Peter Vanthuyne maakte carrièreswitch: “Oud-leerlingen zeggen nog altijd ‘meneer’”

Peter Vanthuyne gooide in 2020 na 14 jaar als directeur de deuren van Technisch Atheneum Ieper (KTA) achter zich dicht om directeur te worden van de Huizen van de Mens West-Vlaanderen. Als rasechte Ieperling slaagde hij er zo in om het eerste Sparks Festival naar het Hamiltonpark te halen. In zijn vrije tijd ontpopt hij zich alsmaar meer als gepassioneerd biotuinier.

De wortels van het activisme van Peter Vanthuyne zijn terug te vinden in zijn eigen middelbareschooltijd. “Ik begon in het VTI, maar vanaf het vierde jaar kwam ik in het Atheneum terecht”, vertelt hij. “Een nieuwe wereld ging voor mij open. Het was de tijd van de rakettenbetogingen en toen is mijn sociaal engagement geboren. Ik zat dan wel in een technische richting, maar ik had veel vrienden in het ASO en ik moest op het vlak van maatschappelijke discussies niet voor hen onderdoen.”

Dat trok je ook door toen je leerkracht zedenleer was?

“In 2004 was onze school de eerste school met condoomautomaten. In 2006 heb ik een leerlingenreis georganiseerd naar de concentratiekampen in Polen. Als directeur trachtte ik ook de bredere mensvorming te stimuleren, door de leerlingen te prikkelen en niet door de waarheid in een pakje aan te bieden.”

Hoe blik je terug op je jaren als directeur van het KTA?

“Bezig zijn met jongeren is enorm verrijkend. In die twintig jaar gaf ik les aan verschillende generaties en die kom ik nu overal tegen. Dat is heel tof. Zelfs de niet-topleerlingen, waar ik mezelf vroeger ook bij rekende, spreken me nog altijd aan met ‘meneer’, zelfs al hebben ze intussen kinderen die zelf in het secundair zitten. Dat is het zotte aan het verhaal.”

Waarom ben je veranderd van job?

“Toen ik begon was ik 34. In het college van directeurs van onze scholengroep was ik echt een snotneus. In het onderwijs heb je ook altijd een heel vlakke loopbaan. Je bent leerkracht of directeur. Ik had zoiets van: als ik dit moet doen tot mijn pensioen dan ben ik dertig jaar directeur geweest. Ik denk dat dat niet goed zou zijn voor de school, maar ook niet voor mezelf. Ik heb impulsen en projecten nodig om me te kunnen smijten. De vijftig naderde en als ik nog een carrièreswitch wilde maken dan moest ik niet wachten tot ik zestig ben. Zo begon ik langzaam uit te kijken.”

Ik heb impulsen nodig om me te kunnen smijten

Wat houdt de job in?

“Ik coördineer vijf Huizen van de Mens, dat zijn ongeveer 26 personeelsleden. Wij zijn actief in vrijzinnig humanistische plechtigheden, zoals huwelijken, geboortes…, maar doen ook aan morele begeleiding. Bijvoorbeeld voor mensen die op cruciale momenten in hun leven het niet geordend krijgen en op zoek zijn naar zingeving. In deze coronatijden is dat cruciaal. Mensen die topcarrières hebben en plots op de rem moesten staan door de lockdown begonnen na te denken: is dat wat ik de rest van mijn dagen wil doen? Die mensen kunnen bij ons terecht voor ondersteuning in hun zoektocht naar meer zingeving.”

De Menenpoort is een iconisch gebouw voor Ieper. Ben jij Ieperling in hart en nieren?

“Mijn hoofdzetel nu is in Brugge en het grapje dat ik graag maak is zeggen dat ik heel trots ben dat ik in de tweede mooiste stad van West-Vlaanderen mag werken. Ik heb Ieper zien evolueren. In mijn jeugdjaren was Ieper een tamelijk saaie stad. Er was niet zo veel te beleven. Maar nu is Ieper een levendige stad waar veel beleving is. Het is nog altijd niet te vergelijken met een grootstad, maar dat vind ik ook het mooie eraan. Die geborgenheid blijft.”

Er is veel te beleven zoals het Sparks Festival dat je met de Huizen van de Mens organiseerde deze zomer. Komt er een tweede editie?

“Dat was een heel groot succes. Het is duidelijk dat er een publiek bestaat voor die combinatie van muziek en debatten. We zijn aan het kijken of we een tweede editie kunnen organiseren.”

“Het probleem is dat we eigenlijk gehoopt hadden dat we konden freewheelen, maar met de omikronvariant staan we weer op hetzelfde punt als vorig jaar. Toch blijven we voort plannen, want als je nu niets plant dan zal er sowieso niets gebeuren in de zomer.”

Wat doe je zelf graag in je vrije tijd?

“Ik ben een biotuinier in hart en nieren. Het loopt alleen maar meer en meer uit de hand. Corona heeft daar een positieve invloed op gehad, want plots was er veel tijd.”

“Ik ben daarbij constant aan het experimenteren. Sinds twee jaar spit ik bijvoorbeeld niet meer in mijn tuin om de bodem rust te gunnen. Ik gebruik ook geen meststoffen meer. Het einddoel is mijn gezin zelf kunnen voorzien van groenten en fruit uit eigen tuin, want we zijn allemaal vegetariër.”