Met de zomervakantie voor de deur is het in veel scholen ook afscheid nemen van collega’s die hun (digitale) krijtje aan de wilgen mogen hangen. In de Heilige Familie zijn er deze maand vijf leerkrachten die de schoolpoort achter zich dichttrokken. Een zesde ging eind 2022 al met pensioen en nog eens zeven anderen werden eind vorig schooljaar uitgewuifd.
Het waren Peter Deltour (Roeselare), Carine Vandemaele (Zillebeke), Dirk Berkein (Roeselare), Lut Sinnesael (Wervik), Geert Opsomer (Waregem), Mia Vanbeselaere (Poperinge) en Luc Lamaire (Ieper) die vorig schooljaar de Heilige Familie voorgoed vaarwel zegden. Eind juni mogen we daar voor dit schooljaar nog zes namen aan toevoegen: germaniste Vera Ortibus uit Ieper, Carina Barra uit Ieper en Brigitte Craeye uit Merkem (beiden economische vakken en informatica), wiskundeleerkracht Rudi Carton en germanist Jan Louagie (beiden uit Zillebeke) en leerlingenbegeleidster Katrien Wildemeersch uit Poperinge.
Als we al hun werkjaren dit schooljaar optellen, dan komen we aan meer dan 200 jaar onderwijsexpertise die vertrekt. Gelukkig heeft directeur Hans Debel ondertussen de vacatures bijna allemaal kunnen invullen door te schuiven met bestaande opdrachten en nieuwe krachten aan te werven. Vera nam al eind 2022 afscheid. Carina, Brigitte, Rudi, Jan en Katrien staken onlangs de koppen bij elkaar voor een afscheidsbabbel. Een opvallende vaststelling wanneer we vragen of ze als 18-jarige vandaag opnieuw dezelfde studie- en beroepskeuze zouden maken: in koor klinkt het volmondig ja. De meesten onder hen hebben vijf directeurs (Zr. Shuttleworth, Yvan Cauwelier, Guido Soufflet, Matthias Archie en Hans Debel, red.) gekend en beamen wat Rudi zegt: “Elk had kwaliteiten, maar ongetwijfeld ook gebreken. Wel deden ze allemaal op hun manier hun uiterste best voor school, leerlingen en personeel. Empathie en duidelijke communicatie zijn sleutelbegrippen, die de huidige directeur, ondanks zijn jonge leeftijd, zich al eigen heeft gemaakt.”
Koele minnaar
Ook over de grootste onderwijsevoluties zijn ze het roerend eens. “Dat is zonder meer de digitalisering.” Carina is zelf nog leerling geweest in de Heilige Familie. “In 1974 ben ik hier als leerling begonnen in de handel en vanaf 1982 mocht ik er zelf als lerares dactylo aan de slag op mechanische typmachines die in 1989 vervangen werden door de eerste computers. En kijk nu: vandaag loopt iedereen met een laptop rond waar de meest uiteenlopende softwarepakketten op geïnstalleerd staan.”
“We zouden zo weer kiezen voor het onderwijs”
Jan is een koele minnaar als het aankomt op de ict-evolutie in het onderwijs. “In mijn eerste jaar had ik enkel een krijtbord in een afgemaakte hoek van het atelier houtbewerking in het VTI. Telkens de zaagmachine werd aangezet, moest ik even stoppen met lesgeven… Op het einde van mijn carrière zie ik prima uitgeruste lokalen met laptop en bordboek. De manier van lesgeven is helemaal veranderd en dat was best ingrijpend voor zowel leerling als leerkracht.”
Afspiegeling
Brigitte pikt hierop in. “Als ik aan het afstandsonderwijs tijdens de coronacrisis terugdenk, dan krijg ik het er nog benauwd van. Dat was zeker niet ‘lekker thuis zitten’ en lesgeven van achter de pc, o nee! Of beter o wee!” Ze vult aan met een andere onderwijsevolutie: “Het welbevinden van de leerlingen staat voorop en al het mogelijke wordt gedaan opdat zij zich goed zouden voelen en ten volle kunnen ontplooien. De leerlingen zijn mondiger geworden. Dat vind ik een pluspunt, op voorwaarde dat ze beleefd en respectvol blijven.”
Katrien reikt een ander aspect aan die haar job als leerlingenbegeleidster de laatste jaren veel gevarieerder heeft gemaakt. “Door ook effectief inclusief onderwijs (voor leerlingen met een beperking, red.) in de praktijk om te zetten, tonen we dat we in de Heilige Familie een diverse maatschappij nastreven. Die lijn hebben we de afgelopen twee jaar ook doorgetrokken in onze OKAN-klassen (voor anderstalige nieuwkomers, red.). De Heilige Familie is zo nog veel meer een afspiegeling van de maatschappij buiten de school geworden. Zo leren alle betrokkenen meer oog te hebben voor elkaar, ook in het latere leven.”
Rechtkrabbelen
Wanneer we vragen naar de meest memorabele momenten pikken ze er allemaal iets anders uit. Rudi: “Voor mij was het passiespel in 1989-1990 een heel straffe voorstelling.” Katrien: “Ik sta elke keer weer versteld van wat ze hier organiseren. Het is elke keer een wervelend topmoment waar men jaren later nog van spreekt.” Carina: “Bij mij zullen de Barcelonareizen me altijd bijblijven.” Brigitte: “Ik heb samenwerken met jongeren altijd als een voorrecht gezien.” Jan: “Dat ik dankzij de steun van directie, collega’s, leerlingen en onze kloosterzusters twee keer ben kunnen ‘rechtkrabbelen’. De eerste keer was in 1991 na een zwaar auto-ongeluk bij een schoolproject en de laatste keer was in 2015 na het verlies van mijn vrouw Katrien aan kanker. Die steun krijgen toont de grootsheid van deze school.”
Qualitytime
En waar hopen ze nu allemaal tijd voor te vinden? Carina: “Rondtrekken met onze motorhome of op reis gaan naar onze favoriete reisbestemming Egypte. Uitwaaien aan de kust doen we ook graag en als dat kan in het gezelschap van onze vier kleinkinderen, dan zijn we helemaal tevreden.” Jan: “Mijn programma voor het eerste jaar ligt al vast: een boek schrijven en lezingen geven over Talbot House, een rondreis door Jordanië, mijn uitgebreide familiearchief en huisbibliotheek ordenen, mijn tuin een upgrade geven, maar bovenal qualitytime met kinderen en kleinkinderen.”
Rudi: “Tijd maken om te wandelen, fietsen en zwemmen, maar ook werken in de tuin. En mijn vrouw zal ook wel met enkele klusjes op de proppen komen en die zal ik met liefde en net iets meer tijd graag klaren.” Katrien: “Meer lezen is alvast een van mijn belangrijkste goeie voornemens. Voorts zullen mijn zeven kleinkinderen graag komen spelen in onze grote tuin, waarin ik graag mijn groene vingers vuilmaak. Reisjes kunnen me ook bekoren.” Brigitte: “Ik zal wat meer helpen in de zaak van mijn man (Lode Vanhaelemeersch, red.) en er dus over moeten waken dat ik voldoende vrije tijd voor mezelf inbouw. Een fietstochtje of uitstap met mijn man en dan zijn er nog onze drie kinderen en zeven kleinkinderen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
