Frederic Vansteenkiste is getrouwd en papa van twee dochters. Hij werkt voor afvalintercommunale MIROM in Roeselare. Voor kw.be blogt hij regelmatig over zijn bestaan als autoloze burger.
Vorige week werd ‘Vooruit met Roeselare’, het beleidsplan van de nieuwe bestuursploeg, aan pers en publiek voorgesteld. Er werd vertrokken van 8 krachtlijnen en die werden gedurende de voorbije maanden vertaald naar zo’n 500 concrete maatregelen. Daarin een breed spectrum aan ambitieuze plannen van de ploeg van burgemeester Kris Declercq, gaande van 100.000 extra bomen en bootjes op het water, over een sprookjestoren tot de introductie van uitleenbare shoppingbots* die tot 7 extra tassen kunnen dragen om de Batjesbeleving van de mensen nòg aangenamer te maken.
Maar goed, 500 concrete maatregelen, een weinig aan de verbeelding overlatende titel als ‘Vooruit met Roeselare’ en een bestuursakkoord dat over 62 pagina’s wordt gespreid: je begrijpt dat wij er van uitgingen dat ‘autodelen’ toch een centrale plek zou innemen onder het hoofdstuk mobiliteit. Een dergelijk ontluikend en groeiend fenomeen biedt immers oplossingen voor heel wat vraagstukken van zo’n groeiende stad: mobiliteit, duurzaamheid, sociale cohesie… In gedachten zagen we de maatregelen al komen: speciale parkeerplaatsen in de stad voor wie aan autodelen doet, een apart rijvak op de voornaamste invalswegen, het alleenrecht om de spiraalbrug ook met de auto te gebruiken, het ter beschikking stellen van het wagenpark van de stad buiten de kantooruren, een weldadige massage door de nieuwste Batjesprinses voor wie zijn/haar wagen laat staan…
Nog even wachten op Jaap de Saab en André den BMW
Helaas: niets van dat alles. Er wordt in het document even gewag gemaakt van ‘stimulansen voor auto- en fietsdelen’, maar verderop vinden we daar nog weinig van terug. Onder puntje 149 zien we droogjes ‘stimuleren van autodeelsystemen en carpooling door een sensibiliseringscampagne’ staan en onder de duurzame mobiliteit van puntje 180 staat nog eerder vage ‘ondersteunen en verder stimuleren van autodeelinitiatieven in de stad’.
Niet de grote prioriteit dus, dat autodelen in Roeselare, al willen we nu ook niet negatief gaan doen. We zijn uiteraard nog een eind verwijderd van grote steden als Gent, waar vijfduizend überhippe gezinnen collectief één elektrische auto gebruiken voor al hun verplaatsingen, maar er komt wel beweging in. Zo beschikt Roeselare sinds enkele jaren over een bescheiden Cambio-vloot van drie wagens en hebben ze in Oekene (toch een beetje het Moscou van Roeselare) sinds jaar en dag De Link. Er was enkele jaren geleden een initiatief van dienstencentrum Ten Elsberge en je hebt enkele lokale adepten die gebruik maken van Cozycar.
En nu zijn er ook Fons en Maurice!
Wiendadde? Fons en Maurice dus. En neen, dat zijn niet de twee nieuwe Roeselaarse reuzen en al evenmin de altijd in de luwte gebleven vaders van Kevin en Mario. Fons en Maurice zijn de namen van de eerste twee Roeselaarse deelwagens onder de vlag van Dégage. Dat zijn er trouwens dubbel zoveel dan in Brugge of Oostende. In tegenstelling tot Cambio, dat een commercieel bedrijf is, start Dégage vanuit particuliere gebruikers. Mensen die hun auto af en toe kunnen missen of niet nodig hebben, stellen die ter beschikking van buren die er geen hebben maar wel af en toe kunnen gebruiken. Dégage bestaat al ruim twintig jaar, maar bleef lang een puur Gents verhaal. Maar omdat Gent toch vooral een West-Vlaamse stad is, was het maar een kwestie van tijd vooraleer onze uitgestuurde scouts hun kennis en expertise terug naar huis zouden brengen. En dus bestaat Dégage nu ook in Roeselare. Een tijdje geleden was er een infosessie rond autodelen in ‘t algemeen en over Dégage specifiek in ARhus. Een aandachtig publiek werd er ingewijd in de wereld van het autodelen en kon er kennis maken met ‘het baasje’ van Fons, een flinke Citroën DS3 met thuisbasis in ‘t Hof van Henneken.
Fons en Maurice zijn niét de altijd in de luwte gebleven vaders van Kevin en Mario
Vrij recent kwam daar Maurice, een Renault Clio uit de buurt van de Moermanparking, bij en met infosessies in huiselijke of minder huiselijke kring werken de initiatiefnemers naarstig voort om steeds meer mensen te overtuigen van de voordelen, voor gebruikers én eigenaars. Meestal blijken vooral de cijfers daar hun effect niet te missen. Het percentage dat een wagen gewoon stilstaat bijvoorbeeld … en intussen gewoon centen blijft kosten. Of omgekeerd: het indrukwekkende bedrag dat je uitspaart (als gebruiker) of terugkrijgt (als eigenaar) als je aan autodelen doet. Het kan zijn dat het nog wat moet rijpen, maar vroeg of laat zal bij steeds meer mensen beginnen te dagen dat ze in plaats van een tweede auto, voortaan gewoon kunnen opteren voor een van de verschillende deelsystemen of een combinatie ervan. En bij anderen die toch een tweede auto willen houden, zal misschien duidelijk worden dat die auto misschien net zo goed mensen uit de nood kan helpen en tegelijk nog voor inkomsten kan zorgen. En dan kunnen Fons en Maurice binnen enkele weken of maanden misschien het gezelschap krijgen van Marie-Jeanne de Mégane, Jaap de Saab of zelfs André den BMW.
We moeten bekennen: Dégage is een mooi project met heel wat potentieel. Echt iets wat de stad zou kunnen stimuleren met – we zeggen zomaar wat – een sensibiliseringscampagne! Of die massage natuurlijk.
‘Vooruit met Roeselare’! En rap een beetje!
* O ja. Dat van die batjesbots van de eerste alinea is niet waar natuurlijk. Denken we.
Leven zonder auto
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier