Afscheid van toegewijde onthaalmoeder Magda De Rooze

Wijlen Magda De Rooze. (gf)
Piet De Ville
Piet De Ville Medewerker KW

Op woensdag 12 juli is Magda De Rooze (68) overleden. Magda was jarenlang bekend als de warmhartige onthaalmoeder voor de (school)kinderen in Lapscheure en verloor een jarenlange strijd tegen kanker. In 2009 werd ze verkozen tot de Krak van Damme.

Magda De Rooze werkte haar hele loopbaan lang als onthaalmoeder in het huis waar ze opgroeide langs de Hoogstraat in Lapscheure. Ze werd geboren op 18 juli 1954 in Brugge maar bleef zo goed als heel haar leven wonen en werken in de kleine Damse deelgemeente tegen de Nederlandse grens. Nadat haar moeder, en niet veel later ook haar vader al op jonge leeftijd stierf, ging ze noodgedwongen, maar niet tegen haar zin, werken in een rusthuis in Westkapelle. Er moest immers brood op de plank komen voor het gezin met ook nog een broer en twee zussen. Magda huwde met Dammenaar Eddy D’hondt en ze kregen samen drie kinderen: Tom, Wim en Jan, die samen ook nog vijf kleinkinderen voortbrachten voor Magda en Eddy.

Toen haar oudste zoon Tom geboren werd, stopte Magda met werken in het rusthuis om dicht bij haar eerstgeborene te zijn en drie maanden na zijn geboorte ging ze aan de slag als onthaalmoeder in Lapscheure. Daarbij werkte ze ook goed samen met de vrije basisschool in het dorp om voor voor- en naschoolse kinderopvang te zorgen, maar ze zorgde ook lang tijd voor de jongste nog niet schoolplichtige kindjes. Haar echtgenoot Eddy, die in 2017 overleed, stopte in 2002 met zijn job bij Bombardier in Brugge om Magda te helpen in de kinderopvang, waarbij hij vooral in de keuken stond.

De zoete inval

Dankzij haar werk als onthaalmoeder legde Magda heel wat sociale contacten in Lapscheure. Omwille van haar sociale ingesteldheid en toewijding werd ze via deze krant nog verkozen tot ‘Krak van Damme 2009’. “Bij ons thuis was het altijd ‘de zoete inval’”, zegt zoon Jan D’hondt. “Ontelbaar veel mensen kwamen er over de vloer om er te vertellen over hun grote of kleine zorgen en mama had steeds een luisterend oor. Ze was ook erg ruimdenkend en steunde ons als kinderen altijd in onze keuzes, hoewel die niet altijd evident waren. De zorg voor kinderen was haar lust en haar leven en tot luttele maanden voor haar overlijden is ze aan de slag gebleven. Ze zal in de familie en ver daarbuiten erg gemist worden.” (PDV)

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier