Nastja Claessens en Emma Vindevogel verlaten ION Basket Waregem op het einde van het seizoen. De twee achttienjarige boezemvriendinnen genoten hun jeugdopleiding bij Waregem en wonnen met de club alles. Nu scheiden hun wegen, “maar we hebben al stiekem gekeken hoever de clubs van elkaar liggen, om een bezoekje te kunnen brengen.”
Nastja en Emma: de twee namen werden bijna altijd in één adem uitgesproken. Ze wonnen met hun jeugdploegen alles wat er te winnen viel. West-Vlaamse en Vlaamse bekers, het Vlaams kampioenschap en het Belgisch kampioenschap. Beiden debuteerden op veertienjarige leeftijd bij de eerste ploeg, destijds in eerste landelijke. Nu slaan de twee toptalenten hun vleugels uit: Nastja trekt naar profclub Castors Braine en Emma gaat haar geluk bij Phantoms Basket Boom zoeken. Na veertien jaar scheiden hun wegen op sportief vlak.
Studies vanop afstand
“Ik wou gewoon graag eens iets anders”, zegt Emma. “We kennen tot nu toe geen andere manier van werken dan die bij Waregem. Een andere uitdaging komt dus als geroepen. Ik voelde meteen dat ik bij Phantoms Boom in een warme omgeving zal terechtkomen. Tijdens de week zal ik in Boom in een appartement verblijven, en mijn studies criminologie zullen vanop afstand zijn. Er staan wekelijks acht trainingen gepland.”
“Ik voelde dat het tijd was voor een nieuwe stap voor mezelf”, pikt Nastja in. “Ik werd soms gelinkt aan een ploeg in het buitenland, maar daarvoor voel ik mij nog niet honderd procent klaar. Mijn thuis achterlaten, een eerste ervaring bij een andere club: nu zal de stap iets minder groot zijn. Voor mij was het belangrijk dat ik me goed voelde bij de gesprekken en misschien kan ik daarna nog stappen zetten. Ook ik zal daar op een appartement verblijven en vanop afstand mijn studies psychologie verder zetten. Het aantal trainingen zal afhangen van het feit of er Europees wordt gespeeld tijdens die week.”
Jong én volwassen
Debuteren op amper veertienjarige leeftijd in eerste landelijke, dat was niet niks.
“Als je die periode vergelijkt met nu, dan is het duidelijk dat het er in Top Division Women sneller en fysieker aan toe gaat”, zegt Emma. “Maar als team zijn we enorm gegroeid, ook individueel. Je ziet dat we ondanks onze nog jonge leeftijd volwassener geworden zijn.”
“Toch voel je tijdens sommige wedstrijden dat we nog heel jeugdig zijn”, meent Nastja. “Maar de ervaring die we hebben opgedaan en de individuele progressie zorgen er mee voor dat we deze stap nu kunnen zetten.”
“Er resten ons nu enkel nog vier competitiewedstrijden: tegen Liège Panthers, Phantoms Boom, Ganshoren en La Villersoise. En dan volgt de final four. Afsluiten bij de jeugd met het Belgisch kampioenschap op zak zou de kers op de taart kunnen zijn. Maar dat zal allesbehalve een makkelijke opdracht worden.”
“We kunnen terugblikken op heel wat mooie jaren bij de jeugd”, gaat Emma verder. “Tweemaal Belgisch kampioen met coach Tanja Popivoda, een seizoen waarin we geen enkele wedstrijd verloren, kampioen worden in eerste landelijke: dat was heel mooi, maar we hebben die titel nooit kunnen vieren wegens corona.”
“Ik wilde gewoon eens iets anders” – Emma Vindevogel
“Nu zullen we als tegenstanders op het veld staan. Nastja is inside niet te stoppen. Ik kan haar niet afstoppen, ik zou er iemand anders op laten verdedigen (lacht).”
“We spelen ongeveer op dezelfde positie”, zegt Nastja. “Emma’s snelheid is haar grootste troef. Begin mei sluit ik aan bij de Cats die zich voorbereiden op het Europees kampioenschap in Israël en Slovenië. Eind juli spelen we dan weer samen bij de nationale U20.”
“Onze vriendschap? Die is na al die jaren dezelfde gebleven. Onlangs zijn we nog samen ons theoretisch rijexamen gaan afleggen. We hebben nu een nieuwe challenge, maar onze vriendschap is onvoorwaardelijk. We hebben zelfs al stiekem gekeken hoever de clubs van elkaar liggen (lacht), om een bezoekje te kunnen brengen.”
Slim en vechtertje
Coach Tanja Popivoda won zowat alles wat er te winnen valt met Nastja en Emma bij de jeugd.
“Nastja is iemand met ongelofelijk veel talent”, zegt de Harelbeekse. “In elke belangrijke wedstrijd stond zij er. Ze is zowat het beste wat een coach kan overkomen. Ze is basket-smart, blijft altijd bescheiden, en is een plezier om te coachen. Dat is echt een zeldzaamheid.”
“Het was tijd voor een nieuwe stap” – Nastja Claessens
“Emma is dan weer een ander profiel, maar daarom niet minder tof om mee samen te werken. Ze heeft een ongelofelijke winnaarsmentaliteit en is een vechtertje. Op alle vlakken is ze goed, haar shot, haar drive… Samen met Sanne Desplenter hebben we alles gewonnen.”
“Het zal aanpassen zijn voor het team in Top Division Women”, meent Tanja, die assistent-coach van de ploeg is. “Nastja en Emma zijn altijd dragende speelsters geweest. Het zal nu aan anderen zijn om op te staan. Dit is voor ons een nieuwe uitdaging, waar we toch ook naar uitkijken.”
Blijven groeien
Ook sportief manager Caroline de Roose ziet twee dragende speelsters vertrekken. “Ik ken de twee van sinds we in TDW spelen”, vertelt de Waregemse. “Ze doen me denken aan een Siamese tweeling (lacht). Ze hebben er tot nu toe een gelijkaardige carrière op zitten. Het zijn twee verschillende karakters en profielen. Ze hebben elk hun basketidentiteit ontwikkeld en zijn meer vrouw en rijper geworden. Nu begin je de verschillen te zien. Emma heeft haar eigen dynamische speelstijl en haar snelheid. Nastja haar basket-IQ en talent. Nu gaan ze elk hun eigen weg om zich verder te ontwikkelen, in hun goeie en minder goeie zaken: dat stukje leiderschap, hoe breng ik dat het best tussen de lijnen? Als speelster en als mens zijn ze gegroeid, wat ze nu beslist nog gaan doen bij hun nieuwe ploeg.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
