goed, je beschikt over alle kwaliteiten, die kans komt wel. Die kwam er ook tegen Moeskroen en sindsdien ben ik niet meer uit de ploeg gegaan. Ik weet nu dat ik niet meer moet twijfelen aan mezelf. Als ik er blijf voor gaan en hard blijf werken, dan komt het goed.”

Vlietinck is opgeleid als flankaanvaller, maar de laatste tijd wordt hij als flankverdediger uitgespeeld. “Ik stond ook al rechtsvoor, linksvoor en alleen op de flank, zoals ik dat ook in de 3-5-2 van Ivan Leko bij Club gewoon was. Ik pas mij aan het systeem aan en hier wisselt dat vaak. Als rechtsachter zijn mijn aanvallende impulsen mijn sterkte. Verdedigend kan ik nog stappen zetten en daar werk ik op training aan. Misschien ben ik niet altijd de sterkste in duel, maar dan los ik het op een andere manier op: door mijn snelheid en mijn spelinzicht.”

Onbegrip

Zoals hij zelf al aangaf: het was vorig seizoen een moeilijk seizoen. Begin dit seizoen werd hij bij Club zelfs uit de A-kern gezet. “Wat er toen is gebeurd, is voor mij moeilijk te verklaren”, vertelt hij. “Ik begrijp niet waarom dat nodig was, want ik ben helemaal geen moeilijk karakter en ik lag heel goed in de groep. Maar om de een of andere reden wou de coach mij niet meer bij de ploeg. Dat vond ik heel jammer, ook omdat hij (doelt op Clement, red.) bij zijn komst aandrong om te blijven. Er was in die tijd belangstelling van Stuttgart, maar uiteindelijk tekende ik bij. Het jaar ervoor was er interesse van Zulte Waregem, maar toen stond Ivan Leko erop dat ik bleef. Hij sprak zijn vertrouwen in mij uit en dat bleek heel oprecht. Hoewel ik twee keer herviel in een blessure speelde ik toch veel. Onder zijn leiding kende ik mooie momenten en daar ben ik hem heel dankbaar voor.”

“Maar vorig seizoen liep het dus anders. Dat ik vorige zomer dan opeens alleen moest trainen, daar had ik het heel moeilijk mee. Ook omdat ik van de assistent-trainers te horen kreeg dat ze het fantastisch vonden dat ik altijd heel goed trainde. Dan vraag je je wel af waarom je dan in het weekend niet speelt. Dat is frustrerend.”

Relativeren

“Er is natuurlijk heel veel kwaliteit aanwezig bij Club, dus evident is het niet om te spelen. Elke trainer maakt zijn keuzes en ik begrijp dat het geen gemakkelijke job is om iedereen tevreden te houden en op de juiste manier aan te pakken. Maar ik ben wel iemand tegen wie je open en eerlijk mag zeggen wat er scheelt of wat er beter kan. Dan ga ik daar gewoon aan werken. Liever zo dan dat alles zogezegd goed is, maar je toch niet mag meedoen. Maar goed… ik heb daar geen slechte gevoelens meer bij. Het is gebeurd, ik zette het van mij af en kijk nu vooruit. Het voetbal is een apart wereldje en dat moet je leren kennen. Dan kan je dat beter relativeren, denk ik. Zonder de steun van mijn ouders en mijn vriendin was het nog veel moeilijker geweest om daarmee om te gaan.”

“Bij Leuven zette ik op mentaal vlak een belangrijke stap vooruit. Ik doe nu gewoon mijn ding op het veld, overtuigd van mijn kwaliteiten, terwijl ik vroeger misschien te veel nadacht. Dat is ook wat ze hier benadrukten: Doe je ding, je kan het! . Ik ben de staf hier dankbaar voor. Door de manier waarop ze met mij spraken en mij behandelden, gaven ze mij extra kracht en vertrouwen. Je merkt dat ik mij nu heel goed voel op het veld. Ik ben er sterker uitgekomen. Het maakte mij extra duidelijk wat mijn doelen voor de toekomst zijn. Ik weet nu dat je altijd mensen kunt tegenkomen die je tegenwerken, maar ook dat ik mij dat niet moet aantrekken.”

Toekomst

Op een appartement in Leuven woont hij nu voor het eerst alleen. “Mijn vriendin studeert nog in Brugge”, zegt hij. “Maar ze probeert zoveel mogelijk bij mij te zijn.” Hijzelf studeert ook nog altijd: toegepaste economische wetenschappen. “Volgende week staat er weer een examen op het programma. Ik zit nu over de helft van die studies en probeer dat er te blijven bijnemen, maar zonder mezelf te veel druk op te leggen. Voetbal staat sowieso op de eerste plek.”

Vlietinck is aan OHL verhuurd tot eind dit seizoen. Terwijl zijn contract bij Club tot eind volgend seizoen loopt. Op papier is een terugkeer naar de club waar hij sinds zijn elfde speelde, nog mogelijk. “Ik laat alles open en werk intussen aan mezelf”, zegt hij. “Ik zit nu bij Leuven en geef alles voor Leuven. Wat er volgend seizoen gebeurt, is afhankelijk van zoveel verschillende factoren. Ik probeer zo goed mogelijk te spelen en dan zien we wel wat er gebeurt. Het kan alle kanten uit. Wat gebeurd is, is jammer, maar ik zie het nu als leermomenten. Daar word je hard van. Meer dan ooit besef ik waar ik naartoe wil en dat niemand mij zal tegenhouden om dat te bereiken. Ik zie het als een extra motivatie om te bewijzen dat ik het niveau wel aankan.”

Dromen van Bundesliga

Als jeugdspeler doorbreken bij Club is weinigen gegeven. “Inderdaad. Spelers die gekocht worden, moeten natuurlijk ook renderen. Dat begrijp ik. Er is geluk nodig om als jeugdspeler door te breken: op het goeie moment een goeie wedstrijd spelen en de juiste personen achter je hebben om je wat te pushen.” Maar er zijn andere wegen naar de top, realiseert hij zich meer dan voorheen. “Mijn doel is zo hoog mogelijk te reiken. De Bundesliga is mijn droomcompetitie. Daar werk ik nu voor. Ik ben ervan overtuigd dat het mogelijk is. Waar het zal zijn, weet ik niet. Ik weet alleen dat ik er alles voor zal doen om er klaar voor te zijn.”

De eerste afspraak is maandag: de verplaatsing naar Club Brugge. “Dat zijn de wedstrijden waarnaar je uitkijkt”, zegt hij. “Ik zal er heel wat bekende gezichten terugzien. Mechele en Vormer hoor ik af en toe nog, Denswil soms ook. Dat wordt een leuk weerzien. Bovendien staan zij op kop en doen wij nog mee voor een play-off 1-plaats, dus het is ook een mooie uitdaging.”