Tien jaar na opstart van hamburgerzaak in Izegem: “Iedereen spreekt me hier ook aan als And’iz”

Als bij toeval streken Andy Verhelle en Caroline Rogge neer op de Korenmarkt in Izegem, ze openden er een vestiging van Paul’s Boutique, maar gingen al snel onder de vlag van And’iz varen. “We zijn hier goed ontvangen in Izegem en blikken tevreden terug op de voorbije tien jaar.”

Paul Drèze, die in Kortrijk met succes zijn Paul’s Boutique op de kaart zette, is bevriend met Andy. “Hij suggereerde om ook een zaak te openen, maar wij mochten op zoek naar een locatie. We bezochten enkele steden, maar uiteindelijk kwamen we in Izegem terecht. In eerste instantie hadden we het pand op het oog naast Kaffee Lagaar, waar vroeger een broodjeszaak huisde. Maar uiteindelijk opteerden we voor dit pand, hiervoor had N-VA er nog tijdelijk een campagnelokaal gehad en had fotograaf Steven Buyck hier zijn uitvalsbasis. We moesten hier nog behoorlijk wat veranderingen doen om het volledig in te richten. Zelf liepen we ook drie maanden stage bij Paul, maar eens we openden, waren we hier meteen vertrokken. Het was als een bom die insloeg. Ze stonden tot buiten aan te schuiven en in de keuken hadden we vijf man nodig. Ooit hebben we op een uur 62 hamburgers bereid en verkocht. Dan mag je al draaien hoor.”

We treffen Caroline en Andy tijdens hun ochtendritueel. Het handmatig snijden van de frietjes

Andy: “Onze zelf gesneden frietjes zijn mee ons handelsmerk. Dat allemaal zelf doen, dat vergt heel wat tijd. Maar op de duur kweek je ook routine natuurlijk.”

Caroline: “We kuisen ook elk een deel van de zaak. Dan moeten ook de groenten gesneden worden, de frigo’s aangevuld.”

Andy: “Om 7.30 uur vertrek ik al op boodschappen, om 8.30 uur zijn we hier in de zaak en het is meestal 22 uur tegen dat we thuis zijn. Het is dus best intens. Tussenin kunnen we wel even naar huis.”

Andy, je mengde je meteen ook in het sociale leven in Izegem.

Andy: “Dat is inderdaad ook een deel van mijn job, ik vind dat ook belangrijk. Toen we hier startten, ben ik overal op de markt eens binnen gesprongen, me eens voorgesteld en er eentje getrakteerd. Nu frequenteer ik nog vaak De Koornmarkt en de Lagaar. Ondertussen kennen heel wat mensen mij. Ik moet ook voortdurend mijn hand opsteken als ik door Izegem wandel of rij. Bij een Izegemnaar moet je vaak de eerste stap zetten om hem te leren kennen, maar eens dat het geval is, leer je hier veel zalige mensen kennen. De mensen spreken me ook aan met And’iz en dat is een teken dat je toch je naam gevestigd hebt al zaak.”

Hoe blik je terug op die tien jaar?

Caroline: “Als een succes. Je ziet veel horecazaken starten, maar na tien jaar zijn ze vaak al gestopt of zijn er andere uitbaters. We doen ook alles zelf. Op drukke momenten in principe zijn de Batjes ons drukste weekend, maar dat was dit jaar niet zo roepen we wat hulp in. Ook onze dochters hebben hier al vaak geholpen. Maar onze sterkte is dat we veel zelf doen met ons tweetjes. En dat we altijd met zeer verse producten werken en ook onze zelf gemaakte sausjes worden gesmaakt.”

Wie zijn jullie klanten?

Andy: “Dat varieert enorm. We hebben veel bedrijven die hier reserveren, omdat ze weten dat ze hier terecht kunnen voor een snelle hap. Ook vaak buitenlanders, die hier voor hun job zijn. We moeten vaak ons beste Engels boven halen. Je hebt natuurlijk de gaande man. We kregen ook al bekend volk over de vloer, van artiesten tot coureurs. Maar we hebben ook veel trouwe klanten. De trouwste is misschien wel Dominiek Wulfaert. Hij komt al tien jaar lang elke week om zijn super cheese zonder tomaten.”

Caroline: “Van veel klanten die binnen komen, weet ik al wat ze gaan bestellen. We hebben ook soms ouders, die eens meekomen met hun kinderen. En we hadden ook nog een dametje van 94 jaar die hier voor het eerst in haar leven een hamburger heeft gegeten. Veel mensen denken dat hier louter jeugd komt, maar dat klopt niet.”

Hoe verteerden jullie de coronalockdowns?

Andy: “Moeilijk. Er waren wel de premies, maar die dekten de onkosten niet. We hadden het geluk dat we toch al een tijdje bezig waren en onze investeringen al voor een groot stuk afgekort zijn. Maar je ziet ook na corona dat de mensen anders zijn gaan leven. Er wordt sneller al eens thuis een feestje gehouden, door de stijgende energieprijzen kijken de mensen steeds meer naar het bord. En de horeca lijdt daar natuurlijk onder. Ons hoor je niet klagen, maar je ziet hier bijvoorbeeld dat 80 procent al afhaal geworden is, terwijl men vroeger vaak hier bleef eten.”

En ondertussen is er ook jullie foodtruck.

Andy: “Dat was ook een gouden zet. Meestal ben ik daarmee op de baan. We doen allerlei feestjes. Zo mochten we ook al een trouw verzorgen van vaste klanten. Maar we staan voor alles open. We hielpen ook al het WK-dorp mee organiseren.”

Hoe kijken jullie tegen het nieuwe verkeerscirculatieplan aan dat voorligt?

Andy: “Met een bang hartje. Toen ze de Melkmarkt tijdelijk afsloten om er een woning af te breken, dan voelden wij dat meteen. Nu springen we hier ook in het oog, mensen die over de brug rijden, kijken rechtstreeks bij ons binnen. Dit is hier hét kruispunt van Izegem. Als dat zal wegvallen…”