Café ’t Torreke is al 70 (!) jaar een vaste waarde in Pittem:“Mijn schoonma Simonneke stond hier 60 jaar achter de toog”

Sabien Pattyn achter de toog met haar partner Piet Van Aerde. Zijn moeder, Simonne, hield decennialang het café open. Je ziet een foto van de ouders Simonne en Dolf links aan de muur hangen. Ook een schilderij, van de hand van een van de klanten, heeft er een plaatsje gekregen. © WMe by Wouter Meeus
Wouter Vander Stricht

Café ’t Torreke in Pittem opende in 1953 en werd eerst bijna zes decennia gerund door Simonne Van Laere, het is nu ondertussen al 12 jaar dat Sabien Pattyn (61), de schoondochter van Simonne, er de waardin is. In al die jaren is er nog bijna niets veranderd aan de herberg. Ook de sfeer in het landelijke café blijft vooral volks en gezellig.

’t Torreke is een van de iconische cafés die onze regio rijk is. De naam verwijst natuurlijk naar het torentje op de hoek van het gebouw. Het was de vader van Simonne Van Laere, die groentenboer was en zijn land had in de omgeving van het café, die het liet neerpoten voor zijn dochter. “Mijn schoonmoeder was vrij jong toen ze in 1953 startte, in die tijd was het wel meer de gewoonte dat er een café was, terwijl je ook een andere stiel deed. Eind 2011 is Simonne hier gestopt in het café, ze was toen al 83 jaar.” Sabiens partner Piet Van Aerde, de zoon van Simonne, zag het café maar al te graag in de handen van de familie blijven. “Ik ben dus begin 2012 hier begonnen, veel hebben we aan het café niet veranderd. Je ziet hier aan de muren nog de champagnecapsules hangen die mijn schoonma spaarde, ook de bijhorende flessen staan hier nog uitgestald.”

“Door de vriendschap met mijn ventje Piet is oud-wielrenner Jan Raas kind aan huis in ’t Torreke”

Verder aan de muren ook tal van foto’s met twee centrale thema’s: paarden en coureurs. “Mijn schoonpa Dolf Van Aerde hield paarden en nam daarmee deel aan wedstrijden, waaronder Waregem Koerse. Op sommige foto’s zie je Piet die paarden berijden. En koers maakt ook deel uit van de familie.” Gewezen renner Nicolas Cleppe is een kleinzoon van Dolf en Simonne en ook de rest van de familie is gebeten door de koersmicrobe. “Piet gaat vaak kijken naar de wedstrijden met zijn zoon en zijn schoonbroer. Op alle klassiekers zijn ze van de partij en ook het veldritseizoen wordt met grote aandacht gevolgd”, vertelt Sabien. Ook een foto van Piet samen met Jan Raas, de gewezen wielrenner die enkele klassiekers won en wereldkampioen werd, hangt aan de wand. “Als hij in de streek is, stopt hij hier zeker eens. Hij is hier kind aan huis.”

Koolskamp Koers

De Ronde van Vlaanderen maakte al vaker een passage in de Lichterveldestraat, vlak voor de deur van ’t Torreke, maar dé hoogdag is natuurlijk Koolskamp Koers. Iedere ronde dendert het peloton voorbij. “Dan maken we hier vooraan een groot terras waar wel plaats is voor minstens 150 mensen. Dat is echt volle bak hoor. Gelukkig hadden we dit jaar ideaal weer, het jaar voordien was het een stuk minder. Maar het volk is die dag van ’s morgens al op de baan.”

De Lichterveldestraat is een druk bereden baan. “Maar de tijd dat je het van de passage moet hebben, ligt al achter de rug. In de tijd van Simonne (die in augustus 2019 overleed, haar man Dolf tien maanden later, red.) was dat wel nog zo. Dan waren er veel voyageurs op de baan en die kwamen dan eens binnen. Voor een plasje of om een telefoontje te plegen. Nu kan zelfs het werkvolk nog nauwelijks eens stoppen door die trackingsystemen in de bestelwagens. Het is veel veranderd.”

Prijs van de varkens

Maar niettemin heeft Sabien nog een trouw cliënteel. “En ja, dat zijn meestal mannen. Zeker tijdens de week. In het weekend komen er al eens een paar echtgenotes mee, maar in de week zie ik soms van een hele dag geen vrouw. Maar daar heb ik geen probleem mee, ik sta wel mijn mannetje. Maar ik heb hier ook een braaf publiek. Veel mensen uit de directe omgeving, vaak uit landbouwmiddens. Het gaat hier wel eens vaker over de toestand van de aardappelen of de prijs van de varkens. Maar ik kon ondertussen overal over mee praten. Ik kwam hier met Piet uiteraard al voor ik het café overnam. Ik kwam uit de multimedia-sector”, zegt Sabien die uit Roeselare afkomstig is. “Maar ik heb dat hoofdstuk toen afgesloten en ben met plezier overgestapt naar het caféleven.”

Die lockdowns… pfff

Het café is gesloten op maandag en op zondagnamiddag. “Op zondag na de aperitief, maar dat kan al eens uitlopen tot wel 16 uur. In de week doe ik ’s morgens om 10.30 uur open en van 13 tot 16 uur ben ik dan weer gesloten. Vrijdag en zaterdag blijven we doorlopend open.” Een foto van Dolf en Simonneke hangt er ook nog aan de muur, daarnaast een schilderij gemaakt voor het 50-jarig bestaan van het café. “Dat is destijds geschilderd door een klant. Er wordt hier nog vaak gesproken over Simonneke, het café houden zat haar echt in het DNA. Je moet het maar doen tot je 83ste”, zegt Sabien, zelf 61 jaar. “Of ik nog een tijdje doorga? Zeker, zolang de gezondheid het toelaat. Corona heeft me geleerd dat ik zeker nog niet rijp ben om met pensioen te gaan. Die eerste lockdown, dat viel nog mee. Die duurde maar drie maanden, ik deed de grote kuis in het café en bij ons thuis in Pittem en het was ook prachtig weer. Maar die tweede lockdown, die heeft heel veel kapot gemaakt. Veel zaken zijn achterwege gebleven nadien. Jammer.”

’t Torreke is een vrij café, waar je zowel Jupiler als Stella kunt drinken, naast de courante frisdranken en streekbieren. “Maar hier worden ook nog veel druppelkes gedronken: elixir, jenever, een cognacske… Met of zonder koffie, daar is hier nog altijd veel vraag naar.”

Piet heeft een zoon, Sabien twee dochters. “Maar die zullen hier niet in mijn voetsporen treden. Eens wij er hier mee ophouden, dan zal het gedaan zijn.”

Piet is nog iedere morgen in alle vroegte in de weer als vrachtwagenchauffeur, in het weekend steekt hij een handje toe in het café. “En ieder jaar na Koolskamp Koers nemen we vakantie, dan trekken we er op uit naar de zuiderse zon om de batterijen op te laden.”

Volgende week: café Djings in Beveren-Roeselare.