Toneelvereniging Cie Tabloo vormt een hechte bende

Meer dan ooit is het voor toneelgezelschap Cie Tabloo koffiedik kijken wat de komende maanden zullen brengen. “We kunnen onmogelijk een toneelstuk brengen waarbij de spelers twee meter afstand tussen elkaar moeten bewaren”, beseft voorzitter Charlotte Bauduin. “Repeteren met een mondmasker kan nog, maar zo een opvoering spelen is uitgesloten. Als het in november nog is zoals nu, zullen we ons daarbij moeten neerleggen.”

“Op 1 maart speelden we nog de laatste voorstelling van Kat in de kelder. De repetities voor Minor Swing, ons derde theaterstuk van het seizoen, draaiden op volle toeren. Plots werd alles afgesneden”, blikt Charlotte Bauduin terug naar het begin van de lockdown. “Het grootst was het gemis om bezig te zijn met toneel. In plaats van drie avonden per week te repeteren, moesten we thuisblijven.”

Uiteindelijk werd beslist om Minor Swing een jaar op te schuiven. En sinds begin juli wordt er opnieuw gerepeteerd voor de eerste theaterproductie van het nieuwe seizoen. “Op 7, 8, 14 en 15 november brengt onze jeugdafdeling Canteclaer het stuk De nieuwe kleren van de keizer. We overwegen om zes in plaats van vier voorstellingen te spelen. Zo kan met minder volk in de zaal toch nog een behoorlijk aantal toeschouwers de voorstelling bijwonen. En zelfs als de voorstellingen niet kunnen doorgaan, dan loont het nog altijd de moeite om te repeteren. Het lange en uitgebreide repetitietraject is erg belangrijk, de kinderen steken daar heel wat van op. Uiteindelijk zijn de opvoeringen een beloning voor het geleverde werk.”

Van de nood een deugd

Uitzonderlijk repeteren de jongeren van Canteclaer nu ook tijdens de vakantie. “De regisseur gaat niet op reis en ook veel kinderen blijven thuis. Dus hebben we van de nood een deugd gemaakt. Dankzij die extra repetitiemaanden kunnen we wat tijd winnen. Het repeteren in aparte, kleine bubbels is ook een voordeel voor de kinderen.”

Financieel gezien is de coronacrisis geen drama voor de Meense theatergroep. “We zijn een gezonde vereniging met een goed beheer. We hebben er altijd naar gestreefd om voldoende geld te hebben om de producties te realiseren die we graag willen spelen. Daarbij geven we niet meer uit dan er binnenkomt”, aldus Charlotte Bauduin.

Repeteren in aparte, kleine bubbels is een voordeel voor de kinderen

Cie Tabloo brengt elk jaar drie producties. Om de twee jaar neemt Canteclaer een van die producties voor haar rekening, zoals dus komende novembermaand het geval is. Ook een tweejaarlijkse theaterwandeling maakt deel uit van het repertoire. De eerste twee producties van het seizoen vinden steevast plaats in de turnzaal van basisschool De Kleine Prins. “De samenwerking met de school verloopt uitstekend. We hebben hier onze vaste stek. Hier hebben we niet alleen onze zaal, maar ook onze kleedkamer en onze berging voor de rekwisieten en meubilair. Voor de derde productie van het seizoen wijken we naar CC De Steiger uit, maar mogelijk wordt de Sint-Franciscuskerk ook een optie in de toekomst.”

Iedereen helpt

De leden van de toneelcompagnie delen allen dezelfde passie. Maar met ruim zestig spelers is het niet eenvoudig om iedereen op de planken aan bod te laten komen.

“We werken met verschillende, wisselende groepen voor elke productie. We hebben een sterke technische ploeg, die instaat voor het decor en de techniek. Zonder hen staan onze spelers nergens. We kunnen rekenen op geëngageerde vrijwilligers, die niet de ambitie hebben om te spelen maar die belangrijke taken op zich nemen, gaande van reserveringen tot kostuums en grime. Het plezante is dat ook spelende leden, die niet op de planken staan, hun steentje bijdragen. Want bij een opvoering komt heel veel kijken. Dus vult iedereen vooraf op een takenblad in wat hij of zij wil doen: de zaal klaarzetten, stoelen nummeren, de bar installeren, soep maken, boterhammen smeren voor de acteurs…”

Intensief repeteren

“Allemaal samen vormen we een gezellige bende die goed overeenkomt. Als je enkele maanden aan een stuk drie keer per week intensief repeteert en samen een productie tot een goed einde brengt, dan schept dat een hechte band. Maar wat we nu vooral wensen, is dat de mensen opnieuw kunnen komen kijken naar onze voorstellingen. Het liefste van al willen we opnieuw voor een publiek kunnen spelen, daarvoor doen we het tenslotte”, besluit de voorzitter.

(CB)