Lachende gezichten en een gevulde maag. Het was de insteek van een actie, op poten gezet door drie tieners uit Lauwe. Louise (16), Lotte (14) en Leonie (13) besloten het feestgedruis en cadeaus in te ruilen voor een feestdag achter de kookpotten. Ze brachten niet minder dan 120 maaltijden tot bij mensen die het zwaar te verduren hebben.
Hun oproep, iets meer dan een maand geleden, werd door Vlaanderen warm onthaald. Drie tienermeiden uit Lauwe vroegen om dat oude speelgoed niet weg te gooien en overschotten van maaltijden niet in de vuilniszak te kieperen. Ze zouden ervoor zorgen dat alles een nieuwe bestemming kreeg, bij mensen die het heel wat moeilijker hadden dan henzelf.
Nieuw was de actie voor hen niet, de omvang van het geheel was dan wel weer een verrassing. “Enkele jaren terug hadden we heel wat eten over van een feestmaaltijd met de familie”, lacht het trio. “Bijna in een reflex werd de vuilniszak open getrokken en wilde men alle restjes erin gooien. Er was echt nog meer dan voldoende om enkele mensen eten te geven en dus vroegen we aan onze ouders om een oproep op sociale media te zetten.”
“In geen tijd konden enkele mensen warm eten, mensen die eigenlijk helemaal niets meer hadden in de koelkast. Onze overschotten, dingen die we eigenlijk niet meer nodig hadden, brachten plezier bij een ander. Dan weet je dat er eigenlijk iets niet juist zit in de wereld.”
120 maaltijden
De actie van de meiden werd jaar na jaar herhaald, een actie die ook maar bleef groeien. “Vorig jaar konden we zo rond de 70 maaltijden uitdelen en dit jaar hebben we 120 schotels voorbereid. Aan de ene kant is het wel leuk te zien dat we mensen op z’n minst op oudejaarsavond een glimlach kunnen bezorgen, aan de andere kant is het ook triest dat het nodig is. Niemand zou eigenlijk honger moeten hebben.”
De lokale handel kreeg ook wind van de actie en liet zich van een uiterst warme kant zien. “Bij de Jumbo in Lauwe mochten we heel wat vlees en kip halen, bij een groothandel in Wervik mochten we dan weer frieten halen en bij verschillende andere handelaars kregen we heel wat ingrediënten. We kregen ook heel wat steun van onbekende mensen die ons wilden helpen. Een fles olie, een pak pasta of zelfs een kraslotje waar 15 euro mee werd gewonnen en aan ons werd gegeven. Echt iedereen wilde helpen. Onze ouders hebben dan een route opgesteld voor de leveringen en we hebben ook de mensen de mogelijkheid gegeven hier alles te komen ophalen. We hadden zelfs onze zetel omgebouwd tot speelgoedkast, waar kinderen cadeautjes uit mochten kiezen.”
Emotionele momenten
Tijdens het rondbrengen van de maaltijden, iets wat de drie tieners zelf deden, werden ze wederom geconfronteerd met enkele emotionele momenten. “Een papa en mama die 4 kinderen hadden en begonnen wenen toen we aanbelden. Die mensen hadden echt helemaal niets en moesten iedere euro dubbel gaan draaien. Zo lieten ze zelden de lampen branden om de elektriciteitsfactuur te drukken, liepen ze lang rond in dezelfde pyjama om het verbruik van de wasmachine te vermijden en de koelkast had weinig anders dan wat melk en choco.”
“Van een feestmaaltijd was er geen sprake, ze waren blij dat ze hun kinderen iets te eten konden geven. Die kindjes hebben niets fout gedaan maar leven in moeilijke omstandigheden. Hun papa en mama doen echt hun best maar hebben geen geluk gehad in het leven.”
Steun van motorclub
Dit jaar kregen de drie zussen steun van een motorclub uit Komen-Waasten. Die hielpen met het ronddragen van speelgoed dat werd verzameld, iets wat ze voor de eerste keer deden. “We hebben nog altijd een beetje dat kwalijke imago van ‘bikers’ maar we zetten ons graag in voor sociale acties”, klonk het bij Vincent Verhaeghe.
Als lid van Comines Moto was hij een van de stoere kerels die speelgoed ging leveren. “We zagen de oproep van de drie meisjes en besloten ons in te zetten. Het was hartverwarmend te zien dat zelfs op zo een jonge leeftijd er nog steeds mensen zijn met de wil het verschil te maken. Het was ook een oogopener want we werden geconfronteerd met armoede, vaak zelfs goed verborgen, op een steenworp van onze woning.”
“Wanneer je een klein kind volledig wild ziet worden van een stuk speelgoed, dat weken voordien net niet in een container werd gegooid? Meer dan eens hebben we halt moeten houden om even te bezinnen en een traan weg te pinken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
