De Blankenbergse Zwemvereniging (BZV) heeft een lokale held gehuldigd: al vijftig jaar lang geeft Etienne Van Audenaerde met veel passie zwemtraining bij de club, en op zijn vierentachtigste denkt hij nog altijd niet aan stoppen. “De BZV, da’s één grote familie”, klinkt het. Op het nieuwe zwembad prijkt straks zelfs Etiennes naam.
Etienne Van Audenaerde werkte veertig jaar bij de politie, waarvan de laatste zeven jaar als hoofdinspecteur. Maar zijn passie is zwemmen: op zijn vierentachtigste geeft hij nog wekelijks twee uur zwemles in het Noordzeebad, en dat doet hij intussen al een halve eeuw met veel toewijding. Na vijftig jaar trouwe inzet wordt de man op handen gedragen in de club. “Zoals Conscience zijn volk leerde lezen, wordt van mij weleens gezegd dat ik de Blankenbergenaars leerde zwemmen”, glimlacht Etienne. “Dúizenden kindjes heb ik onder mijn vleugels genomen.”
Etienne begon op 1 september 1973 als zwemtrainer in het Blosobad. “Op vraag van oud-schepen Julien Van der Marliere, die zelf ook een fervent zwemmer was. Ondertussen ben ik al enkele jaren hoofdtrainer en begeleid ik nog altijd op maandag en donderdag de oudste zwemmers. Ik krijg veel respect van de jeugd. Naast een soort zwemgod, ben ik hier ook een beetje een opafiguur”, klinkt het.
Over het Kanaal
‘Jong geleerd is oud gedaan’ zegt het spreekwoord, en dat geldt ook voor Etienne zelf. “Of mijn zwemtalent aangeboren is? Geen idee. Ik weet ook écht niet meer op welke leeftijd ik heb leren zwemmen. Feit is wel dat de een er rapper mee weg is dan de ander. Ik herinner mij dat ik dikwijls complimenten kreeg van de hoofdredder, toen die me als kind zag zwemmen: ooit steek jij het Kanaal over, zei hij dan.”
Etienne vergat die woorden niet: aangemoedigd door zijn broer Danny, waagde hij in augustus 1975 zijn kans. “Liefst twee jaar lang heb ik daarvoor dagelijks getraind. Ik had van het gemeentebestuur van De Haan de sleutel van het Wielingenbad gekregen – het Noordzeebad was er in die tijd nog niet – en ging daar dag en nacht oefenen, ook in het donker.” Op zaterdag 2 augustus was het zover: om halfvier ’s ochtends begon Etienne in Cap Gris-Nez aan de grote oversteek. “De wind en de kou speelden mij parten, maar ik ben een keikop: opgeven stond niet in mijn woordenboek”, glimlacht hij. “Uiteindelijk maakte ik de overtocht in 16 uur en 32 minuten. Toen ik in Dover aankwam, was ik zes kilo lichter.”
Etienne was niet de eerste Kanaalzwemmer; daarvoor moeten we verder terug in de tijd. “Wel toevallig is dat ik het exact honderd jaar na de allereerste Kanaalzwemmer deed: captain Matthew Webb, die later verdronk bij een poging om de stroomversnellingen van de Niagarawatervallen over te zwemmen, maakte de oversteek in augustus 1875, in 21 uur en 45 minuten. Hij deed het in schoolslag, ik in crawl”, aldus Etienne.
Met zijn 84 – volgende week 85 – lentes is Etienne misschien wel de oudste zwemcoach van het land. Maar aan stoppen denkt hij nog niet. “Zolang mijn gezondheid het toelaat, ga ik ermee voort”, zegt hij resoluut. “Ik doe het ook nog altijd met evenveel plezier. Niet met honderd, maar met tweehonderd procent goesting. De BZV, da’s één grote familie.”
Jeugdig gebleven
“Ik heb ook het geluk dat ik de genen van mijn moeder heb meegekregen”, glimlacht hij. “En door altijd onder de jeugd te komen, ben ik zelf ook jeugdig gebleven.”
“Dat het nieuwe zwembad mijn naam krijgt, streelt mijn ego wel”
Als het van Etienne afhing, werd zwemmen een verplicht vak op school. “De Grieken en de Romeinen zagen ook al het belang ervan in. Als je kunt zwemmen, heb je een soort levensverzekering in handen. Ik heb in mijn jonge jaren drie keer een drenkeling uit zee gehaald”, aldus Etienne, die straks het ultieme eerbetoon krijgt: het nieuwe zwembad zal zijn naam dragen. “Ik sta niet graag in de schijnwerpers, maar om zo je naam vereeuwigd te zien op een gebouw… Dat streelt je ego wel”, klinkt het.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
