De onfortuinlijke visser Andy Loyen die op woensdag 6 mei door een ongeluk om het leven kwam in de haven van Oostende werd maandag begraven. Het werd een emotionele plechtigheid met een beperkt aantal familieleden en vrienden.
De 37-jarige Andy kwam op woensdag 6 mei om het leven toen hij met zijn heftruck om een nog steeds niet te verklaren wijze in het water van het visserijdok terecht kwam in de Hendrik Baelskaai. Andy kwam met zijn benen onder de heftruck terecht en raakte gekneld door het gewicht van de heftruck. Na een half uur konden de hulpdiensten Andy uiteindelijk boven water halen. Die probeerden hem bijna een uur lang te reanimeren, maar het mocht niet baten. Andy overleed ter plaatse.
De dienst werd bijgewoond door een 30-tal familieleden en dichte vrienden. Ook de werkgevers van Andy, Rudy Barbaix en Christelle Vandewalle waren aanwezig op de plechtigheid. De dienst werd geopend met een liedje van Marco Borsato. ‘Afscheid nemen bestaat niet’, weerklonk door de geluidsinstallatie. Naast de 30 aanwezigen waren ook nog eens bijna 80 mensen getuige van de plechtigheid via een live-stream op sociale media. Daarbij ook Andy’s kersverse vrouw Lorie Mae. De visser was in februari nog getrouwd in de Filipijnen met zijn grote liefde. Hij leerde haar kennen via zijn vader, die jaren lang in de Filipijnen woonde. Op 24 juni vorig jaar vroeg hij haar ten huwelijk en op 19 februari werd dat huwelijk bezegeld. Lorie Mae zou naar ons land komen om samen met Andy een leven op te bouwen. Het mocht niet zijn. Vanuit de Filipijnen keek ze naar de dienst via live-stream op Facebook.
Zus Tamara nam het woord tijdens de dienst in naam van de hele familie. “Liefste zoon, broer, schoonbroer, nonkel. Waarom? Dat is nu de vraag die op ieders lippen ligt”, klonk het. “Je was nog zo jong. Visserij en de zee, dat was je leven. Je begon als scheepsjongen bij de Z.96 Casier en je leerde verder de knepen van het vak op de O.33 Marbi. Er passeerden nog schepen de revue, maar de grote boten, dat was je ding niet. Op je 21ste begon je bij de kustvissers. Eerst bij de O.152, daarna begon je in 2005 aan je carrière bij Rudy en Christel en daar ben je nooit meer weggegaan. Jaren voer je als schipper op de O.82 Nautilus om daarna het roer over te nemen van de O.191. Als het weer het toeliet was je maar liefst zes dagen per week de zee op. Je baas Rudy werd een van je beste vrienden. Je was als een zoon voor hem die nooit iets kwaad kon doen. Ook bij Christel kon je altijd terecht als je weer iets had uitgespookt. Maar ook je zussen, die altijd voor je klaarstonden, hadden altijd een luisterend oor voor je.”
Toen Andy’s vader de beslissing nam om terug naar Oostende te komen na jaren in de Filipijnen gewoond te hebben kon Andy zijn geluk niet op. “‘s Morgens nadat je de haven was binnen gelopen ging je zo graag nog vlug iets drinken met hem om daarna naar huis te gaan om met Lorie te bellen voor je je bed opzocht”, ging het verder. “In de late namiddag stond je alweer klaar om het zeegat in te trekken. In de winter als het schip stil lag trok je een maand lang naar de Filipijnen, naar papa. Verschillende liefjes kruisten er je pad tot drie jaar geleden. Je werd verliefd op Lorie met een verloving en daarna een huwelijk tot gevolg. Van je wittebroodsweken thuis, samen met Lorie, heb je jammer genoeg niet meer kunnen genieten. Weet dat we je altijd graag hebben gezien en dat zal niet veranderen. Dikke zoen van moetje en Benny, papa en Lorena, je zussen Tamara en Natacha, je broer Joris en je nichtje en neefje Emily en Jonas.”
Andy was erg geliefd, dat getuigt van de vele reacties op de livestream. In 1996 moest de familie al afscheid nemen van Peter, Andy’s broer. Andy zal hard gemist worden, zoveel is duidelijk. De hele vissersgemeenschap is in diepe rouw.
Overlijden
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier