Met Wout Faes (23, Stade Reims), Thomas Foket (27, Stade Reims), Arthur Theate (21, Bologna) en Siebe Van der Heyden (23, Union) zitten er liefst vier gewezen spelers van KV Oostende bij de Rode Duivels.
De aanwezigheid van het viertal doet enkele doorgewinterde KVO-medewerkers glunderen. “Stel je voor: een centrale driemansdefensie met Faes, Theate en Van der Heyden, met Foket op rechts”, grappen teammanager Bart Brackez en persverantwoordelijke Bram Keirsebilck. “Vooral Wout en Arthur hadden hun kans al eerder verdiend.”
Arthur Theate: “Perfecte klik met de trainer”
Bart: “Er was die perfecte klik met trainer Alexander Blessin. Dat zag je al tijdens de eerste oefenmatch tegen Varsenare. Arthur kon ook andere spelers motiveren en mee op sleeptouw nemen, en was zelf heel professioneel. Wanneer hij uit vakantie kwam, kon hij tijdens de medische testen meteen 19,8 km lopen. Dat toont aan dat Arthur zelfs op vakantie leefde als een prof. Op vrije dagen kwam hij op de club lopen en fitnessen. Theate belde me dan op met de vraag of het trainingscomplex open was. Fysiek was hij top: de zware trainingen van de Duitse technische staf verteerde hij moeiteloos. Daarom dat hij het prima doet bij Bologna. Zijn ouders zijn hardwerkende en actieve mensen, wat zijn karakter mee heeft gevormd.”
Bram: “Zijn carrière leest als een sprookje: overbodig bij Standard, doorbreken bij KVO en naar de Serie A in één jaar tijd. Hij kwam testen als linksback, maar Blessin zag er – terecht, zo bleek – een centrale pion in. Theate zal Blessin nog lang dankbaar zijn voor die positiewissel. Zijn krullenbol doet denken aan die van Wout. Ook al zijn beide gasten nuchter en volwassen voor hun leeftijd, toch is Arthur ietsje speelser. Hij stond altijd op de eerste rij om interactie met de fans aan te gaan. Zo gingen we eens abonnementen bij de supporters thuis afgeven. Toen hij door iemand in plat Oostends werd aangesproken, bleef hij maar vriendelijk knikken en lachen. (lacht) Tot hij achteraf zei: Bram, ik heb daar dus niks van begrepen, hé. Topkerel. Als fan van de Serie A volg ik zijn prestaties van dichtbij. Straf: jonge verdedigers krijgen er nochtans niet snel speelkansen én hij scoorde al tegen Inter Milaan. Misschien zoek ik hem eind dit seizoen eens op.”
Wout Faes: “Een onversneden leiderstype”
Bart: “Ik herinner me Wout als een heel toffe kerel, erg intelligent en volwassen – hij was zeker vijf jaar voor op zijn leeftijd. Als jonge gast was hij ook mentor van Indy Boonen – Indy luisterde oprecht naar Wout. Je merkte aan alles dat hij het zou maken. In het jaar van de grote corona-uitbraak ging ik naar zijn appartement op de zeedijk om er een quasi professionele fitness te installeren, want hij wou zijn conditie als een prof onderhouden. Ook zijn ongelooflijke fysiek en hoge pijngrens blijven me bij. Ik kon die jongen heel diep masseren zonder dat hij een grimas trok. Gewezen coach Gert Verheyen lokte hem naar Oostende en wist van bij de nationale beloften wat hij aan Wout zou hebben. Zelfs in het moeilijke seizoen van 2019-2020 toonde Wout verbetenheid en leiderschap en was hij een van de lichtpunten.”
Bram: “Klopt, zelfs al draaiden we een grijs seizoen, Wout Faes was een overduidelijk lichtpunt. Ondanks onze vele tegentreffers liet hij zich niet onbetuigd. Zijn maturiteit op amper 20-jarige leeftijd viel enorm op – een onversneden leiderstype. Hij pakte zijn transfer naar Stade Reims slim aan: in januari een overeenkomst ondertekenen om het seizoen bij ons af te maken. Hij blijft me vooral bij omdat ie zo gewoon was: geen maniertjes, geen kapsones, een nuchtere kerel uit het Kempense Mol. Ik denk dat zijn ouders, beiden actief in het onderwijs, daar een grote rol in hebben gespeeld. Het verwondert me een beetje dat zowel Wout als Arthur zo lang op een kans bij de Rode Duivels hebben moeten wachten. Er wordt al zo lang over de verouderde defensie gesproken. Er is nu het ‘geluk’ dat pakweg Jan Vertonghen geen 29 of 30 jaar meer is, maar hun selecties hebben ze vooral zelf afgedwongen.”
Siebe Van der Heyden: “Veel met die jongen gepraat”
Bart: “Siebe zat bij de U19 van Anderlecht toen ik mee ging om hem te scouten in de UEFA Youth League tegen Barcelona. Die jongen had talent en onder ex-voorzitter Marc Coucke maakte hij de overstap naar de kust. Onder meer toenmalig fysiektrainer Joost Desender was grote fan. Je merkte wel dat Siebe lichamelijk en mentaal nog niet klaar was voor het grote werk. Ik heb destijds enorm veel met die jongen gepraat. Hij had het op dat moment thuis niet altijd even makkelijk. Bovendien wogen de vele verplaatsingen van zijn woonplaats Denderleeuw naar Oostende door. Op zaterdagavonden zat hij op de bank om vervolgens op zondag met de beloften te trainen – dat waren dagen van 6.30 uur tot 21 uur. Hij was vaak erg moe van dat pendelen, maar durfde er niet over te praten. Nu is hij mentaal sterker en socialer in de omgang.”
Bram: “Siebe maakte zijn enige KVO-minuten op de laatste speeldag in de play-offs van 2016-2017 tegen Anderlecht. Er stond voor ons niets meer op het spel, Anderlecht was al kampioen. Yves Vanderhaeghe, toen ook coach, gunde Van der Heyden een invalbeurt tegen zijn ex-jeugdploeg – een mooi gebaar. Dat Siebe finaal slechts een paar minuten bij KVO speelde, moet je in de tijdsgeest van toen zien. Oud-preses Marc Coucke haalde een pak vedetten naar de kust, jongere spelers kregen weinig kansen. Jongeren als Jelle Bataille en Robbie D’Haese zouden toen ook niet zijn doorgebroken. Maar de KVO-fans zijn Siebe niet vergeten. Ze trakteerden hem op een leuk applaus na afloop van de match op Union. En toen ik hem daar feliciteerde voor zijn Rode Duivels-selectie, kreeg ik een bedankje terug. (lacht) Hij kende mijn naam nog.”
Thomas Foket: “Speler die door muur gaat”
Bart: “Thomas werd door AA Gent uitgeleend toen we naar eerste klasse zijn gepromoveerd. Hij studeerde toen ook aan de UGent en vond goed zijn weg in ons elftal, onder meer door zijn perfecte tweetaligheid. Vooral met Laurent Depoitre, die toen bij ons in de spits liep, had Foket een goeie band. Onder meer dankzij Depoitre is hij een betere speler geworden”, klinkt het.
“Onderschat ook de rol van toenmalig coach Fred Vanderbiest niet. Ik herinner me nog dat Thomas Foket nogal snel door sportpark De Schorre reed met zijn wagen om toch maar niet te laat te komen. Fred heeft hem toen eens hard, maar correct aangepakt: Beter te laat dan een accident. Foket is zo’n speler die door een muur zou gaan. In de loopoefening in stervorm – een stokpaardje van Vanderbiest – was hij altijd een van de besten”, klinkt het nog.
Bram: “Aanvankelijk vervulde Thomas bij ons vooral een rol als bankzitter. Je moet weten dat op het moment van zijn uitleenbeurt er van latere eigenaar Marc Coucke nog geen sprake was en KVO een beperkt budget telde. Het competitiebegin was moeilijk – we verloren veel, onze aanvallers stonden op een eiland – en de jonge Foket viel vooral in als flankaanvaller. Op rechtsachter stond toen kapitein Xavier Luissint. Pas wanneer hij terug zou keren naar de Buffalo’s, plaatste trainer Hein Vanhaezebrouck hem in zijn 3-5-2-formatie op een lagere positie, waar hij nu speelt. Dat is Thomas’ geluk geweest én hij speelde het seizoen na zijn KVO-uitleenbeurt bovendien kampioen. Dat was het begin van een mooie carrière richting Stade Reims in Frankrijk, waar hij nog altijd speelt.”
(Timmy Van Assche)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
