Peter Debaenst (61) zet zich al jarenlang in voor goede kinderopvang, zodat het evenwicht tussen werk en gezin verbeterd kan worden. Zijn broer Dominiek (57) legt al heel zijn carrière enthousiast de daken voor firma De Torre. De twee broers werden allebei gehuldigd als laureaten van de arbeid.
Peter Debaenst (61) is bekend door zijn sociale engagement en zijn organisatorische talent. Twee waardevolle eigenschappen op de werkvloer en die als een rode draad door zijn carrière lopen. Peter begon zijn loopbaan in de vzw Jobwerking waar hij de rechten van de jobstudenten moest bewaken. Het was een kleine stap naar de ACV-dienstverlening in regio Veurne. Jarenlang werd hij het gezicht van de werking in Nieuwpoort, als plaatselijke secretaris in het Schorrehof.
Welzijn op werk
Bij de sluiting van de Suikerfabriek in Veurne, een erg belangrijke werkgever, stond Peter meteen op de dam. Hij organiseerde de eerste syndicale betoging in de geschiedenis van Veurne, om zeker te zijn dat de rechten van de arbeiders zouden worden gerespecteerd. In de nasleep hiervan volgde hij ook de reconversie van de mensen op de voet. De laatste jaren was er sprake van schaalvergroting binnen het ACV. Peter werd verantwoordelijk voor de tewerkstelling binnen de kmo’s op provinciaal vlak. En met de jaren groeide ook de bekommernis inzake welzijn op het werk. Als geen ander besefte Peter dat een goede kinderopvang aan de basis ligt van een goed evenwicht tussen job en gezin. Vandaar zijn engagement als voorzitter voor het lokaal overleg kinderopvang. Maar de boog kan niet altijd gespannen staan. Fietsen en smoefelen waren jarenlang zijn dada en zo werd Peter initiatiefnemer van de Veurnsche Smoefeltoer.
Peter organiseerde de eerste syndicale betoging in de geschiedenis van Veurne
Voor familie werken kan een zegen of een vloek zijn. Voor Dominiek (57) zou het eerder een zegen zijn. Zijn broer Luk had met een collega de firma De Torre opgericht, gespecialiseerd in dakwerken en sanitair. Broer Dominiek ging er in de leer, kort na de oprichting. Administratie was aan hem niet besteed, hij werkte liever met zijn handen. Dominiek was van in het begin verknocht aan zijn werk. Buiten de werkuren ging hij regelmatig naar ‘zijn’ dak kijken om toch maar zeker te zijn dat het een felle regenbui of storm had getrotseerd. Dominiek was trots op zijn werk en zijn inzet en enthousiasme zorgde ook voor een goede reputatie voor de firma.
Ook brandweerman
In de jaren 90 verhuisde het atelier naar een nieuwbouw op het industrieterrein en de zaak breidde uit. Er volgden opdrachten buiten Veurne, zelfs in Gent, Brussel en Leuven. Er kwamen nieuwe collega’s bij die Dominiek met plezier wegwijs maakte. Bij roofingwerken kwam Dominieks ervaring als vrijwillig brandweerman ook al eens van pas. Na een hevige storm kon het soms erg druk worden, maar de klanten waren dan ook enorm tevreden dat ze geholpen werden. Wie met Dominiek mee gaat wandelen of fietsen, weet na verloop van tijd precies aan welke daken hij heeft meegewerkt. Nu begint Dominiek een beetje af te bouwen. Sinds enkele jaren werkt hij 4/5 “omdat er toch wat sleet op de carrosserie zit”, zegt hij.
Beide broers hebben er dus een glansrijke loopbaan opzitten. Ze werden dan ook gehuldigd als laureaten van de arbeid.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
