Alvorens aan ‘het echte leven’ te beginnen, trok Lien Degrieck voor vijf maanden als vrijwilligster naar IJsland, om er afval op de stranden te ruimen. Ze maakte er iets mee dat ze nooit zal vergeten: “Het was een moment van intens geluk.”
De 24-jarige Lien studeerde in juni van vorig jaar aan Howest Brugge af als leerkracht wiskunde en lichamelijke opvoeding en bachelor toegepaste gezondheidswetenschappen. Ze besloot dat ze, alvorens aan haar beroepsloopbaan te beginnen, eerst nog de tijd zou nemen voor een bijzondere, avontuurlijke reis. Nieuw-Zeeland leek haar wel wat, maar die plannen moest ze wegens het coronavirus algauw opbergen.
Even ontsnappen
“Toen mijn reis naar Nieuw-Zeeland in het water viel, ben ik gaan zoeken naar oplossingen. Zo ben ik bij mijn oude stageplaats, mu-zee-um vzw, terechtgekomen”, vertelt Lien. “Die vzw biedt mensen tussen achttien en dertig jaar de mogelijkheid om voor een bepaalde periode, tot een jaar lang, in een ander land mee te draaien in een organisatie naar keuze. Er bleek nog een plaats vrij te zijn om naar IJsland te trekken. De drang om voor een tijdje aan de beperkingen in België te ontsnappen was erg groot. IJsland is een van de landen waar het coronavirus minder hard heeft toegeslagen, en is dus een ideale plaats is om er nu te verblijven. Bovendien zou ik er de kans krijgen om de hele dag buiten te zijn, wat in België eigenlijk niet kon. Ik heb dan ook geen seconde getwijfeld.”
Lien kon als vrijwilligster aan de slag bij WorldwideFriends/Veralsarvinir, een organisatie die werkt rond klimaat en duurzaamheid.
“Ik wilde mezelf een beetje ‘terugvinden’ door voor de natuur te zorgen. Bovendien is stilstaan bij het klimaat meer dan nodig. Met een groep vrijwilligers trekken we van strand naar strand, om er alle aangespoelde plastic en hout op te ruimen. We hebben over het hele eiland vijf basissen vanwaaruit er geopereerd wordt. Het afval sorteren we om cijfers te bekomen over de soorten plastic op de IJslandse stranden. Dat doen we om vissers te sensibiliseren over dit onderwerp. Daarnaast willen we met die cijfers naar de politiek stappen. Binnen de organisatie heb ik ook mijn eigen gezondheidsproject. Aangezien ik een opleiding als gezondheidscoach heb gevolgd, heb ik die taak op mij genomen.”
Verhalen over liften
Naast het vrijwilligerswerk blijft er voor de Oostendse nog heel wat vrije tijd over om IJsland en zijn cultuur te ontdekken.
“Aangezien we nogal geïsoleerd zitten en we hier geen auto hebben, liften we vaak naar de mooiste plekken op het eiland. Ik kan ondertussen wel al duizend liftverhalen vertellen”, lacht ze. “Liften is een van de beste manieren om mensen te leren kennen en de beste manier om IJsland te ontdekken. Ik heb al veel over het eiland geleerd. En sinds ik hier ben, heb ik al vaak momenten van oprecht en intens geluk mogen beleven.”
Een van die momenten van oprecht en intens geluk was het zien van een uitbarstende vulkaan. IJsland telt 32 vulkanen die als actief worden beschouwd, en gemiddeld is er om de vijf jaar een uitbarsting. Op vrijdag 19 maart had Lien geluk: de Fagradalsfjall begon lava te spuwen.
“Wij zitten op een uurtje rijden van de vulkaan. Uiteraard wilden we dat met eigen ogen zien. Dat kan op ruime afstand van de vulkaan. Ik heb mezelf even moeten knijpen om te beseffen dat wat ik zag echt was. Dit was met voorsprong het mooiste wat ik in mijn hele leven heb gezien. Niemand kan me dit nog afnemen.”
En wat komt hierna? “Normaal blijf ik tot juni, maar de kans is groot dat ik hier nog even blijf, als de hele situatie rond het coronavirus in België niet verbetert.”
Volg Lien in IJsland via haar Instagrampagina: lien_degrieck.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier