Terwijl de spelersgroep zich klaarmaakt voor de oefensessie brengt T2 Albert De Waegenaere het materiaal en de ballen naar het kunstgras.
Albert assisteert Chris De Bisscop, woont in Sluis en telt zowaar 73 lentes! “Ik voel me nog altijd kiplekker al zegt mijn vrouw dikwijls dat ik nog zal doodvallen op een voetbalveld. Westkapelle ligt op een boogscheut van mijn woonplaats. Waarom zou ik de functie van T2 niet op mij nemen? Chris de Bisscop is een oud gediende en een kanjer. Ik ben veel ouder maar leer elke oefensessie bij van hem. We leggen de fundering voor wat iets moois kan worden. Het blijft mijn innige wens dat ik nog enkele jaren mijn passie mag botvieren aan de zijde van kanjers als Chris De Bisscop en sportief verantwoordelijke Raimund De Cocq. Voor de liefde verhuisde ik naar Sluis, voor mijn geliefkoosde hobby trok ik naar Westkapelle.”
Nadat Chris De Bisschop zijn terrein heeft afgebakend komt hij eveneens zijn visie verkondigen. “Vier nieuwe spelers boden zich aan, ze stellen mij tevreden. Aanvankelijk telde ik er zes maar Cedric Cleric besliste verrassend om alsnog in bij Damme te blijven en een andere stopt. Zijn naam speelt geen rol, hij voetbalt toch niet meer. En ja, Louis Deplancke is een doelman die het na corona niet meer kon opbrengen op nog wekelijks te trainen en te spelen. Nieuw zijn dus Thijs Rabaut, Mike Waeghe, beiden van FC Heist, Sverre Gouwy, komt van Damme na een sabbatjaar en Michael Storme van Dosko Sint-Kruis. In de breedte beschik ik over een beter geheel als afgelopen kampioenschap. Aanvallend zit het zeer goed, we hanteren een nieuw systeem dat vruchten zal afleveren. Ook onze beloften zullen op dezelfde wijze aantreden. Een ding betreur ik, in de zomermaanden kan geen enkele kustformatie werken met beloften. Ze vervullen een vakantiejob als beach boy in een bar en je ziet ze niet op training. De eerste twee boden zich afgelopen week aan. De rest zal volgen in september vermoed ik. Overgaan is mijn innige wens, maar we zullen het niet cadeau krijgen.”
Tweede natuur
Nieuwkomer Sverre Gouwy verscheen als één der eersten op het schitterende kunstgrasveld. “Voor mij begon alles bij de jeugd van het toenmalige Cercle Oedelem. Na een tussenstop bij Jong Male doorliep ik verder alle jeugdreeksen van KFC Varsenare. Bij de U21 van VVC Beernem vervolgde ik mijn voetballeven, omdat ik dacht daar een kans te krijgen om door te breken. Het lukte niet. Bij Damme vervolgens leerde ik onze huidige T1 kennen, hij fungeerde daar als assistent. Afgelopen kampioenschap had ik er even geen zin meer in en laste een sabbatjaar in. Ik vervul een vakantietaak bij Delhaize, onze trainer woont daar niet veraf. Telkens hij boodschappen deed drong hij aan om te hervatten. Uiteindelijk hapte ik toe en hier sta ik dus. Als verdedigende middenvelder of box-to-box speler voel ik mij in mijn sas. Loopvermogen blijft een sterk wapen. Nu we al zover in de voorbereiding zitten heb ik het gevoel dat we kunnen meedoen voor de prijzen.”
Afgelopen superkort seizoen bood Anthony Hemschoote zich aan als nieuweling. Hij werd meteen tot kapitein gebombardeerd. Mijn jeugdopleiding startte hier in Westkapelle. Toen ik scholier werd verhuisde ik naar Knokke, waar ik mocht proeven van beloften en eerste ploeg onder coaches Jannes Tant en Henk Houwaart. Daarna keerde ik een eerste keer terug naar Westkapelle in tweede en eerste provinciale. Blijkbaar was eerste provinciale te hoog gegrepen, ik viel vaak naast de ploeg, dus zakte ik een paar reeksen bij Moerkerke. In derde provinciale fungeerde ik vijf seizoenen als vaste waarde. Westkapelle loodste mij terug naar de schaapstal om toch over een paar elementen van onder de kerktoren te beschikken. Ik vervul hier dus een trekkende rol, voorlopig in vierde provinciale al blijf ik overtuigd dat we in de hogere reeks thuishoren. Op vraag van trainers en bestuur draag ik de armband. Leiding geven is zo’n beetje mijn tweede natuur en als defensieve middenvelder of centrale verdediger ben ik ideaal geplaatst om de maats bij te sturen.”
Overgeven
Net voor ons vertrek riep Chris De Bisschop ons nog eens bij zich voor een belangrijke boodschap. “Na de coronastop werd ik geconfronteerd met een lange blessurelijst. De spelers hebben niet gedaan wat ik hen vroeg. Ze kregen allemaal een programma maar volgden het niet. Bij intervaltrainingen vallen ze er één voor één uit. De voetbalspieren lagen een jaar stil. De duur van de oefensessie, in combinatie met het fysieke aspect, blijft problematisch. Vaak zie ik jongens van gemiddeld 18 jaar overgeven na een half uur inspanning. Mijn collega’s uiten identieke commentaar. We hebben allemaal dus nog veel werk aan de winkel.” (JPV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier