Ongeloof in thuisstad Meesseman na onverwacht olympisch verlies: “Nu moeten we stunten tegen de States”

Het ongeloof was groot: Dit had niemand in Ieper zien aankomen. © TP
Redactie KW

“Gaan we nog in Parijs geraken?” Na het onverwacht verlies van de Belgian Cats op de Spelen heerste ongeloof in de kantine van het Iepers sportcentrum, waar de olympische matchen worden getoond op groot scherm. “Dit is de teleurstelling waar we voor vreesden”, zegt mama Mestdagh.

De volledige groepsfase van de Belgian Cats wordt gespeeld in Rijsel. Daar trokken veel familie en fans heen voor de eerste wedstrijd tegen Duitsland, maar een aantal Ieperlingen bleef in de thuisstad van Emma Meesseman en Elise Ramette om te supporteren op de plek waar het voor de Ieperse Cats allemaal begon. Na een hoopgevende voorbereiding voor de Spelen volgde de harde ontnuchtering, toen de Cats al vroeg in de wedstrijd tegen een achterstand aankeken die ze niet meer konden dichten.

Mama Mestdagh

“Dit is de onverwachte teleurstelling waar we voor vreesden. Ik miste grinta bij de Cats, ze moesten meer vechten voor de bal”, reageert Jo Baert, beter bekend als ‘mama Mestdagh’, in de kantine. De ‘ex-cats’ van de familie Mestdagh hadden de match elders gevolgd. “Dochter Hanne als co-commentator in Rijsel. Dochter Kim en mijn man Philip supporterden bij ons thuis, want bij hen ligt het allemaal nog wat gevoelig na Japan en de spanningen daar.”

Emotioneel

Tegen Japan kwamen de Cats amper één punt tekort voor de halve finale op de vorige Olympische Spelen. “Kim miste het laatste shot, dat was erg emotioneel”, zegt Jo. “Om nu zo’n wedstrijd te komen bekijken tussen een Iepers publiek, is nog wat moeilijk. En er is natuurlijk ook haar baby’tje, waardoor het voor haar niet zo praktisch was om naar hier te komen.”

Velen zitten met een kater in de Kattenstad, maar van opgeven is geen sprake. “Nu moeten we stunten tegen de States”, stelt Dries Vandenbussche die zelf ooit baskette bij een Ieperse club. “Winnen van Amerika lijkt weinig realistisch, maar we blijven erin geloven. Alles moet nog gespeeld worden en misschien geraken we alsnog in Parijs voor de belangrijke wedstrijden na deze groepsfase.”

Schokeffect?

Na de VSA volgt de laatste tegenstander in de groepsfase: zwart beest Japan. “Een zware dobber en toch moeten we hopen”, vindt Jo. “Het is misschien beter om zwaar te verliezen zodat een schokeffect ontstaat. Mijn raad: verlies je zelfvertrouwen niet, laat minder snel het hoofd hangen en vecht voor elk punt.” (TP)