Na 42 jaar voor de klas te hebben gestaan, nam juf Hilde afscheid van haar school en haar leerlingen. Het grootste deel van haar carrière bracht ze door in VBS St.-Pieter. Als afscheid werd ze op maandag thuis afgehaald met de bolderkar, een emotioneel moment voor haar.
Tijdens de 42 jaar dat juf Hilde Vanneste (62) voor de klas stond, heeft ze heel wat leerlingen leren tellen, rekenen en diverse andere dingen bijgebracht. Het einde van het schooljaar vorige week zorgde ervoor dat juf Hilde met pensioen kan. “Na 42 jaar voor de klas te hebben gestaan, neem ik met zeer gemengde gevoelens afscheid van de leerlingen, directie als mijn collega’s”, vertelt juf Hilde. “Ik zal vooral de sfeer heel hard missen. Ik ben alvast heel dankbaar dat ik al die tijd zoveel mensen mocht leren kennen. Mijn school en mijn klas waren mijn tweede thuis. Het is ook zoveel meer dan alleen maar lesgeven. Je mag immers je leerlingen ook mee begeleiden in hun groot worden.”
Schooltoneel
Al snel ontdekte juf Hilde als tiener dat ze graag met kinderen werkte. Dit deed ze eerst als leidster in de Chiro, om vervolgens voor de klas te staan. “Eigenlijk heb ik nooit gedacht aan een andere job”, gaat juf Hilde verder. “Dit was voor mij een logische overstap. Ik kan terugblikken op heel wat zalige anekdotes en herinneringen. Om de twee jaar werd ook een schooltoneel uitgewerkt voor de derde graad. Zo passeerden er een tiental zoals Mathilda, de tovenaar van Oz, Koning van Katoren, Oliver Twist, Romeo en Julia, … Het deed deugd om de kinderen te zien groeien in hun rol, tot op de dag dat ze op scène mochten staan en spelen voor een heus publiek. De band die dan werd opgebouwd onder elkaar was fantastisch!”
Evolutie in onderwijs
Juf Hilde doorliep zowat alle leerjaren, maar het vijfde leerjaar, waar ze uiteindelijk de meeste jaren van haar loopbaan aan besteedde, lagen haar altijd nauw aan het hart. “Ondertussen werkte ik al een poosje halftijds”, gaat Hilde verder. “Het klikte altijd prima met mijn duo-partners, gezien we steeds op dezelfde golflengte zaten, wat zo belangrijk is om een klas te runnen. Tijdens mijn schoolcarrière is ons onderwijs bijna onherkenbaar veranderd. Kijk maar naar de digitale veranderingen. Die evolutie is iets wat enkel mijn generatie leerkrachten meemaakte. Ik ben niet opgegroeid met de computer, mijn jongere collega’s wel. Gelukkig kon ik altijd op hen rekenen. Je kan er niet omheen dat de digitale borden een grote verbetering zijn. Ik ga die vernieuwingen toch met een gerust hart achterlaten.
Dat de kinderen ook mondiger zijn geworden dan vroeger, is volgens haar normaal. “Ze moeten wel, want ook onze maatschappij is de laatste jaren enorm veranderd. Dat maandag plotseling alle leerlingen van de school voor mijn deur stonden heeft mij emotioneel geraakt, net als de ‘juf-Hilde-dag’ die daarop volgde. Ik viel van de ene verrassing in de andere en wil zeker nog eens mijn dank betuigen aan zovele mensen. Eén september zal een confronterende dag worden, maar ik probeer daar even nog niet aan te denken. Uiteraard wil ik nog beschikbaar blijven voor onze school, mocht het nodig zijn!”
Veel te doen
Vervelen zal Juf Hilde zich zeker niet doen, gezien in haar boekenkast nog heel wat ongelezen boeken staan. Daarnaast wil ze ook wat meer zorg op haar kunnen nemen voor haar mama, schoonvader, kinderen en kleinkinderen. Ze houdt ook van wandelen en fietsen, maar ook van reizen. Een grote droom van Juf Hilde is om ooit nog eens naar Compostella te gaan. Juf Hilde is gehuwd met Nick Vlerick en de moeder van Brecht, Bram en Liese. Ondertussen is ook haar zesde kleinkindje op komst. (BRU)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
