Op vrijdag 9 september wordt er gebokst in zaal Valentino en dat roept herinneringen op bij de familie Remmery. In de Valentino – die toen nog Zaal Sportief heette – vonden eind jaren 60 en begin jaren 70 de Izegemse boksmeetings plaats.
“Café Sportief was aanvankelijk de wagenmakerij van onze ouders Jules Remmery en Bertha Geldof”, vertelt Luc Remmery. “De zaal werd in 1964 gebouwd, maar die fungeerde eerst als atelier. In 1967 werd daar Zaal Sportief geopend. Het café was er al sinds 1963, en mijn zus Blanche en haar man Roger (die in maart 2020 overleed, red.) hadden er toen al gebouwd. Tussen het café en het huis was nog de uitrit van het café, die leidde naar de parking. Pa zei: als we daar twee muren en een dak zetten, hebben we nog een zaal. En zo ontstond het kleine zaaltje van De Sportief. Dat werd officieel geopend in april 1971. Een accordeondeur verbond het café met de zaal, de toiletten waren die van het café.”
Juleskes
Willy kwam naast Blanche wonen en zo hadden de drie Remmery’s – Blanche (85), Willy (78) en Luc (70) – elk hun stek. Zeker nadat er in 1987 een verdeling kwam. Toen doopte Willy de (grote) Zaal Sportief om tot Valentino, Luc bleef het café doen tot in 2013. Maar de Remmery’s blijven onlosmakelijk verbonden met de panden van de Meensesteenweg 118 tot 122. Aan het café werd ook lange tijd gerefereerd als ‘Juleskes’, naar de vader van het gezin.
(lees verder onder de foto)
Het ontstaan van Zaal Sportief in 1967 was ook het sein voor de Izegemse boksmeetings (op 1 november en 25 december) om naar daar te verhuizen. “Vroeger vonden die meetings plaats in De Patria of De Magic. Onze pa liet destijds zijn haar knippen bij Charles De Jager – de grote man achter de Izegemse boksclub – en daar vonden ze een akkoord om op de Bosmolens te komen boksen.”
“Je mocht nog roken tijdens de kampen”
Dat gebeurde een eerste keer in 1967. Waar nu het cafégedeelte van zaal Valentino is, werden kleedkamers geïmproviseerd. In de zaal kwam een grote ring. “Er kon veel volk zitten. Op het balkon waren er drie rijen zitplaatsen, goed voor wel 100 mensen, en nog eens drie rijen staanplaatsen. Ook rond de ring stond het rijendik. Er heeft eens 600 man in de zaal gezeten. Het waren andere tijden: je mocht nog roken tijdens het boksen en parkeerproblemen waren er niet want de meeste mensen kwamen met de fiets of te voet.”
De put van zaal ISO
Toen bestond de meeting uit amateurkampen, aangevuld met een of twee profkampen. “De broers Seys uit Roeselare en de broers Bultynck hebben hier nog het mooie weer gemaakt”, weet Luc. “Net als de Izegemse broers Ballegeer”, vult Marnix Dujardin (68) aan. Hij is samen met zijn zoon en neef organisator van het gala van vrijdag. “En Jean-Pierre Steelandt en Lionel Vanhaverbeke. En Gilbert Monteyne, en later Jean-Pierre Coopman. Die was begonnen als verzorger van Monteyne, tot die op een fancy fair in Beitem een demonstratie moest geven en zijn sparringpartner niet opdaagde. Jean-Pierre stapte in de ring en liet zijn talent zien. Hij stopte direct met roken en drinken. En de rest is geschiedenis.”
In 1973 ging zaal ISO open en verhuisde de boks naar daar. “Ze werden daar door de stad vrijgesteld van taksen. Maar bij de bouw hadden ze één iets over het hoofd gezien: de zaal was te laag om te boksen, de boksers stonden met hun hoofd tegen het plafond. Ze hebben dan maar een deel van de zaal verlaagd: de legendarisch put van de ISO.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
