Te weinig en te laat. Een recent rapport van het RIZIV schetst, na vijf jaar onderzoek, een vernietigend beeld van Didier Soete. De huisdokter, een lokaal politicus uit grensgemeente Komen-Waasten, zou vanwege nalatigheden de dood van Rejane Bucquoye (73) op het geweten hebben. De familie reageert opgelucht: “Na een jarenlange strijd kunnen we eindelijk rouwen!”
Het onderzoeksrapport, dat afgelopen week aan de familie van Rejane werd overgemaakt, kwam er op specifieke vraag van de familie. Marie-France Hidalgo (50), de dochter van de overleden Rejane, startte haar strijd om gerechtigheid al in 2019. “Het zijn helse jaren geweest, die we eindelijk kunnen afsluiten”, reageerde ze. “Rejane, mijn mama, was bewoonster van het wzc Paul Demade in Komen-Waasten. Op 25 juli 2019 klaagde ze van hevige pijnen in de borststreek en in de linkerarm. Op telefonisch advies van dokter Didier Soete, verantwoordelijk geneesheer van het wzc, kreeg mijn mama een pijnstiller en wreven ze wat zalf op haar arm. Daags nadien bleek dat het probleem niet verholpen was, maar dat de pijn alleen maar erger was geworden. De verpleegsters van het wzc contacteerden opnieuw dokter Soete, maar die gaf niet thuis. Uiteindelijk kregen ze hem wel aan de telefoon te pakken, maar hij kwam niet opdagen. Zjjn advies toen? Dat was blijven zalf smeren en pijnstillers slikken.”
Septische ontsteking
De toestand van Rejane verslechterde met het uur en de zorgdragers van het wzc besloten dan maar van het protocol af te wijken. “Hoewel dokter Soete de geneesheer van het rusthuis was, belde men toch de dokter van wacht. Mijn mama doorstond helse pijnen en ze had ook zorgwekkend veel koorts. De dokter van wacht schreef een nieuwe behandeling voor, maar die sloeg niet meer aan. Op 29 juli is dokter Soete dan eindelijk toch zelf komen kijken en na een kort onderzoek was zijn diagnose dat onze mama wat last had van jicht in haar schouder. Antibiotica zou alles wel oplossen.”
“Daags nadien, op 30 juli, werd de situatie met mijn mama onhoudbaar. Ze reageerde helemaal niet meer op haar omgeving en de koorts bleef torenhoog. Er werd besloten om een ambulance te bellen, die haar in allerijl naar het ziekenhuis bracht. Er werden foto’s genomen, ze werd onder een scanner geplaatst en daaruit bleek dat ze al meer dan een week aan het vechten was tegen een septische ontsteking. Die ontsteking had ondertussen de bovenhand genomen en mijn mama reageerde op niets meer. Ze kon ook geen medicatie meer nemen en moest aan de beademing worden geplaatst. Dokter Soete zelf daagde niet op. Na heel wat telefonisch aandringen stemde hij toe om haar in het ziekenhuis te laten, maar zijn advies was nog steeds om antibiotica te geven. Als kers op de taart vroeg hij via de telefoon, aan de verplegers, om de pijnstillers te reduceren. Mijn mama werd op 31 juli nog in allerijl naar het AZ Delta in Deinze gebracht, omdat ze daar gespecialiseerde zorg zou kunnen krijgen. Hulp mocht niet meer baten en enkele uren later kwam ze te overlijden.”
Onderzoek
Het nieuws van het overlijden hakte er stevig op in bij Marie-France, die zich meteen heel wat vragen stelde bij de zorg die haar moeder kreeg. “Van begin tot einde kreeg ik overal te horen dat mijn mama te weinig of zelfs de verkeerde zorg kreeg. Het verlies was daarom dubbel zo hard. Kon dit vermeden worden? Verschillende keren vroeg ik om het medisch dossier van mijn mama te kunnen zien, dat werd steevast geweigerd. Het volledige verhaal klopte niet en de dokter? Die wimpelde alles van zich af. Volgens hem moest mijn reactie worden gezocht in mijn zogezegde marginale levenssfeer. Je kunt je niet inbeelden hoe pijnlijk zoiets is.”
“Had hij dus moeite gedaan om een echte diagnose te stellen, dan had mijn mama nog geleefd”
“Een andere dokter gaf me toen het advies om het RIZIV te contacteren, en die hadden wel oren naar mijn verhaal. Meer nog, ze openden een dossier en voerden vijf jaar lang onderzoek uit naar de dood van mijn moeder. Hun conclusie is dan ook gruwelijk om te lezen. Door de nalatigheid en de ronduit ongeïnteresseerde houding van dokter Soete, werden de overlevingskansen van mijn mama met 88% gereduceerd. Had hij dus moeite gedaan om een echte diagnose te stellen, dan had mijn mama nog geleefd!”
Met het lijvige dossier, dat het verloop van die week tot in het detail beschrijft, kan Marie-France nu een schadevergoeding bekomen van de dokter. “Al lig ik daar helemaal niet wakker van. Die man heeft de dood van mijn moeder op zijn geweten en geen geld ter wereld brengt haar terug. Het rapport stelt me nu ook in staat naar de Orde van Geneesheren te stappen en het voor de rechtbank te trekken. Heel wat mensen vertrouwen op hem als het om de zorg van hun ouderen gaat. Dat zo iemand dan gewoon kan blijven verder functioneren, zonder enige vorm van straf? Dat raakt er bij mij niet in.”
Ongemakkelijke situatie
Didier Soete zelf weigerde te reageren op het vooral. “Ik kan nog steeds in beroep gaan en het RIZIV is, volgens mij, nog steeds geen rechtbank”, klonk het kort. De situatie brengt de man, die eveneens eerste schepen is van Komen-Waasten, in een erg ongemakkelijke situatie. De politicus kwam al meerdere keren in opspraak. Zo haalde hij zich, tijdens zijn nieuwjaarstoespraak, de woede van de gemeentearbeiders op de hals. Hij vergeleek zij die niet voor de coalitie zouden stemmen met horzels, die uitgeroeid moesten worden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
