In het Roeselaars vaccinatiecentrum werden deze week al een heleboel jongeren gevaccineerd. Wij gingen een kijkje nemen en trokken even een vrijwilligersjasje aan. We zagen een heel goed geoliede machine met lachende en behulpzame vrijwilligers.
Wanneer ik het vaccinatiecentrum binnenstap, krijg ik van een dame een thermometer op mijn voorhoofd gericht en brengt een supervriendelijke mijnheer van een veiligheidsfirma me bij centrummanager Lotte Duyck. Lotte (27) uit Zwevegem is een zelfstandige eventorganisator die sinds de opstart van het centrum hier aan de slag is. Naast Lotte zijn ook Dieter Ducoulombier en Nena Van Helden centrummanagers.
“Er zijn in Roeselare ongeveer 230 vrijwilligers en een vast team van zo’n 100 medewerkers en dit over de hele periode tot nu”, begint Lotte. “Deze week zijn alle uitnodigingen voor de twaalfjarigen verstuurd en het is dus zeker de bedoeling dat ook die groep tegen het einde van de vakantie twee keer een prik heeft gekregen. En daarna komen nog de tweedekansers aan bod. Ja, Roeselare ligt een beetje voor op schema, maar dat kunnen we natuurlijk alleen maar toejuichen.”
“En dan kan het in het najaar inderdaad misschien afgelopen zijn met het vaccinatiecentrum. Dat weten we nu natuurlijk nog niet. Ik kijk alvast uit naar een heropstart van de eventsector. Maar hier heb ik heel veel bijgeleerd.”
Veel appelflauwtes
Dat proberen wij ook te doen en onze eerste stop is de plaats waar de ‘klanten’ wachten na het medisch intakegesprek. “Wij begeleiden de mensen na het intakegesprek naar de verpleegkundigen die het vaccin zetten, verwijzen hen daarna naar de wachtruimte en ontsmetten de cabine”, vertelt vrijwilliger Brigitte Cornette. “Ik heb hier zelf nog geen ernstige problemen opgemerkt tijdens mijn shifts. Wat me wel frappeert is dat er in de voorbije warme periode veel jongeren een appelflauwte kregen. En dan het verhaal van die Club Brugge-supporter die de paarse zone moest volgen. Naar verluidt was er heel veel overredingskracht nodig om die man te overtuigen. Maar dat heb ik zelf niet meegemaakt, ik heb dit enkel gehoord van collega’s.”
“Een Club Brugge-supporter die de paarse zone moest volgen. Moeilijk.”
Ook Tom Velghe is vrijwilliger en staat in de zone naast Brigitte. “Ik ben leerkracht en toen ik eind juni zelf mijn eerste prik kreeg, hoorde ik dat er misschien problemen konden zijn met het aantal vrijwilligers tijdens de vakantie. Ik heb me onmiddellijk opgegeven en kom twee keer per week naar het vaccinatiecentrum. Het is een mooie en nuttige taak.”
Zakenreizen
In het callcenter lopen we vrijwilliger Caroline Depoorter tegen het lijf. Deze kleuterjuf ziet dit als een ideale vakantiejob. “Mijn drie kinderen zijn het huis uit en op die manier maak ik me nuttig tijdens de vakantie. De meeste mensen vragen om een datum aan te passen of hebben een vraag over het coronacertificaat. Deze morgen kreeg ik van een beller de vraag of het Johnson & Johnson-vaccin wel veilig was. Toen ik bevestigend antwoordde, zei hij dat hij mij zou vinden indien hij zou sterven. Dat was best grappig, ja.”
We vonden uiteindelijk een plekje als vervanger van vrijwilliger Jacques Bal die de mensen in de wachtruimte na het vaccin begroet. “De meeste mensen wachten rustig een kwartiertje vooraleer ze vertrekken. Slechts een minderheid zegt dat ze geen tijd heeft of direct op zakenreis moet vertrekken. Maar de overgrote meerderheid volgt de regels.” Zo ook bij ons, al kan het natuurlijk ook omdat er in de vakantie niet zo veel zakenreizen gebeuren.
Luc Degryse: “Met een kwinkslag los je heel veel op”
Een van de eerste vrijwilligers die we tegen het lijf lopen is Luc Degryse, de man die samen met zijn broer en hun echtgenotes het legendarische Park Rodenbach runden. “Hier vrijwilliger zijn is absoluut iets voor mij”, steekt Luc meteen van wal. “Ik ken heel veel mensen en wie mij kent, weet dat ik graag een grapje maak. En een kwinkslag aan den entrée lost heel veel op. Er zijn toch wat mensen die nerveus zijn of er een beetje geagiteerd bijlopen. Het is dan kwestie van die mensen zo snel mogelijk op hun gemak te stellen zodat ze geen andere mensen op de zenuwen werken (lacht).”
“Ik moet hier in de eerste plaats kijken dat de bezoekers correct hun mondmasker op hebben, vraag hen dat ze hun identiteitskaart en vaccinatiekaart uithalen als ze hier voor de tweede prik zijn en wijs hen dan een loket aan waar een collega hen inschrijft.”
“Er heerst hier een zeer leuke sfeer en ik kom graag naar het vaccinatiecentrum. Ik ben een drietal keer per week aanwezig en doe een shift van vier uur per dag. Ik heb nog een keer acht uur meegedraaid, maar dat is een beetje te veel voor mij. Ik ben tenslotte al een stukje in de 70, hé!”
Janne Depraetere: “Blij, maar toch een beetje zenuwachtig”
Janne Depraetere, die 16 wordt in augustus, kwam haar eerste prik halen. Mama Annelie Kerkhof vergezelde haar, want beneden de zestien moet één van de ouders of een voogd de minderjarige vergezellen naar het vaccinatiecentrum. “Dat is absoluut geen probleem”, zegt Annelie. “Morgen kom ik trouwens met onze zoon Gust die ook een uitnodiging heeft ontvangen. En wanneer Janne en Gust in augustus hun tweede prik krijgen, is ons hele gezin gevaccineerd.”
“Ik ben blij dat ik zal gevaccineerd zijn”, neemt Janne over. “Maar toch heb ik een klein beetje twijfels. Zal het vaccin later geen schadelijke invloed hebben op mijn gezondheid? Zal ik er ziek van worden? Ik ben een beetje zenuwachtig, maar mijn solidariteitsgevoel is veel groter dan mijn angstgevoel (lacht).”
“Ik ga nu nog op kamp met de jeugdbeweging. Neen, ik moet niet getest worden. Ik heb corona gehad en heb een certificaat dat 180 dagen geldig is. En nu nog een eerste vaccinatieprik gekregen ook. Ik denk wel dat ik voldoende beschermd ben.”
Coronavirus
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
