Xavier De Pauw is al een kwarteeuw actief in het provinciaal voetbal en het minivoetbal. Hij wordt straks 40 jaar, maar kan nog maar voor de tiende keer echt zijn verjaardag vieren. Hij is immers geboren op een schrikkeldag, 29 februari 1984.
“Ik vier alleen wanneer het echt mijn verjaardag is, dus om de vier jaar”
Xavier De Pauw viert straks zijn 40ste verjaardag, maar kan dat pas voor de tiende keer doen. Hij is 40 jaar geleden geboren op schrikkeldag 29 februari. Xavier woonde zijn eerste 13 levensjaren in Wingene, daarna in Ingelmunster en nu is hij al een tijdje Izegemnaar. Samen met zijn partner Joyce Defour huist hij in de Vlasserstraat op de Bosmolens. Professioneel is hij actief in bandencentrale Bandeman in Roeselare.
Als voetballer lijkt hij ook onverslijtbaar, op de vooravond van zijn 40ste verjaardag is hij nog altijd een vaste waarde op het middenveld van derdeprovincialer Mandel United B. “De ploeg stopt eind dit seizoen, ik kap dan ook met provinciaal voetbal. Ik zal terugkeren naar de studaxploeg”, geeft hij meteen mee. Zijn vriendin Joyce is ook zijn grootste supporter. “Ik ben in principe altijd op post als hij moet spelen. Ik roep wel eens iets, maar het valt al bij al mee.”
Joyce is de dochter van Filip Defour, ook een van de steunpilaren van Mandel United. Xavier voetbalde in de jeugd voor SK Sint-Jan Wingene en KSV Ingelmunster om op zijn 16de naar VK Kachtem te trekken. Hij debuteerde daar al jong in het eerste elftal. “Met de beloften hadden we toen een sterk team onder de hoede van Joao Lopes de Macedo. Zijn zoon Roberto scoorde 35 keer, ikzelf 34 keer in ons kampioenenjaar.”
Ancien bij de b-ploeg
Xavier speelde vervolgens voor OMS Ingelmunster, VK Kachtem, fusieclub VV Emelgem-Kachtem en stopte op zijn 31ste. “Maar ik ben altijd blijven voetballen, onder meer liefhebbersvoetbal bij VK Vlaams Huis en de jongste jaren was ik ook actief bij de studaxploeg van Mandel United. Vorig seizoen werd ik al gevraagd om eens mee te doen met het B-team. Ze hadden me zien spelen en dachten: die kunnen we wel gebruiken. Ik heb die twee teams dan vorig seizoen gecombineerd, nu heb ik me volop toegelegd op Mandel United B.”
Xavier is (uiteraard) de ancien in het team. “Het kwam al eens voor dat iemand die ik kende bij de tegenpartij kwam vragen of ik hulptrainer was… Maar ik speel nu eigenlijk al het hele seizoen centraal op het middenveld.” Mandel United trekt straks de stekker uit de B-ploeg, de meeste jongens zijn al uitgezwermd naar teams als KFC Meulebeke, KVC Ardooie, E. Hooglede, VK Dadizele… “Maar we willen er nog een mooi slot van het seizoen aan breien. We spelen immers ook om onze premie, we geven ons niet gewonnen. Maar op het einde van het seizoen zullen we wel een feestje geven.”
Rode i.p.v. gele kaart
Voor afgelopen weekend had Xavier een strak plan. “Ik moet mijn derde gele kaart pakken, dan ben ik geschorst de week nadien en kan ik de topper tussen Club Brugge en Anderlecht gaan bekijken”, redeneerde hij voor het weekend. Maar het draaide even anders uit. Hoewel hij in de derby tegen Ol. Ledegem in de eerste helft al had gesnuffeld aan een geel karton, trok de ref kort na de rust meteen rood. “Ik maakte me breed in een duel, de ref interpreteerde het als een slag met de arm”, klonk het zuur na de match.
In aanloop naar zijn verjaardag zat het dus niet mee. Maar dat mag straks de pret niet vergallen. “Een feestje geef ik telkens als ik echt mijn verjaardag kan vieren, dus om de vier jaar. Daarvoor kan ik dan bij mijn goede vriend David Stekelorum terecht, in zijn poolhouse is ruimte genoeg”, lacht Xavier. “Maar ik zal wachten tot na het seizoen.” Het aantal matchen, van minivoetbal tot veldvoetbal, die hij speelde, zijn niet meer bij te houden. En hij is dus ook een fervent supporter van Club Brugge en een dartsfan. “Ja, op maandag kan ik nog vlot de trap naar beneden. Spierpijn, daar heb ik geen last van. Maar volgend jaar speel ik dus weer bij de veteranen van Mandel United en minivoetbal bij Dosko Ariba.”
Schrikkeljaar
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
