De tijdscapsule op Theater Aan Zee in Oostende heeft zijn doel niet gemist. Perfect passend in het thema van de 27ste editie van het populaire stadsfestival – ‘neem me mee, over golven en generaties’ – hebben jong en oud een boodschap voor de volgende generaties Oostendenaars achtergelaten in het kunstwerk van Kamiel Fabry. “Mijn bedoeling van het werk was meteen ook om mensen te verenigen”, vertelt de kunstenaar.
Of de tijdscapsule tijdens de 127ste editie van TAZ binnen honderd jaar zal opgegraven en geopend worden, is nog maar de vraag. Maar als dat gebeurt, zullen de Oostendenaars in 2124 heel wat werk hebben om de talrijke boodschappen te ontdekken die er in 2024 in zijn gestopt. Heel wat bezoekers vonden namelijk in het Leopoldpark hun weg naar het kunstobject, dat kunstenaar Kamiel Fabry voor deze gelegenheid maakte. Het kunstwerk is dermate behandeld en geconcipieerd dat het de tand des tijds kan doorstaan. Het was TAZ-coördinator Hans ‘Boy’ Rabaey die op het idee kwam tijdens een driedaagse brainstormsessie in de Ardennen over de huidige editie.
Werk met een verhaal
Ook aan het concept en de realisatie van de tijdscapsule is trouwens een verhaal verbonden. “Ik heb er inderdaad een boodschap aan willen verbinden”, vertelt Kamiel Fabry. “En ook het ontwerp heeft een duidelijke betekenis. Het is dus een stalen bol geworden, behandeld met messing, met een diameter van zo’n zestig centimeter. Dat het deze vorm heeft, is niet toevallig. Ik ben voor het concept te rade gegaan bij Jack van Wijk, hoogleraar visualisatie aan de Technische Universiteit Eindhoven en een autoriteit van methodes om wereldkaarten te maken.”
“De werkwijze is die van een zogenaamde miriahedrale projectie. Moeilijk woord, maar concreet komt het hierop neer dat de globe wordt opgedeeld in een zeer groot aantal facetten en vervolgens wordt de bol uitgevouwen. Voor mij was dat het symbool van een verscheurde wereld. Door al die facetten opnieuw samen te brengen, kan je dat zien als het verenigen van de mensen. Een boodschap van samenhorigheid is het en dat gebeurt ook met al die boodschappen.”
Verzegelde enveloppe
Het idee is alvast een schot in de roos en lokt heel wat geïnteresseerden die er meteen ook allerhande boodschappen op achterlaten. Ze krijgen daarvoor een postkaart waarop ze iets kunnen schrijven, maar ook tekeningen, muziek en filmpjes kunnen mee naar de toekomst. “Op de laatste dag van TAZ zullen we de gevulde tijdscapsule begraven. We zullen dat moment weliswaar live uitzenden, maar wie denkt te weten te komen waar dat gebeurt, is eraan voor de moeite”, legt Hans ‘Boy’ Rabaey uit.
“We zullen een index, samen met de gps-coördinaten van de locatie, in een verzegelde enveloppe aan de burgemeester geven. Het is de bedoeling dat die enveloppe telkens naar de volgende burgemeester wordt doorgegeven om vervolgens binnen honderd jaar geopend te worden door de volgende generatie, de toekomstige bevolking van Oostende, die dan de boodschappen die erin zitten kunnen ontdekken. Ik ben me ervan bewust dat daar van alles zal tussen zitten, maar is juist dat niet het mooie van het idee”, zegt Boy.
En of hij en Kamiel ook al een boodschap hebben achtergelaten? “Nog niet, maar dat zullen we zeker doen”, klinkt het.
(Lees verder onder de foto)
Vrijwilliger sinds 2006 Frans Vandewalle leidt de boodschappers in goede banen en heeft daar zijn handen mee vol. “Er is inderdaad hier veel belangstelling voor”, getuigt Frans. “Heel wat mensen vinden het inderdaad een tof idee en vragen zich af hoe al die berichtjes binnen honderd jaar bij de mensen zullen binnenkomen. Er zal niemand meer zijn die dit moment heeft meegemaakt. En ja, ik zal er ook mijn persoonlijke boodschap insteken. Neen, ik vertel niet wat dat is”, knipoogt Frans.
(Lees verder onder de foto)
Wie dat wel doen, zijn de zevenjarige Alexia en haar vijfjarig broertje Louis uit Tervuren. We zijn hier op vakantie en vinden het heel leuk in Oostende”, vertelt Alexia. “Mijn broertje heeft een tekening gemaakt en ik heb zelf op een postkaartje geschreven. Mijn wens is dat mijn mama en papa, oma en opa niet doodgaan.” Oma Emmy pinkt een traantje weg.
Theater Aan Zee
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
