Ceo’s Leterme en Cordier drongen deze week al aan op een vredevolle derby. En nu nog een dubbelinterview Vanderhaeghe-Deschacht over vriendschap in plaats van haat tussen rivalen. En dus: Yveske en Oli, over hun uitzonderlijke band, over Anderlecht vroeger en nu en vooral over Kerels en Boeren.
Die vriendschap, die begon in 2001, toen Yves Vanderhaeghe (49 intussen) zich bij Anderlecht meteen over het opkomende talent Olivier Deschacht (38) ontfermde. Ze speelden nog vijf jaar samen bij paars-wit en bleven vrienden voor het leven. “Ik denk dat het zeldzaam is in het topvoetbal”, aldus Vanderhaeghe. “Weinigen hebben dan ook zoveel gemeenschappelijke interesses”, legt Deschacht uit. “Welke voetballer tennist even graag, speelt even graag en goed padel en manillen, gaat even graag lopen, eten…”
“En dan loopt Oli er mij af en roept hij: zie je wel Yves, dat ik het nog kan!”, grinnikt Vanderhaeghe. En na een tennismatch op leven en dood – Deschacht is elf jaar jonger, Vanderhaeghe heeft een betere ‘slag’ – gaan ze dan, samen op vakantie in Marbella, met een roodverbrand hoofd een lekker visje eten.
Zulke vrienden dus.
En voetbal is hun motor: “Met ouders of andere maten kan je niet zo praten over pressing en looplijnen”, is hun logische uitleg. Al verschillen ze váák van mening. “Er is altijd wel iets waarover we discussiëren,” grinnikt Deschacht. “We zeggen nooit allebei meteen samen ja.”(lacht). Ze zijn allebei even koppig, weten ze. “Tijdens die moeilijke periode in Gent loste Yves liever zelf zijn problemen op. Hij moest het al elke week gaan uitleggen op de club… Ik ben ook zo.”
Zulke vrienden dus.
Die dan toch elkaar álles vertellen, ook hun persoonlijkste besognes. “We praten heus niet alleen over voetbal.” Yves was erbij toen Oli aan zijn dichtste vrienden verkondigde dat hij vader zou worden. En Oli was de eerste die werd gebeld toen Yves eindelijk bij Kortrijk kon debuteren als hoofdcoach.
Zulke vrienden dus. Vrienden voor het leven. En bijna stonden ze weer samen op dezelfde werkvloer. Want afgelopen zomer wilde KV Kortrijk Deschacht binnenhalen als T2. Assistent van zijn maat Vanderhaeghe dus. Maar, van je vrienden moet je het hebben: Oli, gedegradeerd met Lokeren, tekende als speler bij aartsrivaal Zulte Waregem. Waardoor ze morgen tegenover elkaar staan.
Deschacht: “Voor alle duidelijkheid: het was ceo Matthias Leterme die mij vroeg als T2, het idee kwam niét van Yves.”
Vanderhaeghe: “Oli verdiende die kans wel. En voor mij was hij ongetwijfeld een toegevoegde waarde geweest, met zijn ervaring en visie. Maar ik wist dat hij nog veel te graag voetbalde. En ik kén hem, ik heb ook geen moment aangedrongen.”
Deschacht: “Het was een ideale instap geweest. We vertrouwen elkaar ook 100 procent. Ik noem geen namen, maar ik vergeet nooit de T2 die mij zei ‘Fantastisch, de T1 die buiten ligt… Nu is het mijn kans…‘ Onder een T1 met wie ik geen band had, had ik het zelfs niet overwogen. En speler-trainer zag ik hoegenaamd niet combineerbaar. Je raakt sowieso geblesseerd. Ik had ook voorspeld dat het Kompany zou overkomen.”
Je zei vroeger wel altijd dat je nooit trainer wilde worden.
Deschacht: “Hoofdtrainer, bedoelde ik. Ik twijfel nog. Ik ben te ongeduldig, vrees ik. En te direct. Te hard. En dan kan ik mij soms niet inhouden. Daarom vloog ik bij Anderlecht ook twee keer naar de B-kern, hé.” (lacht)
Vanderhaeghe: “Oli is ook geen grote prater, hé. Voor een groep staan, didactiek… Maar dat kan je snel leren.”
Oli, er zijn na AA Gent twijfels ontstaan. Zeg jij het maar: is Yves een toptrainer?
“Weet je, pas in zijn laatste maanden als T2 vertelde hij mij over zijn ambities om hoofdtrainer te worden. Dat sleepte aan bij Kortrijk, hij was toen tijdens onze vakantie echt niet te genieten. (grijnst) Wat Gent betreft: hij bracht ze wel van de voorlaatste plaats naar Europees voetbal. Al heeft hij er nooit een echte kans gekregen. Tja, wanneer ben je een toptrainer? Is pakweg Hein Vanhaezebrouck een toptrainer?“
Yves?
“Iedereen beschouwt Hein toch als een topper: tactisch, didactisch…? Het is allemaal perceptie. Maar het is wel schoon van Olivier dat hij zegt dat ik Gent van de voorlaatste plaats naar Europees voetbal heb gebracht.”
Oli, jij vond Frank Vercauteren de beste coach met wie je al werkte?
“Ja! We komen nu bij Anderlecht, zeker? Zijn komst is een uitstekende zaak voor Anderlecht. Ik zag in hun spel alleen Guardiola, terwijl Kompany zoveel goede trainers heeft gehad. Wees gerust, Vercauteren luistert naar niemand en Frank is de enige Belgische coach waar Kompany wél naar zal luisteren. Vincent is nu eenmaal zo. We zagen hem opkomen bij Anderlecht, hij liet zich toen al door niemand doen. Ook niet door Zetterberg en zo… Hij zal nu met de komst van Vercauteren een stap achteruit zetten om er dan twee vooruit te zetten. Als ze beginnen te winnen, zal Kompany heus wel tevreden zijn met de nieuwe situatie.”
Wat is dat, een toptrainer? Dat is toch gewoon allemaal perceptie ! (Yves Vanderhaeghe)
Vanderhaeghe: “Kompany moet zich nu op zijn taak als speler concentreren. Maar de keuze van Anderlecht voor de jeugd, daar sta ik wel achter. Alleen: het was te bruusk. Je hebt altijd ervaren spelers nodig.”
Deschacht: “Ik moest al drie keer kampioen spelen met de reserven om te mogen meetrainen met de A-kern. Trainen, hé. Er moesten er al drie uitvallen voor je kon debuteren. Nu krijgen ze op hun zestiende al hun kans.”
Vanderhaeghe: “Terwijl ze nog niet klaar zijn. De druk alleen nog maar…”
Deschacht: (zucht): “Ze hebben spelers alsKompany, Chadli… De titel moet toch nog altijd het doel zijn! Wij stonden indertijd acht punten achter op Standard bij de start van PO1. Maar toch wilden we de beste zijn. Zo ben ik ook opgeleid door Vercauteren.”
Jullie waren niet op jullie kont zijn gaan zitten tegenover de supporters, niet?
Deschacht: “Ik liep weg en kwam drie dagen niet buiten. Nu zien ze nauwelijks af van een nederlaag.”
Is Anderlecht na alles wat daar de laatste twee jaren is gebeurd, nog steeds jullie club?
Deschacht: “Maar ja!”
Vanderhaeghe: “Tuurlijk. Overal waar we komen, begint wel iemand over Anderlecht.”
Straks worden ze nog jullie laatste concurrent voor PO1.
Deschacht: “PO1…? Komaan, zeg: met die spelers mag en moet Anderlecht nog steeds de top drie ambiëren. En nu met Vercauteren erbij? En vanaf januari er ook nog een paar topspelers bij…?”
Vanderhaeghe: “Ze moeten wel al een punt of zeven inhalen, Oli. En er staan nog véél ploegen tussen.”
Zulte Waregem en Kortrijk, onder meer. Zijn jullie ambities voor de top zes wel realistisch, denken jullie?
Deschacht: “Eerlijk, als je de budgetten bekijkt, ligt die top zes de komende tien jaar al vast, met Antwerp dat nog bij de G5 is gekomen. Als Kortrijk of Zulte Waregem zich daartussen zouden wringen, is dat een mirakel.”
Twee jaar geleden zei Francky Dury dat hij met een budget van twintig miljoen euro opnieuw wil meespelen voor de titel.
Deschacht: “Intussen kiezen topspelers nu makkelijker voor de topclubs. Al heeft Essevee deze zomer uitstekende transfers gedaan, met vooral Larin en Berahino, twee spelers die eigenlijk niemand kende. Maar dat zijn dan spelers die een club als Antwerp een paar jaar kan houden, Essevee moet altijd doorverkopen.”
Vanderhaeghe: “Na het vertrek van Dimata stond Larin al op ons lijstje bij Oostende.”
Zijn het spelers voor Anderlecht?
Deschacht: “Laat maar, ik ga er geen reclame voor maken.”
Is Hornby ook een potentiële topper, Yves?
“Bij Everton zou hij op zijn 20ste niet veel speelminuten krijgen, hij wil bij ons duidelijk zijn kansen pakken. Hij heeft veel kwaliteiten, maar hij moet wat minder timide zijn en meer gebruik maken van zijn ‘carrure‘.”
Het lijkt erop dat dit seizoen Kortrijk en Zulte Waregem heel sterk aan elkaar gewaagd zijn.
Deschacht: “Ik zie ook twee ploegen met evenveel kwaliteit. Het zal zaterdag in de details zitten.”
Vanderhaeghe: “Misschien hebben jullie wel meer individueel talent.”
Deschacht: “Maar dat is niet altijd het belangrijkste.”
Vroeger briefden jullie elkaar vaak over jullie tegenstanders. Nu gaat Oli toch niet vooraf uitleggen hoe KVK best Larin aanpakt?
Deschacht: (lacht) “Dat nu niet meteen. Maar toen KVK tegen Moeskroen speelde, zei ik Yves ook waarvoor hij allemaal aandacht moest hebben.”
Vanderhaeghe: “Ik geef deze week vooral tips aan mijn spelers hoe ze Oli moeten afhouden. (lacht). Hij is trouwens nauwelijks minder dan in zijn beste periode bij Anderlecht. De leeftijd maakt hij goed door zijn positiespel. Al had ik hem bij die tegengoal van Yaremchuk tegen Gent nog kunnen corrigeren.”
Ik hoor steeds vaker van Club-supporters dat ik meer een profiel voor Club Brugge had (Olivier Deschacht)
Deschacht: “En ik ken intussen ook de Kortrijkse spelers. Ik heb al wel tien keer tegen Mboyo gespeeld. Soms komt de coach mij zeggen: die spits gezien? Dan zeg ik: Francky, ik ken hem beter dan gij hem kent! ” (lacht)
Amuseer je je bij Zulte Waregem?
“Absoluut. Professioneel, goeie groep én dicht bij de deur, ik heb mijn rust nodig.”
Wordt het jouw laatste jaar?
Deschacht: “Zien we wel. Dury heeft mij beloofd op het einde van het seizoen eerlijk met mij te zijn.”
Vanderhaeghe: “Als je er mij op vakantie niet meer afloopt, weet je het wel.”
Deschacht: “Ik kan tevreden terugkijken. Binnen honderd jaar is diegene met het grootste aantal wedstrijden ooit voor Anderlecht gespeeld (601, red.) nóg Olivier Deschacht! Ik mis wel nog steeds de beleving van de Europese matchen in het buitenland.”
Vanderhaeghe: “Oli bleef zijn hele carrière Anderlecht trouw, maar hij was te bescheiden. Als jongens als Engels en Foket kunnen meedraaien in het buitenland, had hij dat ook gekund. Net als ik dacht hij te vaak: het buitenland is niets voor ons. (gebalde vuist) Ik had in Engeland wel eens willen tonen wie ik was. En gij zijt just dezelfden, Oli!”
En nu zijn jullie zaterdag voor één dag vijanden?
Vanderhaeghe: “Die vijandigheid tussen KVK en Essevee zit vooral bij de supporters, die elkaar niet kunnen rieken of zien. Oli en ik kunnen dat wel van elkaar scheiden. Maar we blijven allebei slechte verliezers. Voor STVV haalden we maar 1 op 15. Dat zullen ze thuis ‘gevoeld’ hebben, hoor. En als ik een tennismatch heb verloren van Oli ook.”
Deschacht: “Gij zijt nog erger dan ik. Ik moet zeggen dat ik de ‘haat’ tussen Kortrijk en Zulte Waregem heb moeten leren kennen. Dat begon al na Cercle. 6-0-winst, maar iedereen was meteen bezig over Kortrijk. Ik zal mij nog moeten inleven, in die haat.” (lacht)
Vanderhaeghe: “Dat zal voor jou geen probleem zijn. Je riskeert wel een bundel prei naar je hoofd te krijgen. Dat is ludiek, geeft extra cachet aan zo’n derby.”
Dat is omdat je nu een ‘boer’ bent, Oli.
Deschacht: “Je noemt mij een boer? (lacht) Jaja, ik weet intussen wel dat het de bijnaam is van de spelers van Zulte Waregem.”
Zou je nu als Esseveër door de KVK-fans evenveel gehaat worden als destijds als Anderlechtspeler door de Club Brugge-supporters?
Deschacht: “Het lijkt me verkalmd. Ik denk niet dat ik in Kortrijk word uitgefloten. Ik hoor zelfs steeds vaker van Club-supporters dat ik eigenlijk meer een profiel had voor Club Brugge. Na twintig jaar Anderlecht, hé.”
Vanderhaeghe: “Is mij ook vaak gezegd. Omwille van onze knokkersmentaliteit, denk ik.”
Zitten jullie hier na respectievelijk twintig en zes jaar Anderlecht nu te vertellen dat jullie eigenlijk al die tijd bij Club Brugge hadden moeten spelen?
Deschacht: (verontwaardigd) “Maar neen! We hadden ook wel de kwaliteiten voor Anderlecht.”
Misschien nu nog? Eerlijk: als je Sieben Dewaele, die je nog tipte aan Yves, op de linksachter ziet, denk je dan: dat had ik…
“Dat hou ik liever voor mezelf. Daarvoor heb ik te veel respect voor Sieben. Alleen dit: Sieben is geen linksachter, is als verdedigende middenvelder véél beter.”
Vanderhaeghe: “Ik had hem ook voor de verdediging gezet.”
Tenslotte, Oli: weet je hoe vorig seizoen de derby’s afliepen?
Deschacht: “Kortrijk won vijf keer.”
Het treiterende spandoek Vijf op een Rij mocht vorig seizoen zelfs niet in het Regenboogstadion binnen.
Vanderhaeghe: “Dat was niet om uit te lachen!”
Bedankt voor dit gesprek, allebei. In het bijzonder Yves die er wel wat mee riskeerde. Drie dagen na jullie vorig dubbelinterview scoorde Oli, toen nog bij Anderlecht, twee keer tegen Kortrijk.
Deschacht: “Twee kopbalgoals! Na de rust zette je Santini op mij in plaats van Pavlovic. Vergeet ik nooit.”
Yves: (grinnikend) “Het zal de enige keer geweest zijn in je carrière dat je twee keer scoorde in één match.”
Eerste klasse A
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier