“Bookmakers zijn folklore”

Vanlerberghe (68) is al 26 jaar bookmaker op de paardenrennen. Zoon Dieter (39) volgde in zijn voetsporen en werd op zijn 21ste de jongste bookmaker ooit. In de jaren 2000 sprong Dieter op de kar van het online gokken en startte samen met een collega met de website MrBookmaker.be. Toch staat hij nog steeds met potlood en krijt in Oostende en Waregem om weddenschappen te noteren. “Het is een passie”, zegt Dieter.

Fritz Vanlerberghe woont in de Molenstraat en is getrouwd met Linda Depuydt. Samen hebben ze twee kinderen: Dieter en Ellen. “Ik ben al bookmaker sinds 1991”, vertelt Fritz. “Wij verkochten kunstmeststoffen en onze leverancier was Talpe uit Kortrijk. Hij was voorzitter van de renbaan van Kuurne. Dankzij hem ben ik in dat wereldje terechtgekomen.” Ook zoon Dieter is al vele jaren bookmaker. “Hij is op de paardenrennen geboren”, lacht Fritz.

Websites

“Als kind ging ik al vaak mee met mijn vader”, vertelt Dieter. “Ik zei toen al dat ik bookmaker wilde worden als ik groter was en op mijn 21ste werd ik de jongste bookmaker ooit. Dat was misschien een beetje te jong, want je komt plots in een omgeving waar best veel geld in omgaat. Daarna ben ik in die business gebleven. Ik doe nog altijd Oostende Koerse en Waregem Koerse. Mijn vader doet nog alle renbanen.”

“We werken nog steeds met krijt en potlood en alles is nog cash”

“Ik ben ook op de onlinetrein gesprongen, maar dat is een apart verhaal”, vervolgt Dieter. “In 2001 begon dat stilaan op te komen en samen met een collega, ook een jonge bookmaker, begonnen we met MrBookmaker. In die tijd was dat nog een stap in het duister. Onze website MrBookmaker.be hebben we vijf jaar later verkocht aan Unibet, dat ondertussen een grote internationale firma geworden is. Ik ben mee verhuisd met de firma en heb zeven jaar in Londen gewoond en gewerkt. Dan ben ik teruggekeerd en ging ik onder andere voor Napoleon Games aan de slag. Nu werk ik voor Bingoal.”

Maar wat moet een bookmaker doen op de paardenrennen? “Mensen wedden op de paarden en wij geven daar noteringen voor”, legt Dieter uit. “Die noteringen passen wij aan naargelang de vraag en het aanbod van wat de mensen inzetten of niet inzetten. We starten met een notering op basis van onze kennis van de paarden, maar als iedereen op hetzelfde paard zou spelen, zakt de notering.”

Ouderwets systeem

“Ze vragen soms: ken jij de paarden? Maar het zijn de spelers die de paarden kennen”, pikt Fritz in. “De bookmakers zijn ondertussen folklore geworden. Het internet heeft daarvoor gezorgd. Er wordt niet minder gewed, maar vroeger ging dat allemaal via de bookmakers. Dat is de moderne tijd.”

“De bookmakers zijn concurrenten van elkaar, ook mijn vader en ik”

“Op de koersen is dat nog een ouderwets systeem waarbij we met tien of twaalf naast elkaar staan”, verduidelijkt Dieter. “De tijd heeft letterlijk 50 jaar stilgestaan. We werken nog steeds met krijt en potlood en alles is nog cash. Het voordeel is wel dat het een bepaalde sfeer met zich meebrengt.”

“Eigenlijk zijn de bookmakers concurrenten van elkaar, ook mijn vader en ik”, vervolgt Dieter. “Iedere bookmaker heeft zijn eigen noteringen, maar uiteraard kijken we ook naar elkaar. In een ideale wereld, als de koers start, verlies je met geen enkel paard, maar in de praktijk is dit niet zo. Op een gewone dag in Oostende schrijven wij 500 à 600 tickets. Op Waregem Koerse zullen dat er 1.000 zijn, verdeeld over acht rennen. Dus 125 ticketjes per ren. Je moet echt snel werken. Het is hectisch, maar dat is misschien ook wel net de charme van het beroep. We hebben normaal wel tijd om naar de koers te kijken, maar op Waregem Koerse niet. Dan hebben we zelfs geen tijd om te ademen. Als bookmaker moet je ook goed kunnen rekenen. Je moet koelbloedig blijven en niet te snel panikeren. En je moet tegen je verlies kunnen.”

“Niet alleen financieel, maar ook mentaal”, knipoogt Fritz.

Winnen en verliezen

Rijk zullen Fritz en Dieter er niet van worden. “Voor ons is het eerder een hobby, een passie. Je kan er in ieder geval niet van leven, dat gaat jammer genoeg niet. Iedereen is de paarden genegen. In Oostende is dat heel moeilijk. Je wint eens, je verliest eens. Maar normaal zouden wij moeten winnen op Waregem Koerse, al hebben we er al eens verloren. Als het tegenzit.”