Tangun Martial Arts is een sportclub waar Kempo Karate Jiujitsu en Hapkido wordt aangeleerd. “De meesten komen in de eerste plaats om in beweging te zijn. Na het stretchen leren we hen dan de technieken aan om zichzelf te verdedigen.”
Tangun Martial Arts werd 25 jaar geleden opgericht door Shihan Tom Pintelon. Hij zet zich al vele jaren in voor de kunst, vandaar ook zijn hoge dan-graden. “Onder Kempo rekenen we ook karate en jiujitsu”, vertelt hij. “We doen ook de vormen, zoals de Kata’s. De worpen kun je vergelijken met jiujitsu, alsook de klemtechnieken komen van pas.”
Kempo Karate is zowel een oude als een moderne methode van zelfontwikkeling en zelfverdediging. Het is een ware samensmelting van innerlijke en uiterlijke kracht in een ononderbroken stroom van bewegingen. Hapkido omvat meer circulaire bewegingen. “Dit is een Koreaanse vechtsport, dus wordt er ook veel gebruik gemaakt van de diverse trappen”, legt Pintelon uit. “Sommige technieken komen zowel in Kempo als in Hapkido overeen. Wij geven op training vooral beiden samen, ook al omdat ze zo goed met elkaar combineerbaar zijn en om vloeiende bewegingen te maken. Aan competitie doen we niet. Wij willen bij Tangun Martial Arts onze leden vooral zover ontwikkelen dat ze zelfvertrouwen krijgen.”
We zijn er voor alle leeftijden, iedereen kan meedoen
Het begon allemaal in 1997. In Beernem werd een kemposchool opgericht, onder impuls van Tom Pintelon. Tangun in de clubnaam verwijst naar de stichter uit Korea, waar de wortels van Hapkido liggen. De club groeide verder uit en in 2006 werd een nieuwe school om te trainen opgestart in Sint-Michiels. Het was opvallend dat er zoveel jongeren hun kunnen op de mat wilden demonstreren. “Op een leuke, speelse manier maken zij nu nog altijd kennis met de zelfverdediging en de gevechtskunst. Eigenlijk zijn we er voor alle leeftijden. Iedereen kan meedoen. Ook wie een beperking heeft, we spelen daar op in.”
Examen voor gordel
Met drie leraars kan de club ook individueel aan het werk met de leden, met zijn of haar capaciteiten. “Dat proberen we toch te kenmerken. Discipline en zelfdiscipline verwachten we van hen zelf. Dat is niet iets wat we onze leden moeten aanleren.”
Het aantal dames en heren binnen de club ligt zo goed als gelijk. “De trainingen zijn hetzelfde. We maken daar geen onderscheid in. Ze kunnen ook tegen elkaar uitkomen. Ze trainen samen, met hetzelfde gewicht, hun gestalte of geslacht. De jongeren trainen wel samen als één groep. En die wordt dan nog eens opgesplitst. Met hen werken we ook op stootkussens, met paletten. Voor zij die het kunnen zijn er tevens lenigheidsoefeningen, voor zij die het wensen kunnen er examens worden afgelegd, om één of meerdere graden te bekomen. Zo heb ik nog twee assistenten die een zwarte gordel dragen”, besluit Tom Pintelon. (ACR)
De Vereniging
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
