April is Maand van de Markt. Tijdens die maand worden de West-Vlaamse lokale markten extra in de kijker gezet. Deze week stellen we De Kaasbolle voor. Voor Andy Claus en zijn moeder Ghislaine Poot is de wekelijkse vrijdagmarkt in Wervik een thuismatch.
Ghislaine (73) is de echtgenote van Willy Claus. Er is één zoon, Andy (38). Ze staat al meer dan dertig jaar op de markt en heeft in de Ten Brielenlaan ook een kaaswinkel. Ghislaine is afkomstig uit Halluin (Noord-Frankrijk). “Ik werkte daar 21 jaar in een textielfabriek”, blikt ze terug. “We namen dan in Adinkerke café-frituur Jef over. We veranderden de naam naar Duinhoek. We bleven daar zes jaar. Willy was in die tijd zes maanden per jaar postbode in De Panne en de andere zes maanden werkte hij in het seizoen in de suikerfabriek in Veurne.”
Koetje Boe
“Wijlen André Desmet baatte hier de kaaswinkel Koetje Boe uit en deed ook de markten. Hij verhuisde nadien naar een nieuwbouw in het begin van de Klijtbosstraat, aan de Kruisekemolen. Zijn schoonbroer Noël Polfliet kocht dat hier. Hij werkte toen bij de kaasgroothandel Triporteur. Zijn dochter Carine heeft enkele huizen verder een kapsalon, maar is destijds hier begonnen. Dit kwam te koop. Willy hielp mij op de markten.”
Grote gezinnen
“Er is nog een periode geweest dat er op de vrijdagmarkt in Wervik vijf marktkramers met kaas stonden. Er is nu niet meer zoveel volk als vroeger. Er waren veel grote gezinnen. Moeder bleef thuis om voor de kinderen te zorgen en kwam naar de markt. Nu is dat heel anders. Ze moeten gaan werken met twee want anders gaat het niet meer.”
Hun zoon Andy nam De Kaasbolle acht jaar geleden over en gaf zijn job als installateur centrale verwarming en sanitair op. “Andy wilde onze zaak overnemen, anders gingen we die verkopen”, zegt Ghislaine. “Op de vrijdagmarkt in Wervik help ik hem van pakweg 8.30 uur tot 11 uur. Naar Oostende daags nadien ga ik ook mee. Hij kan het daar moeilijk alleen doen. Willy is gestopt toen Andy de zaak overnam.”
“Ik help mijn zoon in Wervik en Oostende. Hij kan dat niet alleen doen”
“We staan vijf op zeven dagen op de markt”, vertelt Andy. “Niet op maandag en dinsdag. Woensdag in Langemark, donderdag in Lowingen (nabij Moeskroen, red.), vrijdag in Wervik, zaterdag in Oostende, en zondag in Marke. Vroeger stonden we op zondag in Lauwe.”
Hij is terug van een welverdiende vakantie en staat vrijdag weer op de Steenakker. Waar, na de heraanleg tot een belevingsplein, de wekelijke markt sedert juli terug is van weggeweest.
Uit de zon
De Kaasbolle staat ongeveer ter hoogte van de ingang van het gewezen Sint-Janshospitaal. “We staan daar goed, uit de zon, belangrijk voor onze kazen”, zegt Ghislaine. “Andy heeft dat gevraagd.”
“Natuurlijk is het weer van groot belang. Wekenlang is het uitgerekend op vrijdag slecht weer geweest. Regen, te koud en zelfs sneeuw. 20 à 25 graden is ideaal voor ons. Te warm is ook niet goed, het mag geen dertig graden zijn.”
Het leven van een marktkramer is meer dan alleen vroeg opstaan. “In onze marktwagen en in de winkel liggen dezelfde soorten kaas”, vertelt Ghislaine. “We hebben dus twee keer dezelfde toog. Het is een geestige job, maar niet te onderschatten. Vooral dan die combinatie met de winkel, die vanaf 14.30 uur open is.”
Flandrien
Flandrien Kaas van De Kazerij, op de hoek van de Vagevuurstraat en Robert Klingstraat, kent de afgelopen jaren veel succes. “Andy koopt alleen nog die jonge kaas”, zegt zijn moeder. “We zijn van Wervik en werken met mensen van hier. Eerst met Triporteur (de eerste generatie van het familiebedrijf, red.), en nu dus Flandrien Kaas. Ze zijn altijd goed geweest voor ons. Dat mag gezegd worden, dat is waar.”
Door de jaren heen heeft Ghislaine uiteraard veel zien veranderen. Andere gewoonten, andere klanten. “Veel klanten zijn helaas overleden, anderen verhuisden naar een woonzorgcentrum”, klinkt het.
En of ze dan zelf elke dag van ‘haar’ kaas eet….? “Jawel, iedere morgen, boterhammen met jonge kaas, een verse schelle”, lacht Ghislaine.
Wervik telt maar een paar marktkramers mee. Een van hen is Linda Hostyn uit de Kasteelstraat in Wervik, van Feestidee ‘t Snoeperke; ze staat met schepsnoep op de vrijdagmarkt op de Steenakker, en daags nadien in het naburige Menen. Twee dagen per week maar, want ze combineert dat met haar strijkatelier in de Kasteelstraat.
De marktkramer
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
