Gerdy Dupont (48) uit Poperinge mocht meedoen aan de World Abilitysport Games Snooker. Ook tien andere sporten staan er op het programma van deze Wereldspelen voor G-sporters in Nakhon Ratchasima. Het werd een ongelofelijk avontuur voor Gerdy, die ondanks alles met een zilveren medaille huiswaarts keert.
Gerdy heeft zeven rugoperaties gehad en lijdt aan fibromyalgie en artrose. Hij groeide de voorbije jaren uit tot een internationale topper in het G-snooker, in groep 5.
Vrijdag vertrok hij richting Bangkok. Hij hoopte nog op een goeie vliegreis, maar dat verliep allerminst van een leien dakje. “Ik zou via München vliegen, maar de sneeuw gooide roet in het eten”, zegt Gerdy vanuit Thailand. “Uiteindelijk kon mijn reisbureau snel schakelen en werd er een hotel geboekt in Zaventem. De dag nadien was er een overboeking naar Zürich, maar ook dat viel in het water. Uiteindelijk kon ik via Londen Heathrow, maar die vlucht kende vertraging. Ik zou hierdoor mijn aansluiting missen naar Bangkok, maar na veel vijven en zessen raakte ik net op tijd op de vlucht van Londen naar Bangkok.”
Bagage
Daarmee was de kous niet af. “Ik vroeg meermaals of de bagage ook mee was en ze zeiden steeds van wel. Toch had ik een voorgevoel dat het niet zo was. We kwamen aan in Bangkok, maar de bagage was er effectief niet. Ik had dus geen kleren en geen keu. Ik mocht een gilet gebruiken van iemand en in een nabijgelegen winkelcentrum kocht ik wat kledij. De keu kon ik gebruiken van de Thaise keumaker Niche Cue. Het probleem is dat ik met een 60 inch speel en deze keu was 57 inch, dus ongeveer tien centimeter korter.”
Verloren finale
Gerdy nam het op tegen zeven andere snookerspelers. De top twee per poule mocht door naar de halve finale. “Ondanks de hectische aanloop kon ik de poule overleven en kwalificeerde ik me na drie winstmatchen als groepswinnaar voor de halve finale. In de halve finale won ik opnieuw, dit keer met eigen keu. Zo mocht ik voor de wereldtitel spelen. Ik stootte op de Thaise profspeler Songkiat Raebankoo. Mijn tegenspeler heeft een verlamming aan zijn arm. Ik kon het eerste frame nog winnen, maar verloor daarna drie frames.”
Aanmoedigingen
Het werd dus zilver voor de Poperingenaar. “Na al die miserie ben ik tevreden met zilver. Dat ik verlies van een profspeler is geen schande. Anderzijds had ik misschien met een andere mindset moeten toeleven naar de finale. Door alles wat er de dagen voordien gebeurd is, was mijn ik fighting spirit wat weg. Ik hoop dat deze medaille voor meer erkenning kan zorgen. Ik ben heel dankbaar voor alle steun, want zonder deze aanmoedigingen zou het voor mij een pak moeilijker geweest zijn. Ik hoop nu op een zorgeloze terugvlucht en kijk er naar uit om herenigd te zijn met mijn vrouw en dochters. Zaterdag vlieg ik van Bangkok via Wenen naar huis.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
