Verdediger Aäron Decock verhuisde naar ander kant van het land: “Kans is klein dat ik nog op voetbalveld zal staan”
Het gebeurt vrij regelmatig dat een speler in de regionale reeksen tijdens het seizoen de voetbalschoenen aan de haak hangt vanwege een zware blessure, onvoldoende speelkansen, meningsverschil met trainer of bestuur. Aäron Decock (26), de polyvalente verdediger van KV Koksijde-Oostduinkerke, stopte enkele maanden geleden met voetballen voor een totaal andere reden. Hij is immers tijdelijk verhuisd naar de andere kant van het land.
“Als geneesheer kreeg ik in oktober de kans om mijn specialisatie orthopedie en traumatologie aan de universiteit van Aken te starten”, opent Aäron Decock. “Deze opleiding duurt zes jaar. Eerst moet ik twee jaar stage lopen in een ziekenhuis in Eupen en daarna nog twee jaar in Aken. Na vier jaar kan ik wellicht naar Vlaanderen terugkeren om af te studeren.”
Halve triatlon
“Ik had afgesproken met de trainer (Marc Dawyndt, red.) dat ik de voorbereiding nog graag wou meemaken, maar dat ik daarna wellicht noodgedwongen zou moeten afhaken. Dat was geen probleem, waardoor ik toch nog een tiental wedstrijden met KVKO speelde. Aangezien ik tijdens het weekend vaak van wacht ben, kom ik niet elke week naar huis. Ook trainen zit er niet meer in en dan weet je dat het beter is om een punt te zetten achter het voetbalverhaal. Hier in Eupen speel ik op maandagavond regelmatig zaalvoetbal en ik hoop om in september een halve triatlon af te werken. Individueel trainen tijdens mijn weinige vrije tijd lukt nog. Het heeft echter geen zin dat ik me hier aansluit bij een club, want ik zou me bijna nooit kunnen vrijmaken om te trainen.”
De jonge arts geeft eerlijk toe dat hij de sociale contacten met zijn voetballende vrienden mist. “Het leven in de Oostkantons valt best mee. Alleen met het typische taaltje van de streek heb ik het nog wat moeilijk. Door corona is het niet simpel om hier buiten mijn werkomgeving sociale contacten uit te bouwen. Dat mis ik nog het meest… gezellig napraten met vrienden in de kantine na een voetbaltraining. Gelukkig heb ik weinig tijd om me eenzaam te voelen, want ik ben heel vaak aan het werk in het ziekenhuis. Als het even kan, ga ik naar huis wanneer ik een weekend vrij ben. Kwestie van ook af en toe eens samen te zijn met mijn familie en mijn vriendin. Ze studeert voor huisarts in Gent en heeft het ook heel druk. Het is nodig om onze agenda’s samen te leggen als we elkaar eens willen ontmoeten.”
Periodetitel
Aäron Decock denkt met heel veel plezier terug aan de jaren dat hij voetbalde bij VV Coxyde en VV Oostduinkerke. “De periodetitel in eerste provinciale met Oostduinkerke is ongetwijfeld het hoogtepunt van mijn voetbalcarrière. Uiteraard is het spijtig dat de ploeg werd opgedoekt, maar ik geloof in het nieuwe project. Met een goede mix van beloftevolle jongeren en ervaren spelers kan KVKO ver geraken. Marc Dawyndt is de ideale man om zo’n groep te begeleiden en resultaten te boeken.”
Of hij zelf nog ooit als voetballer op een veld zal staan, betwijfelt de jonge arts. “De kans is klein, maar zeg nooit nooit”, besluit Aäron Decock glimlachend. (PDC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier