Torhoutenaar Marcel Gevaert is overleden, de pionier en ooit de grote bezieler van de Houtlandse Milieugroep. Hij is 86 jaar geworden. Hij was in zijn stad jarenlang leraar aardrijkskunde en biologie aan het Sint-Jozefsinstituut. Een minzame en wijze man is niet meer.
Marcel woonde met zijn vrouw Anne-Marie Hermans (83) in de Ruitjesbosstraat, aan de rand van het hem zo geliefde Groenhovebos. Het koppel kreeg drie dochters en een zoon. Er zijn ook diverse kleinkinderen.
Een steen in de rivier verlegd
Met een natuurwandeling in Groenhove richtte Marcel op zondagvoormiddag 25 januari 1981 de Torhoutse Milieugroep op, die kort daarna tot Houtlandse Milieugroep werd omgedoopt. Nu, bijna 44 jaar later, heet de vereniging Natuurpunt.
Eind jaren zeventig en begin jaren tachtig waren Torhout en omgeving op het vlak van milieubewustzijn onontgonnen gebied. Zonder groene beweging en actiegroepen. “Bijgevolg vielen bomen bij bosjes, ging de bio-industrie haar gang en werd Groenhovebos verkaveld zonder dat er een haan naar kraaide”, zei Marcel vorig jaar nog in een interview met De Krant van West-Vlaanderen. “Na die legendarische wandeling in januari 1981, met zo’n 100 aanwezigen, veranderde dat geleidelijk. De grote opkomst en de weerklank in de media maakten indruk, niet het minst bij de politici. Zo konden we het beleid beïnvloeden en velen aan het denken zetten. Op die manier hebben we een steen in de rivier verlegd. Intussen is het milieubewustzijn heel wat groter geworden.”
Vaak op onbegrip en domheid gestuit
In het startjaar 1981 van de milieugroep werd er elke laatste zondag van de maand een gratis wandeling georganiseerd. De achterban groeide en dat leidde tot positieve resultaten ten voordele van de natuur en het milieu. Na enkele jaren werd een eigen tijdschrift gelanceerd, dat driemaandelijks verscheen en Natuurlijk Houtland heette. In april 1984 rolde het eerste nummer van de persen.
Niet iedereen was even blij met het succes van de milieugroep. Marcel en zijn metgezellen moesten opboksen tegen politici die dwarslagen of beloften inslikten, tegen mestvarkenshouders die hen bedreigden, tegen boze verkavelaars en noem maar op. “Ik stuitte vaak op onbegrip en, nog het ergste van allemaal, op domheid”, zei Marcel daar zelf over. “Gevolg: eind 1988 zat ik er een beetje door. Ik besloot op dat moment om niet langer voorzitter van de Houtlandse Milieugroep te blijven en wat meer voor de luwte te kiezen.”
Toegewijde leraar en persmedewerker
Uiteraard heeft Marcel in zijn leven veel meer gedaan dan zich ingezet voor de milieugroep en de natuur. Hij heeft als aimabele man altijd geprobeerd om zijn gezin en familie op de eerste plaats te zetten. En hij is jarenlang een toegewijde leerkracht aan het Sint-Jozefsinstituut geweest (nu Scholengroep Sint-Rembert). Hij gaf biologie en aardrijkskunde. In 1998 is hij met pensioen gegaan.
Ook heeft hij lange tijd meegewerkt aan De Stipkrant, het voormalige jeugdkatern van de dagbladen Het Nieuwsblad en De Standaard. Hij had een begenadigde schrijfstijl en kon goed tekenen. Voor die kranten heeft hij voorts in zowat 30 jaar meer dan 10.000 kruiswoordraadsels gemaakt. Tevens is hij geruime tijd medewerker van De Krant van West-Vlaanderen geweest en stippelde hij vele tientallen boeiende wandelingen uit, die hij te boek stelde. Marcel werd in 1983 de eerste laureaat van De Gouden Spar, de prijs van de toenmalige Houtlandse Persclub.
De uitvaartdienst heeft in beperkte kring plaats (Begr. De Korenbloem Torhout).
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
