Stephen Quintens lag in het begin van de jaren tachtig mee aan de basis van de opstart van de Vort’n Vis, maar de meeste mensen kennen hem tegenwoordig wellicht als de sympathieke barista van Slowwings. Daar serveert hij naast lekkere koffie ook interessante gespreksstof.
Pas zeven jaar geleden begon Stephen Quintens met Slowwings, zijn koffiebar op een bakfiets waarmee hij markten en evenementen afschuimde. Vlak voor corona opende hij daarnaast zijn koffiezaak en branderij met dezelfde naam in de Boomgaardstraat. Ondertussen is de bebaarde koffiesommelier een bekend figuur in Ieper.
“Vroeger was ik er vooral bekend voor mijn vrijwilligerswerk in de Vort’n Vis, maar nu raak ik meer en meer bekend als de koffieman met de lange baard. Ik kan hem zelfs niet meer afdoen, anders zouden ze mij niet meer herkennen”, lacht Stephen.
Vanwaar kwam plots die interesse voor koffie en thee?
“Ik heb altijd een liefde gehad voor smaken, maar ook voor het tooggesprek. Ik voel me soms een beetje zoals de facteur die vroeger een sociale functie had, die een keer per week een gesprekje had met geïsoleerde tachtigers. Vandaar ook de naam Slowwings. We moeten eens vertragen in het leven, eens stilstaan en een gesprek hebben met iemand. Dat lukt niet altijd. Als de zaak vol zit, heb ik ook geen tijd voor lange gesprekken, maar ik weet dat er mensen zijn die speciaal komen voor dat gesprek. Ik vind het belangrijk dat we daar tijd voor maken.”
Je ben je wel bewust van je sociale functie?
“Ik heb dat waarschijnlijk meegekregen vanuit de Vort’n Vis, waarvan ik meer dan twintig jaar zeer actief lid geweest ben. Dat heeft me toch gevormd, niet alleen op sociaal vlak maar ook qua waarden en normen. Ik kijk voor fairtradekoffie, gebruik meeneembekers gemaakt van koffieprut.”
“De tweede wereld, derde wereld, economie, milieu … Ik vind dat dat allemaal aan elkaar hangt en je moet daar een evenwicht in zien te vinden. Ik zou mijn zaak voortaan zeven dagen op zeven kunnen opendoen en dagen van tien uren doen. Ik zou enkele euro’s meer kunnen verdienen, maar ik doe dat bewust niet omdat ik mezelf nog wil verrijken met cultuur, reizen, …”
Waarom koos je voor een vaste stek voor Slowwings?
“Ik heb altijd gezegd dat ik koffiebrander wilde worden tegen dat ik vijftig ben. Het intrigeerde me om te leren hoe je op die manier de smaak kan bepalen. Zo is het een mooi drieluik geworden. De markt en feesten doen, is iets heel anders qua setting en volk dat je lokt. Je beleeft ook meer avonturen als je met de bakfiets bent. Zo was ik eens op de terugweg van Poperinge in de gietende regen in de gracht gegleden. Een man in kostuum kwam helpen en eindigde helemaal onder de modder.”
Wat betekent de Menenpoort voor jou?
“Als Ieperling ken ik de Menenpoort natuurlijk al heel mijn leven. Toen ik 25 was besefte ik dat het echt iets unieks was en sindsdien kom ik zeker een keer per jaar om een Last Post bewust mee te maken. Dat doet me wel iets en zet me aan het denken over de wereld. Zoals bij veel dingen maak ik daarbij ook kanttekeningen. Zo vind ik dat er meer witte poppies, die staan voor de burgerslachtoffers, mogen neerdwarrelen op 11 november. Ik vraag me bijvoorbeeld ook af of we hier wel een Fochlaan nodig hebben. Eren we niet beter een gewone soldaat? Anderzijds herinnert de straatnaam ons aan een van de slachters van de Eerste Wereldoorlog en de rol die zij hadden in de dood van zovelen. Dat is ook belangrijk om te onthouden.”
Kan je de Menenpoort tekenen in een koffie?
“Nee, latte art is voorlopig niet aan mij besteed, al begin ik het wat onder de knie te krijgen. Ik ben meer geïnteresseerd in smaak. De hartjes, klavers en bloemetjes beginnen me nu wel te lukken, maar de Menenpoort in een kopje koffie tekenen, is toch van een andere orde. Het probleem met latte art is ook dat het snel weer weg is. Of dat zou toch de bedoeling moeten zijn, anders wordt je cappuccino koud. Ik heb dan liever dat men een lekkere, hete cappuccino met smaak drinkt dan er eerst foto’s van te nemen voor Instagram.”
Wat zijn de toekomstplannen?
“Binnen een week of twee gaan we normaal naar Londen voor een koffiefestival en daarna volgt nog een weekje vakantie. Als ik in een wereldstad zit, dan ben ik toch altijd benieuwd wat er leeft in de lokale koffiezaakjes. Het probleem is dat ik een luxebeestje geworden ben op dat vlak. Ik heb het moeilijk als ik minder goeie koffie moet drinken. Verder zijn we van plan om met workshops te beginnen en er komt een tentoonstellingsruimte. Nancy Demeester is de eerste die zal tentoonstellen, maar dat zal dus na een welverdiende vakantie zijn.”
(TG)
Onder de Menenpoort
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
