Rosa Coulembier is zes dagen op zeven vrijwilligster: “Nog dezelfde motivatie als bij de eerste keer”

Rosa Coulembier (72) gaat zwemmen en wandelen met patiënten van PZ Heilig Hart, is catechist én werkt zes dagen per week voor voedselbedeling Op ‘t Spoor. “Het aantal uren dat ik vrijwilligerswerk doe? Ik kan ze niet meer tellen.”

Rosa kreeg in 2020 de Prijs Van Wonterghem-De Brabandere. Die wordt sinds 2001 jaarlijks uitgereikt aan mensen die zich verdienstelijk hebben gemaakt op gebied van filantropie in Groot-Ieper. Van de prijs, 6.250 euro, heeft ze wel maar één euro overgehouden: “Toen ze me belden om te zeggen dat ik laureaat was, dacht ik dat het een klucht was. Ik zei dat ik het geld niet wilde, maar ik mocht het niet allemaal weggeven. Uiteindelijk heb ik één euro gehouden en de rest geschonken aan de voedselbedeling.”

Hoe is het eigenlijk begonnen?

“In 2001 zat mijn dochter in het vijfde middelbaar. Iemand van PZ Heilig Hart ging in de scholen vragen of er leerlingen waren die vrijwilligerswerk wilden doen op woensdagnamiddag. Mijn dochter gaf zich op, maar ze was de enige die kwam opdagen. Ze kwam thuis en zei: ‘Mama, mensen stonden klaar om te wandelen, maar velen konden niet mee. Jij moet dat doen.’ Zo ben ik erin beland.”

“Bij de voedselbedeling ben ik ook erbij gelapt. Ik had een vriendin die voor de voedselbedeling reed – op vrijdagmorgen, naar de bakkers om brood. Op een ochtend had het geijzeld en ze belde om te zeggen dat ze niet durfde rijden. Ik antwoordde: ‘Maar de mensen zullen dan geen eten hebben!’ Toen heb ik zelf gereden. En sindsdien is er steeds meer bijgekomen. Het begon met de vrijdag, en nu is dat bijna iedere dag, behalve zondag.”

Amai. Dat is niet weinig.

“Op maandagmorgen ga ik de vuilnisbakken leegmaken en spullen in de diepvriezer steken. ’s Namiddags ga ik naaien en kleren herstellen. Om 17.30 komt mijn dochter, die in Moorslede werkt en langs de Proxy Delhaize in Zonnebeke passeert om eten mee te nemen, dat ik dan opberg. Dan komt een andere vrijwilliger met het eten van de Carrefour: ook opbergen. Dan eten, en om 19.30 uur gaan we naar Delhaize en bergen we weer alles op. Dan moeten nog de taarten uit Geluwe in doosjes en in de diepvriezer. Pas tegen 21.30 uur zijn we klaar.”

Catechese geven doe ik nog het liefst van al

En dat is nog maar één dag?

“Dinsdag is eigenlijk mijn vrije dag, maar dan is er de afvalophaling en moet ik zorgen dat de vuilnisbak binnenstaat, anders steekt iemand anders ze vol. Plus opnieuw de dingen opbergen in de diepvriezer. In de namiddag ben ik wel vrij, tot 17.30 uur, want dan doen we weer hetzelfde als de dag voordien. Op woensdag komen de mensen naar Op ‘t Spoor voor hun pakketten. Dat moet ook allemaal opgeborgen worden. Van 16 uur tot 17 uur komen ze om het afgewerkte naaiwerk. En dan start om 17.30 uur het dagelijkse ritueel van ophalen en opbergen. Dan is het 21 uur tegen dat we gedaan hebben. Op donderdag begin ik de dag met ophaling bij de Aldi, daarna heb ik de gezondheidswandeling met het Heilig Hart, en dan ga ik naar Op ‘t Spoor om pakketten te maken. Op vrijdagmorgen vertrek ik om 7 uur naar Vandeputte in Zonnebeke, keer terug om alles weg te steken, en rij dan naar twee plekken in Boezinge en Elverdinge, zodat alles klaar is tegen dat de eerste mensen komen om 9 uur.”

Het lijkt een voltijdse job.

“Ik weet het. Het aantal uren per week dat ik met vrijwilligerswerk bezig ben? Ik zou ze niet kunnen tellen, want in het weekend loopt het door. Op zaterdag ga ik naar de Colruyt en de Aldi om overschotten op te halen, die dan in de koelkasten moeten gestoken worden. Voor alle duidelijkheid: ik doe dat niet alleen. We zijn met een hele groep vrijwilligers.”

Waar blijf je de motivatie halen?

“Die motivatie is eigenlijk nog altijd dezelfde als bij die eerste keer: dat de mensen anders geen brood hebben. Er komen nu meer dan honderd gezinnen. Mensen moeten toch eten? In andere voedselbedelingen gaan ze niet zoveel rond naar winkels en supermarkten, en klagen ze dan dat ze geen eten hebben. Wij hebben echt luxe. Al die plekken die we doen: Colruyt, Aldi, Delhaize… Die auto zit iedere avond helemaal vol. En het is niet met vuiligheid. Wie koopt er nu garnalen, in deze moeilijke tijden? Niemand. Dus krijgen wij al die garnalen. Anders is het voor de vuilnisbak.”

Vind je het nog geestig?

“Vooral als ik achter de schermen kan werken. Zo sta ik niet veel in de winkel van de voedselbedeling. Het zwemmen met het Heilig Hart, dat is voor mij ontspanning, ook al ben je verantwoordelijk. En catechese geven in de Capucijnenkerk doe ik ook heel graag. Van al het vrijwilligerswerk doe ik dat het langst en het liefst. Je bent nog eens tussen kinderen, en dat is altijd leuk. Ik heb ook mijn geloofsovertuiging. Zo ga ik nog iedere zondag naar de mis.”

Hoelang wil je het nog doen?

“Ik weet het niet. Ze zeggen dat, wanneer ik stop, er meteen een paar andere in mijn plaats moeten komen. Ik wil het nog doen zolang ik gezond ben, maar ik ben nooit ziek. Omdat ik geen tijd heb om ziek te zijn? Ik moet ook niet naar de fitness, om veel te bewegen. Eigenlijk heb ik er nog nooit aan gedacht om te stoppen.”