Café De Dubbele Arend op de Marktplaats huist in een authentiek, geklasseerd gebouw dat geschiedenis ademt. Gwenda en Tom streken er 10 jaar geleden neer en maakten er een bloeiend volkscafé van. “Het kan hier echt bomvol zitten”, zeggen ze.
In de De Dubbele Arend hangen tal van foto’s uit vervlogen tijden, het gebouw dateert van 1773. Je stapt er door een authentieke deur en komt in een café terecht dat nostalgie uitstraalt. “De dorpel achteraan is echt afgesleten door de jaren heen”, onderstreept patron Tom (53). Samen met Gwenda (46) begon hij in januari 2015, straks dus tien jaar geleden, in het café. Tom is een rasechte Hoogledenaar, hij werkte 18 jaar als beenhouwer en acht jaar als vrachtwagenchauffeur. Maar hij verwierf ook bekendheid als wielrenner. Gwenda Vandaele is uit Handzame afkomstig. “Het is nu net 20 jaar geleden dat ik startte als inspecteur bij de federale politie. Ik werkte er op het interventieteam, we moesten paraat staan op grote manifestaties, van betogingen tot voetbalwedstrijden. Maar we werden ook ingezet als versterking, in de zomer aan de kust, maar soms ook in de grensstreek.”
Toog als pronkstuk
Het was Tom die na een bezoek aan De Dubbele Arend het idee opvatte om het café over te nemen. “De uitbating was in handen van Jean-Claude Vanbesien van Den Arend in Roeselare. Die benaming heeft niets met elkaar te maken, het noemt hier als sinds mensenheugenis De Dubbele Arend. We zijn rond tafel gaan zitten en kwamen er uit. We kregen vrij snel de schwung in het café. En als ik eerlijk mag zijn: ik doe het met de dag liever”, zegt Tom.
“Als ik na tien jaar eerlijk mag zijn: ik doe het met de dag nog liever”
Het gebouw is eigendom van Alken-Maes. “We serveren hier Cristal. In het begin moesten we daarvoor vechten, maar al snel gingen de klanten het pintje appreciëren. Maar we hebben hier ook een mooi aanbod aan streekbieren en een kaart met fingerfood.”
Gwenda, die vaak kortweg, Gwen(tje) genoemd wordt, is de bazin die graag door het café fladdert en een praatje slaat met de klanten, Tom is de man van de toog die daar de klanten entertaint. “We lachen hier vaak wat af.”
Ook de toog van het café is een pronkstuk. “En die zit vaak helemaal vol. En de meeste mensen hebben er hun vast plaatsje. En als dat dan toevallig bezet is, dan zie je dat ze onwennig zijn en snel naar die stoel trekken als die weer vrijkomt.”
‘Weekendje’ Edewalle
Tom en Gwenda wonen eigenlijk in Edewalle. “Maar hier boven het café is het ook ingericht als woning. We slapen hier dikwijls, vaak is het maar op onze sluitingsdagen, maandag en dinsdag, dat we thuis zijn. Dat is dan ons weekend.”
Het café gaat elke morgen open van 10.30 uur tot 13 uur, op zaterdagmorgen is het gesloten, op zondagmorgen blijft men doorlopend open van 9 uur. In de namiddag gaat het café op weekdagen open om 16 uur, op zaterdag om 15 uur. “En het kan hier nog behoorlijk laat worden. Meestal sluiten we rond 1 uur. Het kan wel eens vroeger zijn, maar zeker op vrijdag is het vaak ook later. Ja, corona heeft daar misschien wel wat aan veranderd. De mensen lijken ook iets veranderd. Maar we mogen zeker nog niet klagen.”
Terrassen als troeven
Het café heet een erg gevarieerd publiek. “Veel Hoogledenaars natuurlijk, maar ook mensen van daarbuiten die hier vaste klant zijn. We zijn ook Infopunt van Toerisme Westhoek. Onze terrassen zijn erg grote troeven. Vooraan is er plaats voor 80 mensen.”
Gwenda heeft op ieder terrastafeltje ook een leuke boodschap gepend. “We hebben hier heel de dag de zon, de mensen zitten er graag. Het is zien en gezien worden, je ziet hier iedereen passeren. En ook achteraan hebben we nog en ruim terras met 60 plaatsen. Dat is bijvoorbeeld al eens handig als een groep wielertoeristen neerstrijkt met 20 man, dan is er vooraan vaak onvoldoende plaats en kunnen ze in groep achteraan zitten.”
Damesfietsclub De Stiletto’s en fietsclub Les Copains hebben er hun thuisbasis, het café herbergt ook een kaartclub, minivoetbalploeg De Offsiders komen er na hun matchen en De Dubbele Arend is ook het supporterslokaal van voetbalploeg E. Hooglede. Er wordt ook geregeld wat georganiseerd in het café. “Onze kerstfuif is ondertussen alom bekend, het is eigenlijk de afterparty van de kerstmarkt hier. In maart houden we ook altijd een après-skiparty. En geregeld ook eens een optreden.”
Overlijden van Daan
De klanten maken mee de sfeer in het café. “En we hebben hier al heel wat topmomenten gehad. Leuke anekdotes? Ja, maar niet voor de krant”, lacht het koppel. Maar ook mindere momenten. “We waren ook het lokaal van wielrenner Daan Myngheer, ik heb nog met zijn pa Ivo gekoerst. Zijn overlijden (hij stierf na een hartfalen in 2016, red.) is een zwarte bladzijde. Onlangs werd weer zijn memorial georganiseerd, een succes. Maar die wedstrijd had beter nooit bestaan.”
De Dubbele Arend overleefde ook corona. “Maar mede dankzij de Hoogledenaars. Gwenda is toen begonnen met het maken van tapasplanken, picon, spaghetti, lasagne en andere gerechtjes. Die werden massaal gekocht. Dat was ook nodig, want enkel zo konden we onze vaste kosten dekken. Die bleven immers doorlopen.”
Dankzij topteam
Tom en Gwenda zijn ook altijd zelf op post in het café. “Maar we kunnen ook een beroep doen op een topteam aan flexi’s en jobstudenten. Zonder hen zou dat niet haalbaar zijn. Want het kan hier echt volle bak zijn, de twee terrassen en het café vol, dan is het werken geblazen. Maar we doen het nog altijd graag en de band met onze klanten is erg goed. En ook het samenwerken als koppel lukt goed”, besluiten ze met een knipoog.
Volgende week: ‘t Doolkruydt in Izegem.
Het volkscafé
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
