De wedstrijd in het kader van de Beker van West-Vlaanderen, tegen KZ Dentergem, werd verplaatst van zondag naar zaterdagnamiddag op vraag van de bezoekers. Thuiscoach Dany Couvreur maakte er geen punt van en gunde de rivalen dit plezier ook al miste hij zodoende een pak titularissen wegens privé redenen en werkomstandigheden.
“Ik had dit duel als richtpunt bestempeld maar vermits ik flexibel ben heb ik dan maar jongens opgesteld in wie ik evenzeer geloof. Ze hebben me niet ontgoocheld. Na een barslechte eerste helft stonden we met 1-3 in het krijt maar we wonnen alsnog met 5-4. Ik heb lessen getrokken en ben lang niet ontevreden.”
“Na een ellenlange carrière, als keeper in nationale en als coach in hogere provinciale reeksen, ben ik nu al vier jaar T1 bij VK Dudzele, in eerste instantie om mijn vriend Johnny Deryckere plezier te doen. Deze voorzitter zegt vaak dat hij aan het bewind doorgaat zolang ik zijn T1 blijf en dat hij vervolgens stopt. Als ik dus andere lucht wil opsnuiven zal ik hem moeten ontslaan. Grapje, we hebben het beiden naar onze zin met die toffe bende. Mijn preses koestert plannen om na zijn pensioen naar Frankrijk uit te wijken. Dat is toekomstmuziek, minstens twee jaar doen we eendrachtig verder, met enkele stevige versterkingen en met een vernieuwd bestuur dat bergen werk verzet. Voor de eerste training heb ik de groep toegesproken. Van boven uit ligt niet zoveel druk op ons, maar die leg ik mezelf op. Ja, ik wil kost wat kost promoveren en zal al mijn ervaring hiertoe aanwenden.”
Geen familie
Drie nieuwelingen zetten hun beste beentje voor tijdens het doelpuntenrijke duel. We stellen ze even voor. Nick Ballegeer leerde voetballen in Blankenberge en verbleef er tot zijn 18e levensjaar. “Daarna volgden drie seizoenen De Haan en opnieuw vijf competities Blankenberge. Ik veranderde vervolgens van lucht en sloot me aan bij Lissewege. Me echt bewijzen kon ik daar niet want corona verbrodde twee kampioenschappen. Nu tel ik 33 lentes en hoop nog een schitterend verlengstuk te bouwen aan mijn voetbalpassie. Als ik de groep hier bezig zie dan moet ik vaststellen dat het niveau in de hogere reeks niet veel verschilt. Dus waarom zouden we derde provinciale niet mogen ambiëren? Als centrale verdediger is het mijn taak om de aanvalsgolven van de opponenten een halt toe te roepen. Natuurlijk ben ik er klaar voor, ervaring genoeg hoor!”
Erjan Audenaert voetbalde tot zijn 18e bij De Haan. “Daarna trok in naar Wenduine waar ik verbleef tot vorig kampioenschap. Vrienden overtuigden me om als 25-jarige even van lucht te veranderen. Iedereen had er de mond van vol: in Dudzele wordt er gevoetbald in alle vriendschap en liggen de ambities hoog. Hopelijk slaag ik erin een basisstek te verwerven want de plaatsen lijken me hier duur te worden. Hoe dan ook, ik wil op een hoger niveau meewerken aan iets moois.”
Niels Ballegeer is een vlot scorende spits die bij topploegen de netten deed trillen. “Bij de jeugd van Blankenberge begon alles. Ik stootte door naar het vlaggenschip. In Knokke was ik vervolgens overigens basispion onder Henk Houwaart. Daarna volgden gouden jaren bij Westkapelle, waar ik de promotie naar eerste provinciale meebeleefde. Na opnieuw twee seizoenen Blankenberge en drie Lissewege ben ik, samen met Nick, naar Dudzele af gezakt. We hebben dezelfde familienaam, zijn op een paar maanden na even oud, en onze carrière loopt veelal parallel. Nochtans zijn we geen broers, zelfs geen familie. Na één maand Dudzele kan ik bevestigen dat ik op de ideale plaats vertoef om de herfst van mijn loopbaan aan te vatten. Die trainer lijkt me een supergast die altijd recht door zee zijn mening verkondigt. Zo heb ik het graag. En ja, ik hoor rondom mij het verlangen om te promoveren. Daar droom ik evenzeer van.” (JPV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier