Op 29 juli is de bekende Kortrijkse acteur Joris Sustronck op 90-jarige leeftijd overleden. Beroepshalve was hij leraar maar was daarnaast wijd en zijd bekend als veelzijdig acteur en regisseur, vooral bij Theater Antigone en het Zwevegems Teater. Hij speelde zelfs een gastrol in de film De Witte en daar was hij best trots op.
Joris Sustronck is op 5 november 1930 in Avelgem geboren als jongste in een gezin van zeven kinderen. Zijn ouders kenden Stijn Streuvels, die ook in Avelgem gewoond heeft, en Joris had zo zijn leven lang een band met de schrijver. Toen hij in 1963 een nationale declamatieprijs won, mocht hij die persoonlijk uit handen van Streuvels ontvangen. Later bracht hij onder meer ettelijke keren Streuvels’ Het leven en de dood in de ast als monoloog.
Joris werd regent Nederlands, Frans en aardrijkskunde en begon zijn loopbaan als leraar aan het Sint-Jan Berchmanscollege in Brussel. Daarna werd hij in Kortrijk leerkracht aan het Provinciaal Technisch Instituut (PTI) en in het Sint-Niklaasinstituut gaf hij Nederlands en declamatie.
In film ‘De Witte’
Als acteur begon hij bij Taal en Kunst in Kortrijk en stond daarna vele jaren op de planken bij Theater Antigone. Toen dat gezelschap de professionele toer op ging, haakte hij af. Daarna was hij nog vele jaren actief bij het Zwevegems Teater, als acteur én regisseur. Daarnaast was hij een gewaardeerd gastregisseur bij diverse amateurgezelschappen zoals in Stasegem en Heestert.
Trots was hij toch wel op zijn gastrol in de film De Witte van Robbe De Hert uit 1980. Pastoor Munte was de bekende Luc Philips maar Joris predikte vanop de kansel als missionaris. “De film komt zo wel om de zoveel jaar op tv en telkens herinnerde hij ons daar dan aan om zeker te kijken!” zegt zoon Peter, advocaat in Kortrijk. “Hij had ook nog een gastrolletje in ‘Zware Jongens’ met Gaston en Leo. Wij hebben anders weinig met theater. Enkel Maarten heeft als knaap ooit met vader gespeeld in Wachten op Godot. Zelf zetel ik wel nog in de raad van bestuur bij Theater Antigone.” Ook in de tv-jeugdreeks Robinson Crusoë speelde hij mee, samen met o.a. Herbert Flack.
Wachten op Godot
“Ik koester niets dan goede herinneringen aan Joris”, zegt collega-acteur en generatiegenoot Oswald Maes (86). “Het eerste waaraan ik denk, is Wachten op Godot, een veeleisend stuk. Joris had een bijzonder goed geheugen én een mooie stem. Hij beheerste het publiek en had zeker beroepsacteur kunnen worden. Hij had ook het talent om in het gezelschap discussies te sussen. Hij stak ook zijn Vlaamsgezindheid niet weg: toen de familie Lomme (de ouders van actrice Chris Lomme, red.) in Kortrijk Franstalige voorstellingen begon te geven, heeft hij zich daar fel tegen verzet.” Joris heeft trouwens in Kortrijk nog de Gouden Pluim gewonnen voor zijn inzet voor het Vlaams imago van Kortrijk.
Stefan Vancraeynest (72) van het Zwevegems Teater speelde in ruim 20 stukken met Joris Sustronck samen: “Met De Toevallige Dood van een Anarchist en Zondagswandeling waarin we beiden speelden, wonnen we het Landjuweel. Ik ben hem ook dankbaar dat hij meespeelde in De Ballade van het Groot Verdriet, van mijn hand, en waarmee we de Noordstar-Boerhaaveprijs wonnen. Joris was een heel veelzijdig acteur die heel verschillende rollen aankon. Als mens was hij genereus en integer, warm en minzaam én een echte ploegspeler. Net als zijn collega Eugène Delabie verkoos hij het onderwijs boven een professionele theaterloopbaan;”
Joris was getrouwd met Ghislaine Lepeer, destijds ook leerkracht aan het Sint-Niklaasinsituut. Ze was ook schminkster en costumière bij het Zwevegems Teater. Zij kregen drie kinderen: Peter (met Hilde Verhaeghe, Kortrijk) Maarten (Erembodegem) en Griet (met Filip Ameye, De Pinte). Hij had drie kleinkinderen en twee achterkleinkinderen. Joris woonde vanaf 1961 in Marke. Na het overlijden van zijn echtgenote in 2013 verhuisde hij naar Kortrijk, eerst in een assistentiewoning, de voorbije drie jaar in het wzc Sint-Vincentius. De afscheidsviering heeft op donderdag 5 augustus in beperkte kring plaats in de Sint-Maartenskerk in Kortrijk. Zijn laatste rustplaats krijgt hij op de begraafplaats in Marke. (NOM)
Overlijden
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier