Boeren heten kampioen (weer) hartelijk welkom

Fusieclub Zulte Waregem bestaat precies twintig jaar en voetbalt sinds 2005 onafgebroken in eerste klasse. En heel vaak was de West-Vlaamse derby aan de Gaverbeek tegen het grote Club Brugge hét hoogtepunt van het seizoen. Of een dieptepunt – zie vorig seizoen. In de aanloop naar Essevee-Club van komende zondag reconstrueerde onze clubwatcher van Zulte Waregem vijf prangende duels uit 20 jaar Essevee-Club.

/

Op het moment dat Club Brugge begin november 2005 op bezoek kwam, stond Zulte Waregem op een vierde plaats. Vooraf gezien mocht het geen probleem worden voor de mannen uit Brugge. Ze waren kersvers Belgisch kampioen en speelden tegen de promovendus uit tweede klasse. Toch verslikten ze zich aan de Gaverbeek. Niet aan het water, wel aan het spel van Essevee. 2-1 werd de eindstand.

Om het West-Vlaamse plaatje te vervolledigen werd Johny Ver Eecke aangesteld om de wedstrijd in goede banen te leiden. “Natuurlijk voelde deze match aan als thuiskomen”, begint Johny, die in Stasegem woont. “Er zaten heel wat van mijn kennissen in de tribunes. Toen ik begon aan mijn opwarming hoorde ik enkele gezangen door het stadion galmen, van supporters uit beide kampen. Johny is van ons olé olé weerklonk en dat vond ik wel iets hebben.”

Een laat doelpunt van Club-aanvaller Rune Lange bedreigde de voorsprong van Essevee niet meer. Doelpuntenmaker Salou Ibrahim ruilde het jaar nadien de Gaverbeek in voor de Brugse reien. “Het was de eerste wedstrijd van Zulte Waregem die ik floot op het hoogste niveau en dat het dan meteen tegen Club Brugge was, maakt het nog mooier”, vertelt Ver Eecke. “Voorheen floot ik ook al een paar matchen van KSV Waregem, van Zulte in derde nationale met Francky Dury als trainer en de promotiematch van Zulte Waregem op Maldegem in derde klasse. Essevee scoorde daar toen in blessuretijd de winning goal.”

Eind 2007 naderde Ver Eecke de verplichte leeftijdsgrens voor scheidsrechters in België, toen vastgesteld op 45 jaar, en hing hij zijn fluitje aan de haak. Na een carrière van ongeveer dertig jaar hield hij het voor bekeken. Momenteel werkt hij bij bpost, ontvangt hij de scheidsrechters in de Elindus Arena en is hij actief als trainer en speler bij de Essevee Old Stars. “We wonnen al enkele tornooien met onze Old Stars”, zegt Johny. “We gingen al winnen in Kortrijk en Genk en hebben naast mannen ook dames in ons team.”

Zulte Waregem: Pieter Merlier; De Brul, Frédéric Dindeleux, Stefan Leleu, Frédéric Dupré, Stijn Minne; Tony Sergeant, Nathan D’Haemers, Tim Matthys, Lander Van Steenbrugghe; Ibrahim Salou

Club Brugge: Tomislav Butina; Philippe Clement, Birger Maertens, Marek Spilar, Gunther Vanaudenaerde; Jonathan Blondel (69’ Dufer), Sven Vermant, Ivan Leko; Gert Verheyen, Bosko Balaban (84’ Englebert), Javier Portillo (58’ Lange)

Doelpunten: 30’ Salou 1-0, 72’ Dupré 2-0, 80’ Lange 2-1

Een paar weken later was het Regenboogstadion opnieuw het toneel voor Zulte Waregem tegen Club Brugge. Het enige West-Vlaamse bekeronderonsje in de zesde ronde. Net zoals enkele weken voorheen stonden dezelfde cijfers weer op het scorebord: 2-1.

“Club Brugge tweemaal kloppen en dat nog in dezelfde maand is uitzonderlijk”, vertelt Eddy van den Berge, toen assistent van coach Francky Dury. “Frédéric Dupré scoorde opnieuw tegen Club zoals dat eerder ook al het geval was.”

De fusieclub bestond net iets meer dan vier jaar. Ze waren bezig aan hun eerste seizoen in eerste klasse en zeer grote namen bevatte de kern nog niet. Spelers als Ludwin Van Nieuwenhuyze en Nathan D’Haemers oefenden naast hun voetbalcarrière ook nog een job uit. “80 procent van onze kern waren werkende jongens”, herinnert Eddy zich nog. “In het begin van Zulte Waregem trainden we meestal in de vooravond omdat iedereen dan pas vrij was. Bij Club Brugge was dit niet het geval, iedereen beschikte daar over een profstatuut.”

Er stonden maar liefst tien Belgen en een buitenlander aan de aftrap bij Essevee. Salou Ibrahim, de enige buitenlander, verkreeg later wel de Belgische nationaliteit. “Dit was volgens mij de kracht van het team”, haalt van den Berge aan. “De jongens op het veld spraken onderling Vlaams en hierdoor vonden ze elkaar het best. Je voelde dat er een hechte ploeg op het veld stond die voor elkaar wilde vechten als het nodig was.”

Na Club moesten ook Geel, Westerlo en Standard het onderspit delven tegen de ploeg van Dury. “De wedstrijd op Standard zal me ook altijd bijblijven. Sérgio Conceição pakte voor rust nog een rode kaart omdat hij spuwde op Stijn Meert. Daarna gaf hij zijn truitje aan scheidstrechter Vervecken.” Essevee won uiteindelijk ook zijn eerste beker, tegen Moeskroen.

Zulte Waregem: Björn Sengier, Stefan Leleu, Tjörven De Brul, Frédéric Dupré, Stijn Minne; Ludwin Van Nieuwenhuyze, Tony Sergeant, Nathan D’Haemers,Tim Matthys (83’ Dindeleux), Stijn Meert; Ibrahim Salou

Club Brugge: Tomislav Butina; Philippe Clement, Ivan Gvozdenovic, Birger Maertens, Marek Spilar, Gunther Vanaudenaerde; Gaëtan Englebert (46’ Balaban), Sven Vermant (60’ Dufer), Ivan Leko (’73 Yulu-Matondo); Gert Verheyen, Manasseh Ishiaku

Doelpunten: 21’ D’Haemers 1-0, 53’ Dupré 2-0, 89’ Ishiaku 2-1

Het was het zevende duel tussen de twee West-Vlaamse ploegen in Waregem. In het eerste seizoen waarin de play-offs geïntroduceerd werden, was Zulte Waregem al meteen aanwezig in play-off 1. “Dit was de max voor een ploeg als ons”, aldus opnieuw Eddy van den Berge. “We wisten dat we een aantal topmatchen gingen spelen voor volle tribunes en daar draait het om in voetbal.”

Club Brugge werd voor de vijfde maal in het Regenboogstadion verslagen. “Een overwinning in play-off 1 is iets speciaal”, zegt van den Berge. “Dat het weer een overwinning werd tegen Club, maakt het plaatje compleet.”

Zulte Waregem: Sammy Bossut; Steve Colpaert, Karel D’Haene (71’ Taravel), Bart Buysse, Stijn Minne; Khaleem Hyland, Steffen Ernemann, Stijn Meert, Thomas Matton (86’ Sadik); Emil Lyng (56’ Makiese), Ernest N’For

Club Brugge: Stijn Stijnen; Antolín Alcaraz, Michael Klukowski, Carl Hoefkens; Gertjan De Mets (71’ Akpala), Jonathan Blondel (82’ Van der Heyden), Vadis Odjidja-Ofoe, Ivan Perisic; Maxime Lestienne (77’ Vargas), Nabil Dirar, Dorge Kouemaha

Doelpunten: 78’ Taraval 1-0, 85’ N’For 2-0

Alle Essevee-fans denken maar al te graag terug aan het seizoen 2012-2013. Hét ‘boerenjaar’. Zo behaalde de ploeg van Francky Dury dat seizoen zijn grootste thuisoverwinning ooit tegen Club Brugge: een droge 5-2 in de voorlaatste match van play-off 1 om in de running te blijven voor de titel.

De match begon perfect voor Essevee. Na 10 minuten vond Club-verdediger Oscar Duarte het nodig om de noodrem toe te passen op Jens Naessens waardoor de Boeren een strafschop kregen. “Dit was de start van een leuke avond”, herinnert Naessens zich nog. “Het was geen zware fout, maar wel genoeg voor een strafschop.” Thorgan Hazard, de latere Gouden Schoen, zette de elfmeter eenvoudig om. Verder volgden er nog twee doelpunten van Leye, De fauw en een Brugs eigendoelpunt. Drie dagen later stonden de spelers van Zulte Waregem in Brussel klaar voor dé match van hun leven. De beslissende titelmatch: Anderlecht moest verslagen worden. De score werd pas na rust geopend door een kopbal van Jens Naessens. “Onbeschrijfelijk”, begint de spits “Euforie overheerste. Ze moesten me tegenhouden of ik liep het stadion uit.” Amper twee minuten later zorgde Biglia voor de gelijkmaker. “We zaten nog altijd in die euforie en kregen daardoor die stomme goal tegen. Dat gaat me nog lang bijblijven.” De score bleef 1-1 waardoor de titel in Brussel bleef, maar er brak wel een volksfeest los in Waregem. “Ik verkies het vicekampioenschap boven de bekerzege in 2017, want bij dat laatste had ik niet zo’n groot aandeel”, vertelt Naessens resoluut.

In de zomer die volgde werd de spits enkele malen gelinkt aan Club Brugge. “Het klopt dat er interesse was. Natuurlijk is het jammer dat het niet doorging, maar het werd allemaal boven mijn hoofd beslist door mensen die er van wilden profiteren.”

Zulte Waregem: Sammy Bossut; Bryan Verboom, Davy de Fauw (90’ Godeau), Karel D’Haene, Steve Colpaert; Ibrahima Conté, Jonathan Delaplace, Junior Malanda (67’ Skúlason), Thorgan Hazard (90’ Berrier); Jens Naessens, Mbaye Leye

Club Brugge: Vladan Kujovic; Michael Almebäck, Óscar Duarte, Ryan Donk, Thomas Meunier (70’ Mechele),Tom Hogli (46’ De Bock); Enock Adu, Lior Refaelov, Victor Vazquez; Maxime Lestienne, (67’ Gudjohnsen), Carlos Bacca

Doelpunten: 12’ Hazard 1-0 (pen.), 35’ Leye 2-0, 52’ Donk 2-1, 57’ De fauw 3-1, 63’ Leye 4-1, 77’ Donk 4-2, 87’ Michael Almebäck (og) 5-2

De recentste thuismatch tegen Club Brugge is meteen de zwaarste nederlaag uit afgelopen twintig jaar. De wedstrijd werd door Club al voor de rust geklaard, 0-4.

“Die 0-6 nederlaag was een moeilijke match”, aldus coach Francky Dury. “De eerste twee wedstrijden van vorig seizoen speelden we goed, maar we pakten geen punten. Na de nederlaag tegen Club volgden er nog een aantal topmatchen en hadden we het moeilijk. Toch kwamen we niet in de problemen dat seizoen, want op het einde streden we zelf nog om play-off 2.”

Club Brugge zal na hun puntenverlies in de stadsderby gebrand zijn op een goed resultaat. “Volgens mij zitten ze nog in een stuk van de voorbereiding. Ze hebben Mignolet, Vanaken en Sobol moeten missen en je ziet dat ze aan het bouwen zijn naar een nieuw systeem”, zegt de coach van Essevee. “Natuurlijk is iedereen bij ons gemotiveerd voor komende zondag, maar ik verwacht wel een scherp Club. Zoals altijd.” (Elian Coussement)

Zulte Waregem: Eike Bansen; Laurens De Bock, Olivier Deschacht, Ewoud Pletinckx, Cameron Humphreys; Omar Govea, Ibrahima Seck, Abdoulaye Sissako; Bassem Srarfi, Saido Berahino (62’ Dompé), Gianni Bruno

Club Brugge: Simon Mignolet; Clinton Mata, Simon Deli, Odilon Kossounou, Federico Ricca; Charles De Ketelaere (72’ Schrijvers), Mats Rits, Hans Vanaken, Ruud Vormer (66’ Balanta), Krépin Diatta; Michael Krmencík (72’ Badji)

Doelpunten: 6’ Olivier Deschacht (og) 0-1, 19’ Michael Krmencík 0-2, 31’ Hans Vanaken 0-3, 41’ Michael Krmencík 0-4, 67’ Charles De Ketelaere 0-5, 74’ Éder Balanta 0-6