Alle deelnemers van Roc du Maroc zijn veilig en wel terug in het land. Ook enkele Ieperlingen namen deel aan deze spectaculaire belevenis. “We reden mee met vier Molteni’s en nog zes andere vrienden”, vertelt Tommie Meyfroodt (45), die voor het eerst deelnam.
Tommie Meyfroodt, Marc Thometschek, Sigurd Blondeel en Koen Gevers zijn allemaal veertigers en aangesloten bij wielertoeristenclub de Molteni’s. Hun lokaal is de Oude Veemarkt. “Vorige editie namen er al zes Molteni’s deel aan Roc du Maroc en ik raakte getriggerd door hun reisverhalen.”
“‘Volgende keer ga ik mee’, dacht ik”, vertelt Tommie, die een eigen fietsenzaak uitbaat in de Zonnebeekseweg. “Naast ons vier kwamen er nog zes andere mannen bij die wel telkens met iemand een band hadden. We zijn allemaal een beetje van dezelfde generatie.”
Elk op eigen tempo
Die zes andere compagnons de route zijn Ward Thorrez, Miguel Cauwelier, Henk Vandewalle, Alexis Dejonghe, Stefan Dusart en Alain Herbst. “Stefan en Alain komen niet uit West-Vlaanderen, maar uit de provincie Antwerpen. Het was een heel fijn gezelschap. Tijdens de ritten reden we wel elk ons eigen tempo. Soms wachtten we elkaar op aan de checkpoints, maar het was vooral ‘s avonds dat we de tijd namen om verder te verbroederen.”
De deelnemers waren vooral Belgen, onder wie ook enkele bekende Vlamingen. “Zo namen nieuwsanker Goedele Wachters en Boris Devis, bekend van Stukken van Mensen, deel. De jongste deelnemer was 22, de oudste 71.”
Tommie en zijn gezelschap vertrokken vanuit Zaventem naar Ouarzazate, waar de eerste ritten startten. “De fietsen werden al een week eerder getransporteerd met een grote vrachtwagen. Donderdag mochten we ze weer ophalen in Sint-Niklaas. Na een vlucht van iets meer dan drie uur overnachtten we in een hotel in het centrum van Ouarzazate.”
Hollywood
Ouarzazate wordt ook wel het Hollywood van Marokko genoemd. Onder meer Gladiator werd er opgenomen. “De officiële start was aan een bekende filmlocatie”, knikt Tommie. “We begonnen met een eerste testrit van 35 kilometer en 500 hoogtemeters.”
“Ook die avond verbleven we nog in het hotel. Daarna brachten we de nachten telkens in tenten door. Dat vond ik een leuk aspect aan het avontuur. Je slaapkwaliteit is misschien wat minder, maar het is wel fantastisch om in de natuur te slapen.”
“Het waren stuk voor stuk prachtige ritten. De landschappen zijn adembenemend”
Daarna begon het echte werk met 6 etappes, goed voor 666 kilometer en 8.500 hoogtemeters. “Het waren stuk voor stuk prachtige ritten. De landschappen zijn gewoon adembenemend. Soms rijd je in eindeloze open vlaktes. Het is een heel afwisselend decor. Je hebt bergen, rivieren, woestijn…”
“Ook The Mummy, aankomstplaats van rit 5 en startplaats van de slotrit, was een heel idyllische plek. The Mummy is een soort krater en opnieuw een bekende filmlocatie. Het was wel even alle hens aan dek na een stevig onweer.”
Finisher
Ze behaalden alle tien heelhuids de eindmeet. “We hebben allemaal ons aandenken ‘finisher Roc du Maroc’ mee naar huis”, glundert Tommie. “Niemand kende materiaalpech of viel zwaar. Gelukkig maar, want sommige deelnemers moesten de strijd wel vroegtijdig staken. Het gevaar schuilt soms in een klein hoekje.”
“Over mijn eigen prestatie ben ik ook tevreden. Ik had nooit het gevoel dat ik het niet meer zag zitten. Het is ook zaak van slim te fietsen en je eigen tempo te kiezen. Zeker in de langste rit heb ik vaak alleen gereden. Het heeft geen zin om je op zulke momenten te forceren.”
Na de slotrit volgde zondagavond de terugvlucht via Errachidia. “Of ik volgend jaar weer meedoe? Dat zien we nog, er zijn alleszins nog mooie wedstrijden.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
