Fabrice Rosseel, de politie-inspecteur die op 13 oktober vorig jaar ernstig gewond raakte bij de gasexplosie in het centrum van Oostende, mocht in november vorig jaar het ziekenhuis verlaten om thuis verder te revalideren met de steun van zijn gezin in Vlissegem (De Haan). Nu, verschillende maanden later, blikt Fabrice zelf terug op de gebeurtenissen van toen. “Ik zal niet toelaten dat het mijn leven in de toekomst zal overheersen”, blijft de inspecteur positief.
Fabrice Rosseel (34) begon met zijn politie-opleiding in de lente van 2017 en mocht zich een jaar later inspecteur noemen. “Ik koos destijds voor een carrière bij Politie Oostende omwille van de variatie in de job en omdat het een boeiende stad is waar veel te beleven valt. Het is er steeds druk, vervelen doe je je nooit”, licht de inspecteur toe.
Maar toen kwam die dag op 13 oktober 2022? “Zoals elke andere werkdag begon mijn shift om 7 uur ’s ochtends met de dagelijkse briefing, waarna verschillende doordeweekse meldingen binnenkwamen. Rond 11.30 uur kregen we melding van een gaslek in de Christinastraat. Dergelijke meldingen zijn ons niet vreemd en vallen regelmatig voor. We snelden ter plaatse en startten met de evacuatie van enkele panden”, vertelt Fabrice.
Coma
Niemand kon voorspellen wat er daarna ging gebeuren. “De tijdspanne was, zoals ik het mij herinner, erg kort. Ik stond ter hoogte van de inkomdeur van het pand en voelde plots een oranje gloed en een enorme druk. Scherven vlogen rond mij. Het was precies zoals in een film: bijna in slow motion, waarbij ik geen geluid hoorde en opeens in een put lag. Hoeveel tijd daartussen zat en hoe lang ik daar al lag, dat wist ik toen niet. Ik volgde mijn instinct en ben dan zo snel mogelijk weggelopen om mezelf in veiligheid te brengen. Op zo’n moment teer je op adrenaline. Ik kwam blijkbaar terecht in een handelszaak – mijn zicht was belemmerd – waar de handelaar zich over mij ontfermde en me hielp om mijn kledij uit te trekken. Ik voelde het branden en wilde alles zo snel mogelijk uit doen. Kort erna herkende ik collega’s en werden natte doeken op mij gelegd in afwachting van de ziekenwagen. Dan ben ik ondraaglijke pijn beginnen voelen.”
“Mijn gedachten gaan uit naar de andere slachtoffers, die ook nog volop bezig zijn met hun herstel”
“De ambulance kwam snel ter plaatse en bracht me eerst naar het AZ Damiaan en nadien naar het UZ Leuven”, gaat Fabrice verder. “Daar ben ik in coma gebracht en kreeg ik de nodige zorgen. Enkele dagen later – op mijn verjaardag nota bene – ben ik uit coma gehaald en kon het herstel beginnen. Als ‘kers op de taart’, bleek ik nog eens corona te hebben ook. Dat maakte het er niet makkelijker op, zeker omdat ik ook in isolatie moest. De eerste weken in het ziekenhuis waren dan ook bijzonder zwaar: ik verkeerde even in levensgevaar, de eerste uren van mijn ziekenhuisopname waren cruciaal om het verdere herstel te bepalen.”
Chouke
“De ergste verwondingen bevonden zich in mijn gezicht en aan mijn handen. Maar kijk, het herstel vlot veel beter dan aanvankelijk gedacht. Midden november al mocht ik het ziekenhuis in Leuven verlaten en kon ik de revalidatie verder van thuis uit aanvatten. “Ik moet eerlijk zeggen: de steun van m’n familie, vrienden, collega’s en het volledige politiekorps is énorm. Elke dag, elk uur en elke minuut stonden en staan ze nog steeds aan m’n zijde. Maar in het bijzonder wens ik mijn vrouw, mijn ‘chouke’, te bedanken. Haar onvoorwaardelijke steun, haar dagelijkse trips naar Leuven, het verzorgen van onze kinderen en het draaiend houden van ons huishouden. In goede en slechte tijden, altijd met en voor elkaar. Zij was en is er steeds”, benadrukt Fabrice. “Ik wil ook uitdrukkelijk alle medisch personeel bedanken voor alle hulp en ondersteuning.”
Terugkeer
Fabrice behoudt een positieve blik op de toekomst. “De hele gebeurtenis en het traject achteraf zijn ingrijpend, daar kan ik niet om heen. Maar ik zal niet toelaten dat het mijn leven in de toekomst zal overheersen. Ik denk niet aan stoppen bij de politie. Daarom doe ik mijn job veel te graag. Wanneer ik terug zal keren? Dat kan ik moeilijk voorspellen. Alles hangt af van mijn revalidatie. Mijn gedachten gaan uit naar de andere slachtoffers, die ook nog volop bezig zijn met hun herstel.”
Gasexplosie Christinastraat Oostende
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
