Geert Louagie uit Blankenberge zet rally in de kijker met twee unieke publicaties

Geert Louagie wil met zijn rallyboeken ook een steentje bijdragen aan een beter imago van de rallysport. © WK
Wim Kerkhof
Wim Kerkhof Medewerker KW

Rallyliefhebber Geert Louagie brengt twee opmerkelijke rallyboeken uit: eentje over de legendarische World Cup Rally van Londen naar Mexico City in 1970, en een tweede over de West-Vlaamse rallylegende Paul Lietaer, alias de ‘best of the West’. “Een mythische figuur die enorm veel betekend heeft voor de West-Vlaamse rallysport”, aldus de auteur.

Geert Louagie (62), die afkomstig is van Brielen maar al meer dan dertig jaar in Blankenberge woont, was als zoon van een garagehouder van kleins af aan gefascineerd door alles wat met auto’s te maken heeft. Sinds een aantal jaar is hij gelegenheidsfotograaf op rally’s in binnen- en buitenland.

“Als kind mocht ik met mijn vader mee op vliegende service en vergaapte ik mij aan de Renault Alpines, mijn lievelingswagen. Zo was ik dus al vroeg gebeten door de rallymicrobe”, vertelt hij. Voor zijn boek Paul Lietaer – The best in the West baseerde Geert zich op de knipselmappen van een fan. “Serge Vuylsteker, een Wervikaan, is al sinds 1977 fervent supporter van Paul en spaarde zowat alles waarin zijn naam voorkwam. Hij had thuis meer dan veertig kaften liggen – zowat eentje per jaar. Daarnaast verzamelde ik zelf alles wat maar online te vinden was over Paul, en kon ik ook een beroep doen op het materiaal van Mathieu Lietaer, neef van Paul en verantwoordelijk voor diens supportersclub. Het boek, waar mijn zoon Kristof momenteel de laatste hand aan legt, moet een originele blikvanger worden op de tweejaarlijkse racingshow van RMmagazine op 8 en 9 januari 2022 in Expo Waregem.”

Paul Lietaer is een begrip in de rallywereld. “‘Polle’, ‘de Snor’, ‘the best in the West’; hij kreeg in de loop van zijn carrière talloze bijnamen toegedicht”, zegt Geert. De Heestertse topper is dan ook een echte publiekslieveling. “Paul is een echte spektakelpiloot die ‘al slierend en gletsend’ komt aangereden. Iedereen blijft daarom altijd staan tot hij gepasseerd is: met hem ben je tenminste zeker van een mooie passage. Als je Polle zien rijden hebt, blijft dat je voor altijd bij”, aldus Geert, die toevallig ook wist te achterhalen dat Lietaer op 8 augustus zijn vijfhonderdste wedstrijd reed in Staden.

Lietaer is op zijn 64ste overigens nog altijd actief. “Hij heeft zelf ooit eens gezegd dat hij geboren is met een moteurke in zijn buik”, glimlacht Geert. “Omdat hij niet de middelen had van een Sneyers, die voor Bastos reed, kwam hij soms wat achter. Hij kon zichzelf ook niet zo goed verkopen, dat interesseerde hem niet. Maar in West-Vlaanderen heeft hij wel alles gewonnen wat er te winnen viel.”

Geert neemt de lezer in tijdspannes van tien jaar mee van rally naar rally. Er komt bijvoorbeeld ook een hoofdstuk in over teloorgegane rally’s. “Want in zijn hoogdagen viel er elke week wel ergens een rally te rijden”, klinkt het.

World Cup Rally

Geerts tweede boek, over de legendarische World Cup Rally van 1970, kwam tot stand op vraag van Gert Staepelaere, zoon van Gilbert Staepelaere die in de jaren zeventig furore maakte als rallypiloot. De man leverde hiervoor zelf het materiaal aan. “Hij werd destijds gesponsord door Het Nieuwsblad en stuurde tijdens de wedstrijd zijn verslagen door via luchtpostpapier. De World Cup London-Mexico was een avontuur dat zijn weerga niet kende: na de start in het Wembleystadion ging het via Dover per boot naar Duinkerke tot in Sofia, om vervolgens dwars door Italië, Frankrijk en Spanje in Lissabon aan te komen. Daar gingen ze dan voor drie weken op de boot richting Rio de Janeiro, waar het Zuid-Amerikaanse deel van de rally begon. Via onder meer Brazilië, Argentinië, Chili en Panama reden ze tot aan de poorten van het Aztekenstadion in Mexico, waar ze net op tijd aankwamen voor de start van het WK voetbal”, klinkt het.

De rally had volgens Geert een mythische uitstraling. “Met een circuit van meer dan 25.000 kilometer was het de langste rally ooit. De deelnemers moesten binnen een bepaalde tijd een afstand overbruggen met inachtneming van de geldende verkeersreglementen. Tussendoor had je ‘primes’; snelheidsproeven op gewone wegen. Al was dat naar Zuid-Amerikaanse normen ruim te interpreteren: soms waren er hele stukken weggespoeld door regenval. In de Andes moesten de piloten een zuurstofmasker dragen, zich wassen deden ze onder een waterval.”

Prins in Rolls-Royce

Ook het deelnemersveld sprak volgens Geert tot de verbeelding. “De prins van Kent reed mee in een Rolls-Royce, je zag rijke oliesjeiks en Russen in een Moskvitsj. De rally uitrijden, was een prestatie op zich; een beetje zoals Parijs-Dakar nu”, klinkt het.

Het boek verscheen aanvankelijk als vervolgverhaal in RMmagazine. “Het was bedoeld als eerbetoon aan Gilbert Staepelaere, die in 1996 overleed. Toen zijn zoon Gert vorig jaar op amper 54-jarige leeftijd de strijd tegen kanker moest opgeven, werd het plots ook een beetje een eerbetoon aan hem. Spijtig genoeg heeft hij het boek zelf niet meer in zijn handen kunnen houden”, aldus Geert, die met zijn twee rallyboeken ook een steentje hoopt bij te dragen aan een beter imago van de rallysport. “Nu de milieuproblematiek steeds hoger op de agenda staat, komt de rallysport ook steeds vaker onder vuur te liggen. Dat is jammer want het is een van de mooiste en spectaculairste sporten ter wereld”, besluit hij.

Beide boeken zijn verkrijgbaar bij de auteur op 0485 33 78 46 of via rmmagazine@telenet.be