Wandelen is hip, daar hebben we de coronalockdowns voor te danken. Wandelsport Vlaanderen organiseert dit jaar een coronaproof ‘Vlaanderen Wandelt Lokaal’. Zonnig is het niet, maar dat houdt menig doorwinterde wandelliefhebber niet tegen om toch op pad te gaan vandaag. We gingen in startpunt Sint-Joris (Beernem) de sfeer opsnuiven.
Het concept van ‘Vlaanderen Wandelt Lokaal’? 90 wandelclubs die over gans Vlaanderen routes uitstippelen voor iedereen die zin heeft om z’n zondag sportief door te brengen. In West-Vlaanderen werkten 12 clubs samen om hun tochten in elkaar te laten overlopen. De voorzitter van de wandelclub van Beernem, Els Vyncke, geeft wat uitleg: “Tot 2019 zag ‘Vlaanderen Wandelt’ er toch wel anders uit. Duizenden wandelaars startten toen op dezelfde plek. Door de coronamaatregelen hebben ze besloten om het lokaal aan te pakken. We hebben zo’n twee maanden voorbereidingswerk gehad. Vooral in de provincie West-Vlaanderen hebben de wandelverenigingen een fantastische inspanning gedaan om er een ware wandelhoogdag van te maken. Er is eigenlijk een soort slinger van wandeltochten die door onze provincie loopt.”
Om 12 uur waren er zo’n 100 wandelaars geregistreerd in Sint-Joris, maar ze hopen op 200. “Natuurlijk liggen de aantallen lager omdat er zoveel tochten zijn, verspreid over heel de provincie. We hebben met de 12 clubs afgesproken om de opbrengsten te delen, een mooie deal.” Op de tochten worden er voldoende stopplaatsen voorzien met toiletten, rustplaatsen en eventueel de gelegenheid om een drankje te nuttigen.
Beginnen wandelen door corona
In Sint-Joris (Beernem) kunnen wandelaars vertrekken in zaal SINJO, waar de lokale tocht ook terug eindigt. Je hebt de keuze tussen 5, 8, 11 en 16 kilometer. Maar door de West-Vlaamse samenwerking kunnen sportievelingen ook ervoor kiezen om bij één van de rustpunten over te stappen op een parcours van een andere wandelclub. “Wij zijn gegaan voor de 8 kilometer”, vertelt Barbara Vandenbrande uit Sint-Joris. “Eigenlijk zijn we pas sinds de coronacrisis beginnen wandelen, daarvoor trok ons dat niet echt aan.” Samen met haar partner Bart en vriendin Lien uit deelgemeente Oedelem is ze gebeten door de wandelmicrobe.
Wandelen in groep of alleen, wat spreekt hen het meeste aan? “Het is misschien cliché, maar in groep, want dan heb je dat sociaal contact. Enerzijds was het in de lockdown een manier om vrienden terug te zien, anderzijds ontmoet je ook heel wat nieuwe mensen,” vertelt Bart Desimpel. Georganiseerde wandeltochten winnen aan populariteit, zoveel is duidelijk. “Het is gewoon gemakkelijk, zelf niet moeten nadenken over waar je zal wandelen, geen miserie met een gps of kaarten”, aldus Lien de Wispelaere. Hun favoriete wandelplek? “Beernem”, klinkt het in koor, maar misschien heeft de aanwezigheid van Beernems parcoursmaker Rein Ringoot daar wel iets mee te maken.
Doorwinterde én ‘doorzomerde’ wandelaars
In de zaal zit er een gezelschap halverwege hun tocht van 11 kilometer uit te rusten met een welverdiende trappist. “Het is te warm”, horen we van de 65-jarige Rolanda Zutterman uit Beernem. “Een trappist is goed om terug op krachten te komen”, vult haar man Eddy Persyn aan. Samen met bevriend koppel Martine D’heye en Nicolas Tillaert uit Oedelem hebben ze al heel wat kilometers op hun teller staan. “Al van lang voor de coronacrisis doen wij wandeltochten. Soms zelf uitgestippeld, soms georganiseerde routes. Beide hebben ze hun charmes. In het weekend gaan we met z’n vieren samen gaan wandelen, maar in de week gaan we alleen”, aldus Nicolas.
“Maar het sociaal contact, dat is toch een grote meerwaarde aan zo’n tochten. En het feit dat je op plaatsen komt die je anders misschien nooit zou ontdekt hebben, soms voelt het zelfs alsof je je in het buitenland bevindt”, meent Martine. Het hele gezelschap gaat hier duidelijk mee akkoord. Het afgelopen jaar organiseerde de wandelclub van Beernem ook drie tochten per maand, die iedereen vrijblijvend kon wandelen, zonder inschrijving zoals vandaag. Ook die routes heeft het viertal allemaal vervolledigd. De dochter van Rolanda, Nathalie Dhaeninck, gaat zelfs nog een stapje verder: “Wij lopen alle routes, in plaats van te wandelen.”
Waarom is wandelen plots zo populair? Gebrek aan andere activiteiten, of is het een blijvende trend? “Ik denk dat dit wel zal blijven. Je komt mensen tegen, vertoeft in de natuur, je beleeft eens iets, bekijkt met een open blik de wereld, je deelt ervaringen met anderen… Elk jaar gaan wij met de mobilhome op reis, om te wandelen natuurlijk”, sluit Eddy af.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
