Houwaart en de vrouwen, Leekens en de centen, de fout van Vanhaezebrouck… Arsène De Gryse belichaamde sedert het ontstaan van de fusieclub in 1971 de hele geschiedenis van KV Kortrijk. De flamboyante biermarchand en ex-voorzitter gàf de Veekaa geld én verdiende er aan. Zijn zoon Jean-Marc, in 2012 gestorven, bracht de club in 2008 terug naar eerste klasse, en in 2015 redde zijn andere zoon Vincent met de verkoop KVK van een nieuw faillissement: de familie De Gryse wàs 45 jaar de Veekaa. Zijn 90ste verjaardag was de perfecte gelegenheid om een laatste keer terug te kijken.
Het was een tip van een lezer: “Arsène De Gryse is op 2 november 90 geworden. Bezieler van de fusieploeg KV Kortrijk in 1971, ex-voorzitter en later eigenaar van KVK en vooral een kleurrijk figuur. Als Michel Verschueren ter gelegenheid van zijn 90ste verjaardag in de pers werd geëerd, dan verdient Arsène De Gryse dat ook. Boeiende verhalen uit de geschiedenis van de veekaa gegarandeerd!”
Bedankt Marcel. Het werd, op de koffie bij De Gryse in zijn riante flat hoog boven de Kortrijkse Grote Markt, een heerlijke duik in het verleden van KV Kortrijk, met een man wiens leven voor een groot deel bestond – en nog bestaat – uit liefde voor zijn voetbalclub. Die liefde werd voortgezet door zijn zoon Jean-Marc die KV Kortrijk als sportieve baas na het faillissement in 2001 in 2008 naar eerste klasse leidde.
Jean-Marc overleed in 2012, op 1 januari zal het precies tien jaar geleden zijn. De familie De Gryse had toen al lang een meerderheid in de club, maar de andere zoon van Arsène, Vincent, had geen enkele interesse in voetbal, en verkocht uiteindelijk in 2015 KVK aan de Maleisische Vincent Tan. Einde van het huwelijk De Gryse-KVK dat bijna een halve eeuw standhield.
Goed bewaard
Wat eerst en vooral opvalt, is dié man al 90? Lachend: “Dat hoor ik wel meer, dat ik er nog 70 uitzie. Bedankt. Mij goed verzorgd, zeker?” Zei de flamboyante biermarchand, altijd gulzig geleefd. Pour la petite histoire: een journalist opperde heel lang geleden al het idee om een boek te schrijven over hem. “Maar Arsène is al bijna 70, we gaan moeten voortmaken…”
Het boek is er nooit gekomen, maar De Gryse is meer dan twintig jaar later nog steeds opvallend kwiek, vertrok vorige vrijdag fit en fluks naar zijn verblijf in Spanje om er een paar maanden in de zon te overwinteren. De Veekaa zou hij wel van ver volgen. “Als we thuis zijn, ga ik nog steeds zo vaak mogelijk kijken. Ze doen het goed, met de wapens die ze hebben, want de Maleisiërs smijten er niet mee. Maar ik kijk dan rond mij: ik ben nog de enige overlevende van toen.”
Maar voor zijn leeftijd nog wel uitzonderlijk gezond van lichaam én van geest. Geen herinnering is beneveld, zal snel blijken. “Wij hebben toch ooit nog ruzie gehad? Een jaar of dertig geleden? Je zei dat de spelers niet betaald waren. Tja, we konden maar betalen als er geld binnen kwam, hé. En we begonnen toen spelers binnen te halen van het kaliber Eddy Snelders en zo… Televisierechten bestonden nog niet en wat hadden wij van sponsoring? (schatert) Ik heb je nog buitengesmeten op mijn bureau.” Jaja, De Gryse was geen simpele en kon een furie zijn. Maar alles is vergeven en vergeten: “Nog een koffietje? Wat wil je weten?” Waarop alle herinneringen bovenkomen.
Mister KVK
Zoals deze: hoe hij als voorzitter van het ‘kleine’ Stade Kortrijk in 1971 de fusie met Kortrijk Sport forceerde. “Voor de voorzitter van Sport, Jacques D’Hulst zaliger, telde alleen zijn ‘postje’, hij hield de fusie lang af. Maar wij ‘terten’ door. Vijf bestuurders van Sport en vijf van Stade. Mij interesseerde het postje van voorzitter niet, we kozen voor Gerard Vandendriessche. Jacques D’Hulst heeft nog een jaar zitten mokken… (lacht) Daarna werd bankdirecteur Yvan Graulich voorzitter. Die wedde met zijn personeel of de Veekaa wel of niet zou winnen ! Daarna heb ik voor enkele jaren overgenomen maar ik was blij dat ik het kon doorgeven aan Germain Arnoys.”
De Gryse was liever ‘geldschieter’, via een lening, gepaard aan een exclusief contract waardoor Bierhandel De Gryse decennialang dranken leverde op KVK – een commerçant was hij ook. Zo bleef de naam De Gryse bijna 40 jaar verbonden aan KVK, de laatste tien jaar vooral via zoon Jean-Marc. De peetvader zag al die jaren een stoet van ex-spelers en ex-trainers passeren. Hij haalt er zijn dozen foto’s bij, netjes bijgehouden, wij vatten de sappigste verhalen samen.
Neem nu de ploegfoto van helemaal in het begin van KVK, met onder meer Boudewijn Braem en de Nederlander Wim Pinantie is Pinantie Reyers. Voor De Gryse is en blijft Boudewijn Braem Mister KVK, “absoluut”. Het KVK- icoon, in 2005 letterlijk in het Guldensporenstadion gestorven, stond in 2001 aan de basis van de redding van de club. “Bode belde mij: hoe kunnen we de Veekaa redden? Ik zei hem: je kan maar één ding doen. Met de klakke rondgaan, mensen rond jou vergaren die er geld willen insteken… En het is gelukt. Samen met Jean-Marc heeft hij de club gered. En dan Wim… Ook nogal een figuur. Er was altijd iets niet naar zijn zin. En het ging bijna altijd over geld.” (glimlacht)
“Ik zie het nog zo voor mij, een discussie onder de oude tribune. Wim zei: ‘Ik ben de goedkoopste speler van heel eerste klasse, dat kan toch niet?’ Ik antwoordde dat hij er fier op zou moeten zijn. Waarop hij van colère zijn hoofd wel tien keer tegen een betonnen paal bonkte. Hij heeft later nog bij ons gedebuteerd als trainer. Op de persconferentie voor zijn voorstelling gaf hij alweer een showke: ‘Ik maak hier mijn bed op, werk dag en nacht!’. Ik zei hem nog: ‘Rustig, Wim, een trainerscarrière is iets anders dan een spelerscarrière.’ Het heeft niet lang geduurd.”
Henk en zijn vrouwen
Op een andere foto zie je Arsène met Henk Houwaart, twee keer in Kortrijk trainer geweest. “Henkie! Elke week een andere liefde! Ik weet nog dat ik een keer naar de ploegafgevaardigde ben gestapt: welke vrouw stuift daar nu weer binnen? Ik heb Henk dan toch eens bij mij geroepen: wat gaan de spelers en de supporters daar niet van denken? Weet je wat? Zet ze af in Kuurne en haal ze dan na de match weer op. Hij heeft mijn goede raad netjes opgevolgd.”
Ook aan Georges Leekens, ook twee keer sportieve baas in het Guldensporenstadion, kleven herinneringen. “Hij ging weg bij ons om coach te worden van de nationale ploeg. Georges pakte me bij zijn afscheid vast. “Ik hoop, Arsène, dat ik altijd welkom zal blijven op KVK. En dat ik dan naast jou mag zitten.” Ik antwoordde: “Maar ja, Georges. Maar niet in mijn zakken zitten, hé.”
De beste coach die De Gryse evenwel op KVK meemaakte, was Hein Vanhaezebrouck (2006-2009, 2010-2014). “Zeer zeker. Een hele persoonlijkheid. En als je ziet welke carrière Hein daarna heeft gemaakt… Hij heeft hier één foutje gemaakt. Hij had in de bekerfinale in 2012 tegen Lokeren Monrose moeten opstellen, Hein zei mij achteraf zelf: ‘Een stommiteit van mij om die op de bank te zetten.’”
Icoon Jean-Marc
Drie jaar later kwam zijn club, hij was intussen al bijna vijftien jaar meerderheidsaandeelhouder, in buitenlandse handen. Het deed hartzeer. “Maar Vincent had geen andere oplossing. (zucht) Het voetbal is een andere wereld geworden, hé. Alles draait rond geld. Ik had liever een Belgische overnemer gehad, maar de kandidaten die afkwamen… Ik noem geen namen, maar ze wilden twee keer niets voor de club geven. We zijn niet zot, hé. Maar het is toch altijd een beetje mijn club gebleven. Al had ik sinds het plotse overlijden van Jean-Marc afstand genomen. Jean-Marc was mijn binding met de club. (stil) Het zal op 2 januari precies tien jaar geleden zijn dat hij stierf. Maar de trots voor wat hij heeft betekend voor de club is er nog steeds. Hij ging óveral zelf scouten, tot diep in Frankrijk. Het applaus voor hem de 19de minuut (stamnummer van KVK, red.), dat raakt mij nog steeds.”
Het zijn intussen andere tijden. KVK is niet langer van een Kortrijkse biermarchand, maar van een Maleisische miljardair. En binnen enkele jaren speelt KVK wellicht niet meer in het Guldensporenstadion. “Voor mij nochtans nog steeds het gezelligste stadion van België. Maar de plannen slepen aan, hé. Wie zal er geld in steken? De Maleisiër, wiens eigendommen al zeer verdeeld zijn, al zeker niet. Persoonlijk zou ík niet verhuizen. Maar wie ben ik.”
Arsène De Gryse, een leven vol KVK. Oh ja… waarom is hij nooit ere-voorzitter van KV Kortrijk geworden? “Ze hebben het mij wel ooit aangeboden. Ik zei: daar ben ik te jong voor.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
