Tandarts Nida vluchtte uit Gazastrook, maar diploma is hier niet geldig: “Toegelegd op bleken van tanden”

De uit de Palestijnse gebieden gevluchte Nida Hammad opende langs de Torhoutse Steenweg het Teeth Whitening Center Brugge. “Ik heb in Caïro 6 jaar voor tandarts gestudeerd, maar in België is mijn diploma niet geldig”, zegt Nida. “Ik heb me dan ook toegelegd op het bleken van tanden.”

Met een stralende glimlach die een reeks mooi rechte en vooral hagelwitte tanden ontbloot, verwelkomt Nida Hammad ons in haar pas geopende Teeth Whitening Center Brugge bij de paramedische groepspraktijk Sain et Sauf. Ze geeft zo duidelijk het goede voorbeeld. Maar deze piekfijn uitgedoste en opgewekte verschijning heeft ook tijden gekend waarbij het huilen haar nader stond dan het lachen.

“Ik ben opgegroeid in de Palestijnse gebieden, meer bepaald in de Gazastrook. Zoals bekend is dat geen gemakkelijke omgeving. Niet alleen door het conflict met Israël is er veel geweld, ook de onderlinge twisten eisen er hun tol”, vertelt Nida. “Zo braken er in 2007 hevige gevechten uit tussen de politieke, maar ook gewapende groepen Hamas en Fatah.”

“Een explosieve situatie die ik ook van dichtbij heb ervaren, want mijn vader is er actief als politicus voor Fatah. Ik heb er de gevechten in de straten meegemaakt… Verschrikkelijk. Mijn ouders wilden dat ik verder ging studeren en wel in een veilige omgeving. Dus ben ik naar Caïro getrokken, waar ik zes jaar voor tandarts studeerde en mijn diploma behaalde.”

Vrijheid

Intussen was een van de broers van Nida al naar België getrokken, op zoek naar een beter, veiliger en vooral ook vrijer leven. Een weg die Nida ook zou volgen. “Ik wilde mijn leven ook niet verderzetten in de Gazastrook. Door de onveiligheid, maar ook omdat je er als vrouw weinig vrijheid hebt. Ik ben gesteld op mijn vrijheid en zelfstandigheid en wil me ook vrouwelijk kunnen kleden, zoals je ziet. Daar moest ik een hijab dragen en dat wilde ik niet meer.”

Aangekomen in België, waar ze aan de slag wilde gaan als tandarts, botste Nida op het probleem dat haar diploma niet werd erkend. “Ik had in Caïro voor tandarts gestudeerd binnen het Amerikaanse systeem en dat is een enigszins andere benadering dan deze die in Europa gangbaar is”, vertelt Nida.

“Steeds meer mensen willen er goed uitzien en daar hoort ook een stralend wit gebit bij”

“Maar eigenlijk heb ik wel alle technieken onder de knie. Ik kreeg te horen dat ik nog drie jaar zou moeten bijstuderen aan de universiteit van Gent om hier als tandarts te kunnen werken. Maar dat zag ik toch niet meer zitten. Ik werkte al als assistente bij een heel goede vrouwelijke tandarts die ik nog altijd heel erg dankbaar ben voor haar steun en goede raad. En ik koos ook voor een gezinsleven in plaats van nog verder te studeren, omdat ik hier in Brugge mijn man leerde kennen, waarmee ik samen een dochtertje van intussen tweeënhalf jaar oud heb.”

En zo startte Nida in november dus met Teeth Whitening Center Brugge, ondergebracht in de groepspraktijk Sain et Sauf, waar ook een schoonheidsspecialiste en een kinesist gehuisvest zijn. “Steeds meer mensen willen er goed en gezond uitzien en daar hoort dus ook een stralend wit gebit bij. De behandeling hier bestaat uit het aanbrengen van een peroxide-vrije bleekgel waarna een ledlamp het bleekproces activeert. Dit proces kan tot vijf maal achtereenvolgens herhaald worden. Naarmate de gewenste witheid kan er ook gekozen worden voor tien of vijftien sessies, maar zo’n behandeling is verspreid over meerdere dagen.”

Verdriet

Of Nida nog terug zou willen gaan naar haar moederland, willen we tot slot nog weten. “Ik ben één keer terug gekeerd om mijn ouders te bezoeken, maar werd er direct geconfronteerd met geweld en bomaanslagen. En als vrije vrouw zonder hoofddoek zou ik er ook niet aanvaard worden. Dus neen, ik blijf in België waar ik gelukkig ben en een gezinsleven en eigen loopbaan heb uitgebouwd.”

“Ik heb vaak met mijn familie contact via telefoon of internet… (heeft het even moeilijk, red.) Maar de gedachte aan het vele geweld in mijn geboorteland, en het feit dat ik mijn ouders al negen jaar niet meer in levende lijve heb gezien, zorgt nog altijd voor veel verdriet.”

(PDV/foto DC)