Met een luid applaus, pakkende getuigenissen en een massale opkomst werd zaterdag afscheid genomen van de 23-jarige voetballer Dieter Sohier, die het leven liet bij een treinongeval in Ieper.
“Dietoire, djeetn, didi, breedn, moat, copain, cousin… vorige zaterdag zaten we nog rond de vuurkorf te zeveren over welke nu je echte bijnaam was. Het feit dat je er zoveel had, zegt genoeg over hoe graag je gezien was.”
In naam van de vrienden nam Wiebe Desodt, neef en dichte vriend van Dieter, het woord. “Normaal waren we nu met de maten aan het feesten op Let It Roll, een festival waar je zo naar uitkeek. Het contrast met vandaag kan haast niet groter zijn.”
In de Sint-Maartenskathedraal van Ieper werden zaterdagochtend extra stoelen gezet voor de vele honderden familieleden, vrienden en kennissen die er kwamen afscheid nemen van Dieter Sohier, die 23 werd.
Rugnummer 8
“Voetbal was zijn lang leven”, klonk het in de kathedraal, die te klein bleek voor de massa mensen. Vooraan prijkten zijn voetbalshirts, voetbalschoenen, voetbal en een bloemstuk in de vorm en kleuren van zijn rugnummer 8 bij Gold Star Voormezele. De club van zijn hart riep de “GSV-familie” op om zoveel mogelijk in zwarte trainingsvest naar de uitvaart te komen.
“Je was helemaal klaar voor het nieuwe voetbalseizoen”, aldus Wiebe. “Je had nog zoveel doelen en plannen.”
“Geen vedette, nee, een bescheiden kerel die de rest naar een beter niveau trok”, stelde Tijs Nevejans, die nog met hem voetbalde. “Als mens was je een voorbeeld voor iedereen. We gaan je missen, Dieter, we onthouden wie jij was en nemen dat mee in wie wij verder zijn.”
Jeugdverenigingen
Dieter bleek bekend in het lokale amateurvoetbal, maar ook bij andere jeugdverenigingen: hij was jarenlang lid, leider en oud-leider van de Chiro en tijdens zijn opleiding Elektromechanica aan VIVES Kortrijk was hij lid van studentenclub Kerberus.
“Dieter was op de eerste plaats een familiemens”, klonk het ook. “Hij was er graag bij wanneer er iets te vieren was, hij bracht sfeer en leute, maar het is vooral in de doordeweekse spontane contactjes dat hij zal gemist worden.”
Zijn papa Johan liet een persoonlijke tekst voorlezen. “Liefste Dieter. Je bent geboren toen mama en papa café De Kroon uitbaatten. Daar werd gelachen en gezeverd, en veel over sport gediscussieerd. Die eigenschappen heb je tot jezelf genomen en in je jonge leven met ons gedeeld. Bij al je vrienden en medespelers was je graag gezien en het siert je, dat je ons gezinnetje erbij betrok. Vele van uw vrienden zijn ook onze vrienden. Maandag stortte ons leven in. We hadden nog zoveel met je willen doen. Je toekomst lag wagenwijd open. Vaart wel, mijn schone jongen.”
Na de laatste getuigenis weerklonk een luid applaus door de kathedraal, gevolgd door een versie van You’ll Never Walk Alone, live op de piano. (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
