Jordan Lukaku: “Hij is en blijft een kustboy en geen bad boy”

"Jordan is een introverte gast, je krijgt moeilijk toegang tot hem", herinnert Rik Coucke zich. (foto belga) © belga
Redactie KW

KV Oostende versus Antwerp is een duel om naar uit te kijken zaterdagavond. Niet alleen staan twee leuk spelende ploegen recht tegenover elkaar, de partij krijgt extra pigment door de terugkeer van Jordan Lukaku naar de kust. In de zomer van 2013 streek de pijlsnelle linksback neer aan zee om er drie jaar later door de grote poort te vertrekken naar Lazio Roma. “Als jonge gast stak hij wel een paar stoten uit. Maar zeggen dat het een ‘bad boy’ is, is niet correct”, klinkt nu nog bij KV Oostende.

Het is intussen al meer dan zeven jaar geleden, maar bij veel fans zit het nog vers in het geheugen. Kort nadat Marc Coucke zijn intrede maakt in het Albertpark, komt de toen 19-jarige Jordan Lukaku – samen met z’n maatje Fernando Canesin – over van topclub Anderlecht. Op dat moment bengelt KV Oostende onderaan het klassement met twee puntjes uit vijf wedstrijden. Zijn debuut maakt ‘de broer van’ op 31 augustus 2013, wanneer hij tijdens de rust Jimmy Hempte vervangt – kent u dié nog? Het zou het begin betekenen van in totaal 83 KVO-matchen, drie goals en tien assists.

“Het was even slikken toen Anderlecht me uitleende aan Oostende”, zei Lukaku toen. Daarbij wou hij zich niet laatdunkend over de kustploeg uitlaten, maar het niveauverschil was toen wel groot. “Jordan heeft op geen enkel moment laten blijken dat hij bij ons tegen zijn gedacht verbleef, ook al kwam hij over van een topclub”, benadrukt vandaag toenmalig teammanager Rik Coucke. “Hij heeft hier altijd zijn job gedaan. Hij had wel de pech af en toe geblesseerd te zijn en dat remde hem soms wat af. Algemeen bekeken is Lukaku één van de meest waardevolle spelers uit de recente clubgeschiedenis.”

Ook al werd (wordt?) Lukaku voetballend bij de beste linksbacks van onze competitie – én ons land – gerekend, hij heeft de publieke perceptie wat tegen. Oorzaak: een paar snelheidsovertredingen – we zijn zelf de tel kwijt – en rijverbod van in zijn KVO-periode. “Het heeft ervoor gezorgd dat men een verkeerd beeld van hem heeft”, weet Rik Coucke. “Ja, als jonge gast heeft Jordan een paar stoten uitgehaald. Maar om nu te zeggen dat hij een ‘bad boy’ is? Nee, da’s niet correct.” De reden daarvoor is vrij simpel: Jordan Lukaku blaast niet hoog van de toren en heeft weinig kapsones. “Ik ben iemand die graag low profile blijft”, zei hij daar zelf onlangs over. Het was met de El Ghanassy’s en Zivkovic’en van KVO ooit anders. “Eigenlijk is hij een introverte gast, een beetje een eenzaat bij wie je weinig toegang krijgt”, herinnert Coucke zich. “Het is niet iemand die uitbundig of uit de hoogte doet, maar hij zal ook niemand tot last zijn. Indien hij niet ‘Jordan Lukaku’ heette, kon het evengoed Jan met de pet geweest zijn. Ik weet nog dat we met enkele spelers op schoolbezoek gingen in Tielt om over het leven als profvoetballer te praten. Jordan ging probleemloos met kinderen op de foto, maar bij het vragenuurtje antwoordde hij enkel met ‘ja’ of ‘nee’. Je moet soms echt trekken en sleuren om met hem te kunnen babbelen.”

Als jonge snaak bij KVO had de beloftevolle flanksprinter wel wat sturing nodig. Het syndroom van je-m’en-foutisme, weet u wel. Stiptheid was niet zijn sterkste punt. Een understatement. “Als we met de bus op verplaatsing gingen, kwam Jordan met zijn wagen amper vijf minuutjes op voorhand toe. (lacht) Maar hij bleef tot een tiental seconden voor vertrek gewoon in zijn auto zitten. Om wat te doen? Ik weet het niet. Onze ex-coach Fred Vanderbiest kon zich daar zó kwaad in maken”, grinnikt Rik Coucke. Vanderbiest zou het hem uiteindelijk vergeven, op het veld was Lukaku wél steeds op de afspraak. “Jordan is altijd een meerwaarde en voegt iets toe aan deze ploeg”, zei de toenmalige coach toen over zijn pupil.

Junior Malanda

Mentaal zou Jordan Lukaku een tik krijgen in januari 2015. Toen overleed zijn goeie vriend en groot talent Junior Malanda in een auto-ongeluk in Duitsland. Op het moment van de feiten zat Lukaku met KVO op stage in Jerez de la Frontera, Zuid-Spanje. “Ik voerde Jordan toen naar de luchthaven, opdat hij de begrafenis in België zou kunnen bijwonen”, vertelt Coucke. “Een uur lang zat ik met hem alleen in de wagen. Hij was erg stil. Jordan was zich terdege bewust van wat er was gebeurd en kreeg het lastig. Malanda was één van zijn allerbeste vrienden.”

Het zou even duren vooraleer Lukaku het voorval kon plaatsen, maar het zou hem uiteindelijk niet afremmen. Zijn honger naar (persoonlijk) succes was groot. KVO zou – logischerwijs – maar een tussenstop worden in zijn nog altijd vrij jonge carrière. Een uitleenbeurt aan Oostende werd al snel een definitieve transfer, een terugkeer naar Anderlecht was nooit een optie. “Ik heb in Brussel niets meer te zoeken. Men respecteert me toch niet”, zei Lukaku kort na zijn komst naar de kust. “Ik wil me nog meer in de etalage spelen. Ik wil hoger. Naar een club die écht voor de prijzen speelt.” Dat zou bij Lazio Roma ook lukken als winnaar van de Italiaanse beker én supercup. Alhoewel: ook bij KVO pakte hij een prijs. Door de fans werd hij in 2015 uitgeroepen tot speler van het jaar. En via Oostende belandde hij ook bij de Rode Duivels. “Lukaku zal altijd populair zijn bij onze supporters. Hij is en blijft voor hen een kustboy, net als zijn goeie copain Canesin”, weet Coucke. Aan de kust uitte Lukaku zich dankbaar voor z’n speelkansen en ontwikkeling. Maar KVO moet aanstaande zaterdag alvast geen nieuw cadeautje verwachten van de in Antwerpen neergestreken linkspoot. “Ik ben in Italië een betere verdediger geworden”, liet Jordan onlangs optekenen. We zijn alvast benieuwd.