“Het gaat niet zo goed met de draf”, zegt paardenkweker Dirk Sobry uit Klerken. Aan wedstrijden doet hij niet meer mee. “Er komt minder volk kijken. Alles kan nu via internet worden gevolgd, ook de weddenschappen. Daarbij komt dat het prijzengeld te laag is.”
Dit artikel maakt deel uit van ons Dossier Paardenrennen in West-Vlaanderen.
In de Stokstraat in Klerken woont een paar dat met heel veel passie paarden kweekt. Dirk Sobry (64) en zijn echtgenote Carine Oplinus (62) zijn verknocht aan hun paarden. ” Ik ben afkomstig van een boerderij”, vertelt Dirk die jarenlang met zijn echtgenote een slagerij had in Menen. “En daar zat ik altijd tussen de dieren. Mijn vader had paarden en ik ben er dus mee opgegroeid. Toen we trouwden, hebben we meteen ons eerste paard gekocht.” Ook bij Carine thuis hadden ze paarden. “Zolang ik me kan herinneren, werd ik altijd wel door paarden omringd. Het was dan ook voor de hand liggend dat we zelf ook paarden gingen houden”, lacht Carine.
Paarden als kinderen
Zijn eerste paard kocht Dirk samen met zijn vader. “Ik heb altijd dravers gehad. Mijn vader en ook mijn schoonvader hadden ook altijd dravers. Ik ben ook altijd mee geweest naar wedstrijden. Het is zeker al 40 jaar dat Carine en ik paarden houden en in de loop der jaren hebben we veel goede paarden gehad. We deden ook altijd mee aan wedstrijden waar we onder andere de Grote Prijs Orchidee wonnen in Oostende met ons paard Heros du Boscail. Heros du Boscail is een paard dat heel vaak won, echt een topper, vele liefhebbers van de draf kennen de naam en de faam van het paard nog. We hebben ook nog de Darby gewonnen en nog tal van andere prijzen, te veel om op te noemen. Heros liep in 1 seizoen 13 koersen waarvan hij er 11 won.”
“Door de controles op alcohol kunnen overwinningen niet meer zo uitbundig gevierd worden”
“Vroeger kweekten we onze paarden op en deden ze dan naar een beroepstrainer om dan in samenspraak te beslissen aan welke wedstrijden het paard zou deelnemen”, vertelt Dirk. “Het is met een paard zo een beetje als met een eigen kind: je hebt je kinderen ook niet om thuis te blijven. Ze moeten ook hun kansen krijgen. Wel, zo is dat ook met paarden. En zoals je deugd eraan beleeft als je kind het goed doet, zo doet het ook deugd als je paard een goede wedstrijd loopt.”
Laag prijzengeld
Nu doen ze niet langer mee aan wedstrijden maar vinden hun genot in het opkweken van paarden. “Nee, het gaat niet zo goed met de draf”, vertelt Dirk “Er is minder volk dat komt kijken, alles kan nu via internet worden gevolgd, ook de weddenschappen. Daarbij komt dat het prijzengeld te laag is en dat de overwinning ook niet meer zo uitbundig kan gevierd worden als vroeger. Vroeger werd een overwinning gevierd door samen een glas te drinken maar dat kan tegenwoordig met de alcoholcontroles niet meer. De hele sfeer is tegenwoordig anders. Je ziet ook geen jonge mensen meer terwijl net die jonge mensen de toekomst van de sport zijn.”
Dirk en Carine genieten nu vooral volop van de natuur om zich heen, de vogels die aan- en afvliegen, de honden en uiteraard hun paarden. “Onze paarden lopen hier zoals in de vrije natuur: ze kunnen gaan en staan waar ze willen. Ze hebben weiden en een piste, ze kunnen echt doen waar ze zin in hebben. Het is mooi om te zien hoe ze soms van het ene naar het andere stappen. Ze kunnen zelf ook kiezen om te grazen of het andere voedsel te nemen, ze zijn zo vrij als maar kan. Nu hebben we nog vijf paarden: twee om te kweken, twee in training en eentje dat te koop is.”
Voor mensen die graag zelf een paard willen houden, hebben Dirk en Carine nog deze raad: “Eerste vereiste is een passie voor paarden hebben, bereid zijn toewijding en zorg voor je paard te hebben, ruim voldoende plaats voorzien en tijd, heel veel tijd maken om bij je paard te zijn en ermee bezig te zijn.”
(ACK)
Dossier Paardenrennen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier