Vijf redenen waarom je niet aan autodelen moet doen

Frederic Vansteenkiste is getrouwd en papa van twee dochters. Hij werkt voor afvalintercommunale MIROM in Roeselare. Voor kw.be blogt hij regelmatig over zijn bestaan als autoloze burger.

Ik mag als bescheiden autoloze blogger dan wel overtuigd zijn van de voordelen van autodelen, KW.be is natuurlijk een objectief medium waar alle meningen en standpunten van tel zijn. Links of rechts, zwart of wit, Thuis of Familie… het is belangrijk alle uithoeken van het spectrum op z’n minst aan te bieden. Daarom ga ik deze week een beetje – hou je vast!- tegengas geven! En tegengas geven, ik kan da! Ik ben tenslotte zo’n 18 jaar autobezitter geweest.

Jullie krijgen van mij vijf valabele redenen waarom je dus vooral niét moet gaan autodelen.

1. “Ik wil mijn vrijheid niet afstaan”

Het is een van de voornaamste redenen om een auto te bezitten: de vrijheid om ten allen tijde je deur uit te kunnen stappen, achter het stuur te kruipen en te rijden naar waar je maar wilt. Ene hand door het venster, andere losjes op het stuur, haar (als het er nog is) zachtjes wapperend door de wind, zalig en zonder ander verkeer op de baan eindeloos cruisen door adembenemende landschappen. Je kent de beelden wel uit de tv-spotjes. Een vrijheid die inderdaad exclusief is weggelegd voor wie een wagen voor de deur of in de garage heeft staan. Nu… over die vrijheid: dat hangt natuurlijk wel een klein beetje af van waar je woont, want niet àlle lezers van deze blog resideren in de Sierra Nevada, een of ander Canadees natuurgebied of Toscane. Al kan je ook best je autovrijheid beleven vanuit en in West-Vlaanderen hoor. Als er geen wegenwerken zijn, je een beetje gespaard blijft van fileleed, de gps mee is met die laatste nieuwe verkaveling en je wat rekening houdt met verkeersremmers, flitspalen, rotondes, drempels en die andere 5.853.782. auto’s in ons landje…

2. “Per kilometer betalen? Dat gaat mij geld kosten. ZOT!”

Klopt. Als je voor transport op autodelen bent aangewezen, dan kost je dat centen. Alles kost geld, ook het gebruik maken van een vroemtuig dat niet het jouwe is. En dat kan oplopen. Je hebt bijvoorbeeld Cambio, waar je een abonnementsprijs betaalt en daarnaast de duurtijd én de kilometers vergoedt, maar ook de alternatieven zijn niet gratis. Bij Dégage, intussen ook actief in Roeselare, betaal je ook een kleine inleg bij je start en moet je daarna eveneens centen ophoesten voor elke kilometer. Meer dan 30 cent per kilometer soms! Zelfs het kleinschalige autodeelsysteem op maat dat wij met een vriend (een vriénd hé!) hebben opgezet, kost ons geld. Het is amper te geloven, maar die leent ons dus niet zómaar zijn auto uit! Kan je je dat inbeelden?!”

“Maar bon. Dit gezegd zijnde kost autodelen je natuurlijk maar een fractie van wat je betaalt aan een eigen auto. Wie al eens nadenkt over verplaatsingskosten beperkt zich vaak tot ‘de naft’, maar aankoopprijs, taksen, onderhoud en af en toe van die verse pluchen roze dobbelstenen voor aan je achteruitkijkspiegel kosten natuurlijk òòk geld. Een gemiddeld Vlaams gezin spendeert per jaar 5.000 euro aan de eigen auto. Door aan autodelen te doen, kan je daar jaarlijks 1.000 tot 3.000 euro op besparen. Misschien peanuts voor sommige lezers (in de Sierra Nevada, een of ander Canadees natuurgebied of Toscane), maar wij kunnen daar wel iets leuks mee doen!

3. “Hoe kan ik nog aan een vrouw raken?”

We moeten daar niet flauw over doen: er zijn vrouwen die vallen op kerels met nen chiquen bak. (Geen kauwgumautomaat hé) De combinatie van kracht, snelheid, de juiste kleur van carrosserie en de geur van lederen zetels maakt al eens iets los bij een deel van de vrouwelijke bevolking. En als ze geen zin hebben om hun geld aan een stuk techniek te geven, kan het zijn dat ze dat gewoon een vent zoeken die er al eentje heeft staan. Eveneens waar: er zijn mannen die maar beter over een straffe bolide beschikken als ze ooit van straat wíllen geraken. Als je de zelfkennis hebt om te beseffen dat het niet van je looks, je sympathieke inborst of je intelligente babbel zal moeten komen, dan kan een imposante collectie pk’s onder een shiny motorkap misschien soelaas brengen. Zorg dan wel dat je een Lamborghini of een Bugatti hebt staan, want het is maar af te wachten of je veel indruk gaat maken met een tweedehands Nissan of een Toyota met een Bellewaerdesticker uit de jaren negentig op de achterruit…

4. “Ik heb gene fysiek”

Je vervoer willen bijsturen is één ding, het kùnnen is nog iets anders. En het is wat het is: een deel van de bevolking verkeert in een dermate belabberde fysieke toestand, dat verplaatsing op eigen spierkracht niet langer een optie is. Na jaren van afstompend papegaaienwerk voor een scherm in een duffe kantoorjob, is op je bureaustoel naar de koffieautomaat rollen voor velen zelfs al een serieuze uitdaging. Laat staan dat je te voet of met de fiets de dorpel van de bakker om de hoek zou moeten zien te bereiken. Of de standplaats van een deelauto drie straten verder! Neen, voor die mannen en vrouwen wiens vege lijf dermate teer en kwetsbaar is geworden dat een handvol stappen fataal kan blijken, is een eigen auto de enige optie. Ook voor dat buurtfeest. Ook om dat konijnenvoer van de voordeur (via een blokje om in de wijk) naar de achterdeur te krijgen. Wel altijd opletten dat er altijd voldoende brandstof in de tank zit, zodat je rondjes kan blijven rijden als de ene parkeerplaats voor de deur van je bestemming even niet beschikbaar is uiteraard…

5. “Ik wil mijn ecologische voetafdruk niet verkleinen. Stomme planeet ook!”

Goed, wie al jaren op grote voet leeft, kan soms moeilijk afstand doen van zijn/haar verworven status. Wij begrijpen dat. Maar het ware spijtig dat je niet zou kunnen genieten van de financiële en vele andere voordelen die autodelen biedt (de stoffige inhoud van de zolder met andermans wagen naar het recyclagepark brengen bijvoorbeeld), louter omdat je de planeet in dezelfde mate in de vernieling wil blijven ‘rijden’. Een betwistbaar argument in deze klimaatbewuste tijden, maar als dat je ding is kan ik je geruststellen: je hoeft je ecologische voetafdruk niet te verkleinen. Gooi komende zomer gewoon een extra (Argentijnse) entrecote op de barbecue en maak je vuur aan met bruinkool… en dan kan ook jij genieten van de rust en vrijheid die een auto-arm bestaan kan bieden.

Okeetjes. Dat waren ze, de vijf argumenten om je er vooral van te weerhouden om ook de stap naar autodelen te zetten. Denk goed na, beslis niet overhaast om die peperdure auto van je te verpatsen en waag het vooral niet om ook aan autodelen te beginnen als je in Roeselare woont. Het risico is te groot dat jij op een dag die Cambio reserveert die ik eigenlijk nodig had.